«ΑΙΣΧΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ»: Η ορκωμοσία των 7 εξόριστων βουλευτών της ΕΔΑ τον  Νοέμβρη του 1951…

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Στις 26.7.1951 ψηφί­στη­κε ο εκλο­γι­κός νόμος της «ενι­σχυ­μέ­νης ανα­λο­γι­κής» και οι εκλο­γές ορί­στη­καν για τις 9 Σεπτεμ­βρί­ου 1951. Ο Παπά­γος, που είχε παραι­τη­θεί από την αρχι­στρα­τη­γία στις 30.5.1951, για να συμ­με­τά­σχει στον προ­ε­κλο­γι­κό αγώ­να, ανα­κοί­νω­σε στις 6 Αυγού­στου την ίδρυ­ση κόμ­μα­τος με την ονο­μα­σία Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός. Στο νέο κόμ­μα προ­σχώ­ρη­σε αμέ­σως το Λαϊ­κό Ενω­τι­κό Κόμ­μα – ΛΕΚ (Στεφ. Στε­φα­νό­που­λος και Παν. Κανελ­λό­που­λος), το Νέο Κόμ­μα (ΝΚ) του Σπ. Μαρ­κε­ζί­νη, τα οποία αυτο­δια­λύ­θη­καν, καθώς και οι περισ­σό­τε­ροι βου­λευ­τές του Λαϊ­κού Κόμ­μα­τος. Επί­σης στις εκλο­γές αυτές συμ­με­τέ­χει για πρώ­τη φορά η ΕΔΑ που είχε δημιουρ­γη­θεί στις 2/8/1951.

Στις εκλο­γές μετεί­χαν 4 συνα­σπι­σμοί και 12 μεμο­νω­μέ­να κόμ­μα­τα. Εκτός από τον Ελλη­νι­κό Συνα­γερ­μό του Αλέ­ξαν­δρου Παπά­γου, η νεο­σύ­στα­τη τότε ΕΔΑ (Διοι­κού­σα επι­τρο­πή: Ιωάν­νης Πασα­λί­δης, Δημή­τρης Μαριό­λης, Διο­νύ­σιος Χρι­στό­κος, Στα­μά­της Χατζή­μπε­ης, Μιχά­λης Κύρ­κος και Ιωάν­νης Κακο­ρέ­λης), το Κόμ­μα Φιλε­λευ­θέ­ρων του Σοφο­κλή Βενι­ζέ­λου και η ΕΠΕΚ (Εθνι­κή Πολι­τι­κή Ένω­σις Κέντρου) του Νικο­λά­ου Πλαστήρα.

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών ήταν:

Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός: 624,316, (36,53%) ‚114 έδρες

Εθνι­κή Πολι­τι­κή Ενω­σις Κέντρου (ΕΠΕΚ): 401,379, (23,49%), 74 έδρες

Κόμ­μα Φιλε­λευ­θέ­ρων: 325.390 (19,04%) , 57 έδρες

ΕΔΑ: 180.640 (10,57%), 10 έδρες

Λαϊ­κό Κόμ­μα (Κ. Τσαλ­δά­ρης) :113.876, (6,66%), 2 έδρες

Συνα­γερ­μός Εργα­τών Εργα­ζο­μέ­νων (Α. Μπαλ­τα­ζής) : 21.009 (1,23%), 1 έδρα

Κόμ­μα Γεωρ­γί­ου Παπαν­δρέ­ου: 35.810 (2.10%) καμία έδρα.

Στη συνέ­χεια με την συμ­μα­χία του Κόμ­μα­τος των Φιλε­λευ­θέ­ρων και της ΕΠΕΚ του Πλα­στή­ρα σχη­μα­τί­στη­κε κυβέρ­νη­ση συνα­σπι­σμού εξ αυτών όπου μαζί είχαν την από­λυ­τη πλειο­ψη­φία των εδρών στη Βου­λή (131 από 258 έδρες).Στις 27 Οκτω­βρί­ου 1951, ο Νικό­λα­ος Πλα­στή­ρας ανέ­λα­βε Πρωθυπουργός.

Ποιοι εκλέ­χτη­καν από την ΕΔΑ:

Εκλέ­χτη­καν επτά εξό­ρι­στοι και τρεις φυλα­κι­σμέ­νοι. Οι επτά εξό­ρι­στοι ορκί­στη­καν στις 12/11 του ίδιου έτους. Στους τρεις φυλα­κι­σμέ­νους (Αντώ­νης Αμπα­τιέ­λος, Μανώ­λης Γλέ­ζος και Μάν­θος Τσι­μπου­κί­δης) δεν επε­τρά­πη να ορκιστούν.

Οι επτά εξό­ρι­στοι βου­λευ­τές ήταν :

Κώστας Γαβρι­η­λί­δης (αρχη­γός του Αγρο­τι­κού Κόμ­μα­τος, συνεργαζό­μενου με το ΚΚΕ από την επο­χή του Μεσοπολέμου),

Στέ­φα­νος Σαρά­φης (στρα­τη­γός, στρα­τιω­τι­κός αρχη­γός του ΕΛΑΣ κατά την κατοχή),

Μιχά­λης Χατζη­μι­χά­λης (στρα­τη­γός, μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΕΛΑΣ),

Μανώ­λης Πρω­ι­μά­κης (δικη­γό­ρος, μέλος του Πολι­τι­κού Συνα­σπι­σμού του ΕΑΜ μετά την απελευθέρωση)

Ηλί­ας Ηλιού (δικη­γό­ρος, παλιός ΕΑΜί­της και αργό­τε­ρα πρό­ε­δρος της ΕΔΑ), Γιάν­νης Ιμβριώ­της (πρώ­ην καθη­γη­τής Φιλο­σο­φί­ας στο Πανε­πι­στή­μιο Θεσσαλονίκης)

Και Νίκος Τσό­χας (συν­δι­κα­λι­στής Βόλου).

Επί­σης, εκλέ­χτη­καν και τρεις φυλα­κι­σμέ­νοι: Αντώ­νης Αμπα­τιέ­λος, Μανώ­λης Γλέ­ζος και Μάν­θος Τσιμπουκίδης.

Οι πρώ­τοι επτά ορκί­στη­καν κανο­νι­κά ως βου­λευ­τές, κάτι που δεν επε­τρά­πη στους άλλους τρεις.

Για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων της ΕΔΑ

Να σημειώ­σου­με ότι (αξιο­ποιώ­ντας το ΔΟΚΙΜΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ Β’ ΤΟΜΟΣ) το Π.Γ του ΚΚΕ είχε απο­φα­σί­σει να μπει ο Ν. Μπε­λο­γιάν­νης (που είχε συλ­λη­φθεί) ως υπο­ψή­φιος στους συν­δυα­σμούς με στό­χο η πιθα­νή εκλο­γή του να δημιουρ­γή­σει πρό­σθε­τα εμπό­δια στην εκτέ­λε­ση της ανα­με­νό­με­νης θανα­τι­κής κατα­δί­κης  του από το Διαρ­κές Στρα­το­δι­κείο και να ισχυ­ρο­ποι­ή­σει την πολι­τι­κή πίε­ση για γενι­κή πολι­τι­κή αμνη­στία. Την υπο­ψη­φιό­τη­τα του πρό­τει­νε και ο ίδιος  («αν γίνε­ται, να είμαι υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής, για να τους δημιουρ­γή­σου­με ζήτη­μα. Νομι­κό κώλυ­μα δεν υπάρ­χει», ενώ για αυτήν ήδη είχε απο­φα­σί­σει το Π.Γ. Επί­σης το Π.Γ είχε απο­φα­σί­σει να είναι υπο­ψή­φιοι φυλα­κι­σμέ­νοι και εξό­ρι­στοι κομ­μου­νι­στές, καθώς και ο παρά­νο­μος Ν. Πλου­μπί­δης. Μάλι­στα, επι­ση­μαί­νε­ται ότι επει­δή φοβό­ταν μήπως οι σύμ­μα­χοι στην ΕΔΑ δεν το απο­δέ­χο­νταν, είχε πάρει μέτρα να μη συνερ­γα­στεί μαζί τους, αλλά να πάρει μέρος το ΚΚΕ στις εκλο­γές με το σχή­μα Παν­δη­μο­κρα­τι­κός Συνα­γερ­μός». Στην υπό­θε­ση της υπο­ψη­φιό­τη­τας Μπε­λο­γιάν­νη είχε παρέμ­βει και ο Ενιαί­ος Λαϊ­κός Αγώ­νας (ΕΛΑ) ο οποί­ος δημιουρ­γή­θη­κε με εντο­λή του γρα­φεί­ου κρα­του­μέ­νων των φυλα­κών Αβέ­ρωφ (Ν. Κεπέ­σης, Μ. Γλέ­ζος κ.ά.) από τους Γιώρ­γη Δαμα­σκη­νό, Τριά­δη Σωτη­ρά­κο και Σταύ­ρο Κού­κου­ρα, μέλη του Δημο­κρα­τι­κού Συνα­γερ­μού, που είχε υπο­στη­ρί­ξει σθε­να­ρά την πρό­τα­ση αυτή.

Μάλι­στα σημειώ­νε­ται στο δοκί­μιο ότι «ο ΕΛΑ δημιουρ­γή­θη­κε με σκο­πό να ασκη­θεί πίε­ση στην ΕΔΑ, αλλά και στους Πλου­μπί­δη — Μπα­σιά­κο, για τους οποί­ους στε­λέ­χη του ΚΚΕ στις φυλα­κές Αβέ­ρωφ και άλλοι που ήταν έξω από τις φυλα­κές είχαν την άπο­ψη ότι δεν ήθε­λαν την υπο­ψη­φιό­τη­τα Μπελογιάννη».

Το ΠΓ είχε ανα­θέ­σει στον Πλου­μπί­δη την ευθύ­νη της καθο­δή­γη­σης της ομά­δας των κομ­μου­νι­στών που δια­πραγ­μα­τευό­ταν με τις δυνά­μεις της ΕΔΑ για τη συγκρό­τη­ση των συν­δυα­σμών της στις εκλο­γές και είχε απο­φα­σί­σει «ο Μπε­λο­γιάν­νης που είχε συλ­λη­φθεί και ήταν υπό­δι­κος, να μπει υπο­ψή­φιος στους συν­δυα­σμούς της ΕΔΑ σε Αθή­να και Ηλεία, με στό­χο η εκλο­γή του ως βου­λευ­τή να δημιουρ­γή­σει πρό­σθε­τα εμπό­δια στην εκτέ­λε­ση της ανα­με­νό­με­νης θανα­τι­κής κατα­δί­κης του από το Διαρ­κές Στρα­το­δι­κείο και να ισχυ­ρο­ποι­ή­σει την πολι­τι­κή πίε­ση για γενι­κή πολι­τι­κή αμνηστία».

Όμως υπήρ­χαν σοβα­ρές αντι­δρά­σεις στο εσω­τε­ρι­κό της ΕΔΑ. Από τις πιο έντο­νες και ανοι­χτά εκβια­στι­κές αντι­δρά­σεις ήταν αυτή του Μιχά­λη Κύρ­κου, που απει­λού­σε με απο­χώ­ρη­ση από την ΕΔΑ, λέγο­ντας: «Τα τινά­ζε­τε όλα στον αέρα. Εγώ δεν υπο­γρά­φω αυτές τις υπο­ψη­φιό­τη­τες. Καλύ­τε­ρα, αν θέλε­τε, να βάλου­με υπο­ψή­φιο τον ίδιο τον Ζαχαριάδη«.Ισχυρότατη αντί­δρα­ση εξέ­φρα­σαν ακό­μη οι Γιάν­νης Πασα­λί­δης, Ανδρέ­ας Ζάκ­κας (σ.σ.: ο οποί­ος απο­χώ­ρη­σε τότε από την ΕΔΑ), Στα­μά­της Χατζή­μπε­ης, Γιάν­νης Κοκο­ρέ­λης και άλλοι» από τα σύμ­μα­χα πολι­τι­κά σχήματα.

Την πρό­τα­ση των υπο­ψη­φιο­τή­των (είχε προ­τα­θεί επί­σης από το ΠΓ να είναι υπο­ψή­φιοι φυλα­κι­σμέ­νοι και εξό­ρι­στοι κομ­μου­νι­στές, καθώς και ο Ν. Πλου­μπί­δης ο οποί­ος βρι­σκό­ταν στην παρα­νο­μία) υπο­στή­ρι­ξε σθε­να­ρά ο συν­δι­κα­λι­στής Δημή­τρης Μαριόλης.

Τελι­κά επήλ­θε συμ­φω­νία με βάση την οποία απο­κλεί­στη­καν από τους συν­δυα­σμούς οι Μπε­λο­γιάν­νης και Πλου­μπί­δης. Συμπε­ρι­λή­φθη­καν φυλα­κι­σμέ­νοι (Νίκαν­δρος Κεπέ­σης, Αντώ­νης Αμπα­τιέ­λος, Μανό­λης Γλέ­ζος κ.ά.) και εξό­ρι­στοι (Στέ­φα­νος Σαρά­φης, Κώστας Γαβρι­η­λί­δης, Ηλί­ας Ηλιού, Κώστας Λυκού­ρης κ.ά.)

Οι αντιδράσεις στη ορκωμοσία

Μετά τις εκλο­γές  ο βασι­λιάς καλεί δια­δο­χι­κά σε ακρό­α­ση τους εκπρο­σώ­πους των κομ­μά­των. Στις 27/9 ο Μ. Κύρ­κος εκπρό­σω­πος της ΕΔΑ εκθέ­τει τις από­ψεις της ΕΔΑ στα ανά­κτο­ρα τονί­ζο­ντας ότι «..Η ΕΔΑ δια να διευ­κο­λύ­νει προ­τεί­νει κυβέρ­νη­σιν ΕΠΕΚ-Φιλε­λευ­θέ­ρων υπό τον Ν. Πλα­στή­ρα με πρό­γραμ­μα το παρ’ αυτού εξαγ­γελ­θέν πρό­γραμ­μα ειρη­νεύ­σε­ως και απο­κα­τα­στά­σε­ως της ομα­λής λει­τουρ­γί­ας των δημο­κρα­τι­κών θεσμών».

Οσον αφο­ρά την ανα­κή­ρυ­ξη των βου­λευ­τών της να τονί­σου­με ότι ορι­σμέ­να Πρω­το­δι­κεία προ­χω­ρούν σε ανα­κή­ρυ­ξη των βου­λευ­τών της περι­φέ­ρειάς τους (π.χ Αθή­να, Πει­ραιά, Λέσβου),όμως η κυβέρ­νη­ση αρνεί­ται να τους αφή­σει ελεύ­θε­ρους. Έτσι ο Μ.Γλέζος προ­χω­ρά στις 9/10/1951 σε απερ­γία πεί­νας και τον ακο­λου­θούν οι Α. Αμπα­τιέ­λος και  Μ. Τσι­μπου­κί­δης. Στις 25/10/1951 συνέρ­χε­ται σε πρώ­τη συνε­δρί­α­ση η νέα Βου­λή χωρίς τους βου­λευ­τές της ΕΔΑ και εκλέ­γει πρό­ε­δρο της τον Δ. Γόντι­κα. Στις 27/10 ορκί­ζε­ται η νέα κυβέρ­νη­ση. Στις 1/11 παίρ­νει με 131 ένα­ντι 112 η κυβέρ­νη­ση Πλα­στή­ρα ψήφο εμπι­στο­σύ­νης. Με περι­πο­λι­κό του στό­λου και όχι με πλοίο της γραμ­μής όπως είχαν ζητή­σει οι ίδιοι, φθά­νουν στις 11/11 από τον Αη Στρά­τη στη Ραφή­να και όχι στον Πει­ραιά, για να απο­φευ­χθούν προ­φα­νώς λαϊ­κές εκδη­λώ­σεις, οι επτά βου­λευ­τές της ΕΔΑ που τους χορη­γή­θη­κε 15θημερη (!)άδεια.

Η ορκω­μο­σία προ­κά­λε­σε έντο­νες αντι­δρά­σεις στη Βου­λή από βου­λευ­τές του ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ. Είχε προη­γη­θεί άλλω­στε μπα­ράζ δημο­σιευ­μά­των από τον Τύπο της εποχής.

Στην εφη­με­ρί­δα ΕΜΠΡΟΣ (13/11/1951) με τον χαρα­κτη­ρι­στι­κό τίτλο-πρω­το­σέ­λι­δα- γρά­φο­νται τα εξής: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑΝ ΤΩΝ ΣΦΑΓΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. ΥΠΟ ΤΑΣ ΦΩΝΑΣ ΕΝΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ «ΑΙΣΧΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΏΜΑ» ΩΡΚΙΣΘΗΣΑΝ ΧΘΕΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗ ΒΟΥΛΗΣ  ΟΙ 7 ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΙ ΤΗΣ ΕΔΑ». Και στη συνέ­χεια ανα­φέ­ρει, δίνο­ντας το κλί­μα της επο­χής, αλλά και τη στά­ση βασι­κών στε­λε­χών των τότε αστι­κών κομάτων:

«Κατά την χθε­σι­νήν συν­δρί­α­σιν της Βου­λής προ­σήλ­θον και κατέ­λα­βον τας θέσεις των εις την πτέ­ρυ­γα της Ακρας Αρι­στε­ράς οι 7 εξό­ρι­στοι βου­λευ­ταί της ΕΔΑ.

Η συνε­δρί­α­σις ήρχι­σε την 6.30 μ.μ.. Εν αρχή ανε­κοι­νώ­θη ο διο­ρι­σμός του κ. Ι. Παπα­δά­κη ως υφυ­πουρ­γού Συγκοι­νω­νιών. Εγκρί­νε­ται η χορή­γη­σις αδεί­ας εις τους βου­λευ­τάς κ.κ. Κ.Καραμανλήν και Φ. Γερο­θα­νά­σην όπως απου­σιά­σουν εις το εξωτερικόν.

Ακο­λού­θως προ­κει­μέ­νου να έλθη το θέμα της ορκω­μο­σί­ας των βου­λευ­τών της ΕΔΑ, λαμ­βά­νει τον λόγον ο ηγέ­της του «Ελλη­νι­κού Συνα­γερ­μού» ο οποί­ος λέγει τα εξής:

Α. ΠΑΠΑΓΟΣ: Κύριε Πρό­ε­δρε επι­θυ­μώ να κάμω την εξής δήλω­σιν εκ μέρους του Ελλη­νι­κού Συνα­γερ­μού. Ο Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός δεν προ­τί­θε­ται να ελέγ­ξη τον πρό­ε­δρον της Βου­λής επί του θέμα­τος της ορκω­μο­σί­ας, διό­τι φρο­νεί ότι η Βου­λή δεν δύνα­ται να μετα­βλη­θή εις εκλο­γο­δι­κεί­ον. Επει­δή όμως το θέμα τού­το εφά­πτε­ται του γενι­κω­τέ­ρου προ­βλή­μα­τος της εσω­τε­ρι­κής ασφα­λεί­ας της χώρας, ο Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός επι­φυ­λάσ­σε­ται να ανα­ζη­τή­ση τας πολι­τι­κάς ευθύ­νας της κυβερ­νή­σε­ως εν και­ρώ. Και κατά συνε­πεί­αν, καλού­μεν την κυβέρ­νη­σιν όπως απο­σα­φι­νί­ση το ταχύ­τε­ρον ενώ­πιον της Εθνι­κής Αντι­προ­σω­πεί­ας την επί του ζητή­μα­τος της εσω­τε­ρι­κής ασφα­λεί­ας της χώρας πολι­τι­κήν της, επί του οποί­ου ζητή­μα­τος οφεί­λω να προ­σθέ­σω ότι η ανη­συ­χία της κοι­νής γνώ­μης δεν είναι μόνον έκδη­λος αλλά και εύλο­γος (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Κ. ΡΕΝΤΗΣ (υπ.Εσωτ.): Κύριε Πρό­ε­δρε, ήκου­σα επί­κρι­σιν εις το θέμα της εσω­τε­ρι­κής ασφα­λεί­ας της χώρας. Έχω το δικαί­ω­μα και προ­σω­πι­κώς να επαί­ρο­μαι οτι εις το θέμα αυτό δεν υπάρ­χει σημεί­ον , εις το οποί­ον να εγέρ­θη επί­κρι­σις ενα­ντί­ον μου ούτε δια το παρελ­θόν, ούτε δια σήμε­ρον. Παρα­κα­λώ τον αξιό­τι­μον αρχη­γόν της Αντι­πο­λι­τεύ­σε­ως να μου είπη συγκ­κε­ρι­μέ­νως εις ποία σημεία η Κυβέρ­νη­σις δεν έδει­ξε την δέου­σαν προ­σο­χήν επί του θέμα­τος της εσω­τε­ρι­κής ασφα­λεί­ας της χώρας (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα) και θα επι­θύ­μουν να δια­τυ­πω­θούν συγκε­κρι­μέ­να θέμα­τα δια να απαντήσω.

Α. ΠΑΠΑΓΟΣ: Δεν ήτο ουδε­μία επίκρισις.

Κ. ΡΕΝΤΗΣ: (υπ.Εσωτ.) Εφι­στά­τε την προ­σο­χήν μας επί του ζητή­μα­τος της εσω­τε­ρι­κής ασφαλείας.

Α. ΠΑΠΑΓΟΣ: Κύριε Υπουρ­γέ , επα­να­λαμ­βά­νω ότι προ­έ­βην εις σαφή δήλω­σιν και ουχί εις επί­κρι­σιν. Σας παρε­κα­λέ­σα­μεν να απο­σα­φη­νί­σε­τε το ταχύ­τρε­ον ενώ­πιον της Εθνι­κής Αντι­προ­σω­πεί­ας την πολι­τι­κήν σας επί του ζητή­μα­τος της εσω­τε­ρι­κής  ασφα­λεί­ας της χώρας (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ: Νομί­ζω ότι ο  αξιό­τι­μος Αρχη­γός του Ελλη­νι­κού Συνα­γερ­μού ωμί­λη­σε καθα­ρά και δεν νομί­ζω ότι υπήρ­ξε επί­κρι­σις. Ισως ο αγα­πη­τός συνά­δελ­φος και υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών να παρε­ξή­γη­σε. Αλλά­νο­μί­ζω ότι και εις μικράν αυτήν στοι­χειώ­δη, ας είπω­μεν, επί­κρι­σιν η Κυβέρ­νη­σις θα δώση δια­σα­φή­σεις αργό­τε­ρον παρα­θέ­του­σα ορι­στι­κό νομο­σχέ­διο και άλλα μέτρα διά­φο­ρα, εκ των οποί­ων νομί­ζω ότι και η αντι­πο­λί­τευ­σις, ο Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός θα ικα­νο­ποι­η­θή. Παρα­κα­λώ να θεω­ρη­θή το ζήτη­μα λήξαν, διό­τι κάποια παρε­ξή­γη­σις έλα­βε χώραν.

Γ. ΒΑΡΒΟΥΤΗΣ: (υπ. Ανευ χαρ­το­φυ­λα­κί­ου): Νομί­ζω ότι πρέ­πει να δια­σα­φη­νι­σθή το θέμα. Ο αξιό­τι­μος Αρχη­γός του Ελλη­νι­κού Συνα­γερ­μού ετό­νι­σεν ότι η αντι­πο­λί­τευ­σις επι­φυ­λάσ­σε­ται να ζητή­ση πολι­τι­κάς ευθύ­νας από την Κυβέρ­νη­σιν. Δια ποί­ον θέμα θα ζητη­θούν δια την πολι­τι­κήν της Κυβερ­νή­σε­ως επί της εσω­τε­ρι­κής ασφα­λεί­ας, αναμ­φι­σβη­τή­τως τού­το απο­τέ­λει και δικαί­ω­μα και καθή­κον της αντι­πο­λι­τεύ­σε­ως , υφί­στα­ται δε υπο­χρέ­ω­σις τη Κυβερ­νή­σε­ως να λογοδοτήση.Εάν όμως ο αξιό­τι­μος αρχη­γός του Ελλη­νι­κού Συνα­γερ­μού εννο­εί ότι η ανα­ζή­τη­σις των πολι­τι­κών ευθυ­νών ανά­γε­ται αμέ­σως ή εμμέ­σως εις το γγε­ο­νός ότι παρί­στα­νται εις τηναί­θου­σαν αυτήν οι εκπρό­σω­ποι της ΕΔΑ,τούτο είναι συνταγ­μα­τι­κώς και πολι­τι­κώς απαράδεκτον.Φρονώ και δεν φαντά­ζο­μαι ότι έχει αντί­θε­τον γνώ­μην ο Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός ότι δεν είναι δυνα­τόν να ζητη­θούν ευθύ­ναι διό­τι μερίς του Ελλη­νι­κού Λαού έστει­λεν ωρι­σμέ­νους αντι­πρό­σω­πους ενταύθα.Ούτοι δεν ήλθον με την θέλη­σιν της Κυβερ­νή­σε­ως. Δια­φω­νού­μεν και ημείς ριζι­κώς με την πολι­τι­κήν την οποί­αν εκπρο­σω­πούν οι αντι­πρό­σω­ποι της ΕΔΑ.Αλλά εκεί­νο το οποί­ον πρέ­πει να τονι­σθή και επί του οποί­ου πιστεύω ότι θα είναι σύμ­φω­νος η γνώ­μη της Βου­λής, είναι ότι απο­κλει­στι­κόν ειση­τή­ριον δια την είσο­δον εις την αίθου­σαν αυτήν είναι η θέλη­σις των εκλο­γέ­ων και ο τίτλος ανα­κη­ρύ­ξε­ως των βου­λευ­τών υπό των νομί­μων δικα­στη­ρί­ων της χώρας. Αν η θέλη­σις αύτη εξε­δη­λώ­θη νομί­μως, είναι έγκυ­ρος, θα απο­φα­σί­ση κυριαρ­χι­κώς το εκλο­γο­δι­κεί­ον συμ­φώ­νως προς τας δια­τά­ξεις του Συντάγ­μα­τος. Η Κυβέρ­νη­σις και η Βου­λή δεν έχει δικαί­ω­μα να επέμ­βη εις την κρί­σιν τωνδικαστηρίων.Εάν ο Αρχη­γός του Ελλη­νι­κού Συνα­γερ­μού συμ­φω­νή εις την από­φα­σιν αυτήν­δεν υπάρ­χει κανέν ζήτη­μα και παρα­κα­λώ να δια­σα­φη­νι­σθή τούτο.

ΑΛ. ΠΑΠΑΓΟΣ: Μάλι­στα συμφωνώ.

Μεθ’ ο καλού­νται οι κομ­μου­νι­σταί βου­λευ­ταί Κων­στα­ντί­νος Γαβρι­η­λί­δης, Ηλί­ας Ηλιού, Ιωά­νης Ιμβριώτης,Εμμανουήλ Πρω­ϊ­μά­κης, Στέ­φα­νος Σαρά­φης, Νικό­λα­ος Τσό­φας και Μιχα­ήλ Χατζη­μι­χά­λης  και δίδω­σιν τον υπό του Συντάγ­μα­τος καθο­ρι­ζό­με­νον όρκον, έχο­ντα ούτω: «Ομνύω εις το Όνο­μα της Αγί­ας και Ομο­ου­σί­ου και Αδια­ρέ­του Τριά­δος να φυλά­ξω πίστιν εις την Πατρί­δα και εις τον Συνταγ­μα­τι­κόν Βασι­λέα, υπα­κο­ήν εις το Σύνταγ­μα και τους νόμους του κρά­τους και να εκπλη­ρώ­σω ευσυ­νει­δή­τως τα καθή­κο­ντά μου».

Θ. ΤΑΜΒΑΚΑΣ: Αίσχος. Οι Αρχη­γοί του εγκλή­μα­τος εις την Βου­λήν και τα θύμα­τα εις τας φυλα­κάς. Αίσχος και δια το Εθνος και δια το Σώμα.

Εις το σημεί­ον τού­το απο­χω­ρούν της αιθού­σης οι κ.κ. Ταμ­βα­κάς, Μαγιά­κος και Κονί­τσας. Δημιουρ­γεί­ται ζωη­ρός θόρυ­βος. Οι βου­λευ­ταί της ΕΠΕΚ εγεί­ρο­νται και απευ­θυ­νό­με­νοι προς τον κ. Ταμ­βα­κάν φωνά­ζουν: «Εξω, έξω !»

Ενδια­φέ­ρον παρου­σιά­ζει η εκτί­μη­ση της εφη­με­ρί­δας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» (13/11) για την όλη υπό­θε­ση με εμφα­νή στό­χο να στη­ρί­ξει την κυβέρ­νη­ση: «Ο Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός ηνα­γκά­σθη χθες εις την Βου­λήν να παρα­δε­χθή ότι  ορθώς θα εγί­νε­το η ορκω­μο­σία των βου­λευ­τών της ΕΔΑ απο­κη­ρύ­ξας ούτω ολό­κλη­ρο­ντη­νε­πί­θε­σιν την οποί­αν εξα­πέ­λυ­σεν επί ημέ­ρας ο παπα­γι­κός τύπος…Η δημιουρ­γη­θεί­σα εις τους πολι­τι­κούς κύκλους εντύ­πω­σις ήτο ότι ο Συνα­γερ­μός, αφού επί ημέ­ρας ετρο­φο­δό­τη­σε μίαν δημο­σιο­γρα­φι­κήν επί­θε­σιν κατά της Κυβερ­νή­σε­ως επί του θέμα­τος της ασφα­λεί­ας εξ’ αφορ­μής των βου­λευ­τών της ΕΔΑ,ευρέθη εις την ανά­γκην ενώ­πιον της Βου­λής να υπα­να­χω­ρή­ση, δια­πι­στώ­σας ότι από μίαν κοι­νο­βου­λευ­τι­κήν συζή­τη­σιν θα εξήρ­χε­το ηττη­μέ­νος… Την εν τη Βου­λή στά­σιν του Συνα­γερ­μού εσχο­λιά­σας και ο αρχη­γός του Λαί­κού Κόμ­μα­τος κ.τσαλδάρης ο οποί­ος εδή­λω­σεν ότι «Δεν είναι τα προ­α­γε­λό­με­να μέτρα ειρη­νεύ­σε­ως εκεί­να τα οποία κυρί­ως εμπνέ­ουν ανη­συ­χί­αν εις τον εθνι­κό­φρο­να κόσμον. Εκεί­νο το οποί­ον ιδιαι­τέ­ρως προ­κα­λεί ανη­συ­χί­ας είναι το πνεύμα,το οποί­ον εδη­μιού­ρη­σεν η κυβέρ­νη­σις αφ’ ενός μεν απο­πει­ρω­μέ­νη να τρο­μο­κρα­τή­ση τα κρα­τι­κά όργα­να αφ’ ετέ­ρου δε ενθα­ρύ­νου­σα τους κομμουνιστάς».

Η ακύρωση της εκλογής τους

Τελι­κά όμως στις 8 Δεκεμ­βρί­ου της ίδιας χρο­νιάς, το εκλο­γο­δι­κείο ακύ­ρω­σε την εκλο­γή και των δέκα. Πιο συγκε­κρι­μέ­να το Εκλο­γο­δι­κείο ακυ­ρώ­νει την εκλο­γή των βου­λευ­τών Αθη­νών Σ. Σαρά­φη, Μ.Γλέζου, Μ. Χατζη­μι­χά­λη, Μ.Τσιμπουκίδη και των ανα­πλη­ρω­μα­τι­κών τους ‚μια από­φα­ση που βασί­στη­κε  στο ότι «δεν είχαν τα προ­σό­ντα του εκλό­γι­μου  ως δια­τε­λού­ντες  εν εκτο­πί­σει και φυλα­κί­σει». Με μετα­γε­νέ­στε­ρη από­φα­ση του ακυ­ρώ­νει επί­σης την εκλο­γή βου­λευ­τών της ΕΔΑ σε Πει­ραιά, Θεσ/νικη, Βόλο και Λέσβο. Την θέση τους παίρ­νουν σε Αθή­να οι Μ. Κύρ­κος, Γ. Σπη­λιό­που­λος, Α. Μπρι­λά­κης και Β. Εφραιμίδης,στον Πει­ραιά ο Ε. Μάντα­κας και Π. Κατε­ρί­νης στη Θεσ­σα­λο­νί­κη ο Γ. Πασα­λί­δης και Λ. Καρα­μα­ού­νας, στη Λέσβο ο Γ.Σίμος και στο Βόλο ο Γ. Βλαμόπουλος.