Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βενεζουέλα, κάποια δεύτερα συμπεράσματα (2/3)

Γρά­φει ο Βαγ­γέ­λης Γονα­τάς //   

H TAKTIKH TΩΝ ΗΠΑ

O βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κος ιμπε­ρια­λι­σμός προ­σπα­θεί εδώ και μια δεκα­ε­τία να εκπαι­δεύ­σει τις δου­λι­κές σε αυτόν αστι­κές τάξεις σε κάθε χώρα, στη νέα κατά­στα­ση της ηπεί­ρου. Αστοί, πολι­τι­κοί, στρα­τιω­τι­κοί, είναι πολ­λές φορές τα ίδια πρό­σω­πα και οικο­γέ­νειες σε κάθε χώρα και έχουν στο πολι­τι­κό DNA τους να κυβερ­νούν με φασι­στι­κές μεθό­δους. Να απει­λούν και να μην τάζουν, να σκο­τώ­νουν και να μην πεί­θουν, να βάζουν όλο το χρή­μα στην τσέ­πη και να μην φτιά­χνουν αξιό­πι­στο και απο­τε­λε­σμα­τι­κό κρά­τος και υπο­δο­μές. Aπό την άλλη η εφαρ­μο­γή της νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρης πολι­τι­κής καθι­στά ανα­γκαί­ες αυτές τις μορ­φές δια­κυ­βέρ­νη­σης, άσχε­τα με την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ή όχι, μορ­φή τους.

Ταυ­τό­χρο­να, ποτέ δεν εγκα­τα­λεί­φθη­καν οι παρα­δο­σια­κές μέθο­δοι των πρα­ξι­κο­πη­μά­των (Ονδού­ρα), των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών πρα­ξι­κο­πη­μά­των (Παρα­γουάη), του οικο­νο­μι­κού πολέ­μου, των πολι­τι­κών δολο­φο­νιών,  ενώ η νέα σχο­λή των “βελού­δι­νων” πρα­ξι­κο­πη­μά­των μέσω απο­στα­θε­ρο­ποι­η­τι­κών μαζι­κών κινη­μά­των είναι σε διαρ­κή προ­σπά­θεια εφαρ­μο­γής σε όλες τις χώρες. Στην περί­πτω­ση της Βενε­ζου­έ­λας εφαρ­μό­ζο­νται ταυ­τό­χρο­να όλα τα παραπάνω.

Το γεγο­νός της μερι­κής εξε­λισ­σό­με­νης εξο­μά­λυν­σης των δια­κρα­τι­κών σχέ­σε­ων ΗΠΑ – Κού­βας, πέρα από τις άλλες πλευ­ρές του (κανέ­να από τα δύο κρά­τη δεν παραι­τεί­ται από τους δια­κη­ρυγ­μέ­νους στό­χους του κλπ) δεν συνι­στά μια γενι­κό­τε­ρη αλλα­γή της πολι­τι­κής των ΗΠΑ στην ήπει­ρο. Ας μην ξεχνά­με ότι η προη­γού­με­νη “φιλε­λευ­θε­ρο­ποί­η­ση” της πολι­τι­κής των ΗΠΑ για την Κού­βα έγι­νε τη δεκα­ε­τία του 80, όταν βρι­σκό­ταν σε πλή­ρη εξέ­λι­ξη η  επα­νά­στα­ση των Σαντι­νί­στας στη Νικα­ρά­γουα και η Ουά­σινγ­κτον δεχό­ταν μεγά­λη πίε­ση λόγω της πολι­τι­κής, οικο­νο­μι­κής, στρα­τιω­τι­κής στή­ρι­ξης στο καθε­στώς Σομόζα.

Πέρα απ αυτό, το σκη­νι­κό παγκο­σμί­ου πολέ­μου στή­νε­ται όλο και πιο ευδιά­κρι­τα (οι άξο­νες έχουν ήδη δια­μορ­φω­θεί στον πόλε­μο της Συρί­ας), ως η τελι­κή παρα­δο­σια­κή λύση στην παγκό­σμια κρί­ση. Εδώ, στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, όλο και περισ­σό­τε­ροι ανα­λυ­τές επα­να­λαμ­βά­νουν ότι ο παγκό­σμιος πόλε­μος ήδη έχει ξεκι­νή­σει απλά διε­ξά­γε­ται τμηματικά.

Οι  διπλω­μα­τι­κές και πολι­τι­κές κινή­σεις των κρα­τών και δια­κρα­τι­κών ενώ­σε­ων στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή δεί­χνουν να κινού­νται  στην κατεύ­θυν­ση της ενό­τη­τας της ηπεί­ρου απέ­να­ντι στην απει­λή ενός παγκό­σμιου πολέ­μου. Εδώ και τρία χρό­νια διε­ξά­γο­νται ειρη­νευ­τι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για τον τερ­μα­τι­σμό του 50ετούς εμφυ­λί­ου πολέ­μου στην Κολομ­βία, η Χιλή δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται με την Βολι­βία να της παρα­χω­ρή­σει εδα­φι­κή ζώνη πρό­σβα­σης στη θάλασ­σα, η τελευ­ταία σύνο­δος της CELAC ανα­κή­ρυ­ξε την ήπει­ρο σε Ζώνη Ειρή­νης, και μεγά­λα έργα υπο­δο­μής (Διώ­ρυ­γα Νικα­ρά­γουα,  κ.α) βρί­σκο­νται σε εξέλιξη.

Από την άλλη πλευ­ρά, βρί­σκε­ται σε πλή­ρη εξέ­λι­ξη το απο­στα­θε­ρο­ποι­η­τι­κό σχέ­διο των ΗΠΑ σε όλη την ήπει­ρο, που περι­λαμ­βά­νει τη χρή­ση όλων των μεθό­δων. Μέσα στο 2016, υπάρ­χουν εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις στο Εκουα­δόρ και στη Βολι­βία και στη Βρα­ζι­λία επι­χει­ρεί­ται κοι­νο­βου­λευ­τι­κό – δικα­στι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα κατά της προ­έ­δρου  της χώρας.

Η Βενε­ζου­έ­λα βρί­σκε­ται στο μάτι του κυκλώ­να όλων αυτών.  Ενδε­χο­μέ­νως στη Βενε­ζου­έ­λα επι­διώ­κε­ται το άνοιγ­μα μιας περι­φε­ρεια­κής σύγκρου­σης (τμή­μα του παγκο­σμί­ου πολέ­μου, κατά τη λατι­νο­α­με­ρι­κά­νι­κη ανά­λυ­ση) που θα βάλει και τη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή στο πολε­μι­κό παιχνίδι.

Προ­σω­πι­κή μου αίσθη­ση (που εύχο­μαι να είναι υπο­κει­με­νι­κή και αυθαί­ρε­τη) είναι ότι αν κατα­φέ­ρουν να ξεκι­νή­σουν εμφύ­λιο πόλε­μο στη Βενε­ζου­έ­λα, θα απο­τε­λέ­σει τον “ισπα­νι­κό εμφύ­λιο” του αιώ­να μας, και τον πρό­λο­γο του  ολο­κλη­ρω­τι­κού παγκο­σμί­ου πολέ­μου. Με μια δια­φο­ρά όμως. Στη Βενε­ζου­έ­λα θα εισ­ρεύ­σουν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες εθε­λο­ντές διε­θνι­στές, πρώ­τα απ όλα από την Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, αλλά και από όλο τον κόσμο, για­τί εδώ θα κρι­θούν πολ­λά, όπως ακρι­βώς κρί­θη­καν και στον εμφύ­λιο πόλε­μο της Ισπανίας.

Η  ΕΚΤΑΣΗ  ΚΑΙ  Ο  ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ  ΤΗΣ  ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ  ΗΤΤΑΣ

Το κύριο ζητού­με­νο από την εκλο­γι­κή ήττα των Τσα­βί­στας (που δια­τη­ρούν  ωστό­σο ένα 40%), είναι να εκτι­μη­θεί αν πρό­κει­ται για μια στρα­τη­γι­κή ήττα. Επο­μέ­νως, χρειά­ζε­ται κατ αρχήν να δεις, από ποιο κοι­νω­νι­κό κομ­μά­τι προ­έρ­χο­νται οι απώλειες.

Όπως φαί­νε­ται, όχι μόνο στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, η δημιουρ­γία μεσαί­ας τάξης είναι ένας αυτο­μα­τι­σμός στην (καπι­τα­λι­στι­κή) οικο­νο­μία των χωρών που έχουν κάποια οικο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη. Ήδη το μέγε­θος της μεσαί­ας τάξης στην Ασία, έχει ξεπε­ρά­σει αυτό της Ευρώ­πης και της Αμε­ρι­κής μαζί.

Αυτό ισχύ­ει και στη Βενε­ζου­έ­λα, και με μια πρώ­τη ματιά, αυτά τα στρώ­μα­τα είναι και τα πιο ευά­λω­τα πολι­τι­κά, στις επι­πτώ­σεις του οικο­νο­μι­κού πολέ­μου  και επι­πλέ­ον, δημιουρ­γού­νται γι αυτά και  νέες ευκαι­ρί­ες μαφιό­ζι­κου πλου­τι­σμού.  Ενώ ο φτω­χός,  που πάντα σε οικο­νο­μι­κό πόλε­μο βρι­σκό­ταν,  ακό­μα και τώρα η θέση του είναι κατά πολύ βελ­τιω­μέ­νη στη Βενεζουέλα.

Το δεύ­τε­ρο, αλλά ουσια­στι­κό και άμε­σο στοι­χείο, είναι αν  οι Τσα­βί­στας έχουν χάσει την εξου­σία και ο ρόλος του Μαδού­ρο είναι δια­κο­σμη­τι­κός και τα χέρια του δεμένα.

Θα πρέ­πει να δού­με ότι παρα­δο­σια­κά το πολι­τι­κό σύστη­μα στην αμε­ρι­κά­νι­κη ήπει­ρο, είναι μια εκδο­χή αυτού που λέμε εδώ Προ­ε­δρι­κή Δημο­κρα­τία. Η εκτε­λε­στι­κή εξου­σία ξεκι­νά από τον πρό­ε­δρο, ο οποί­ος εκλέ­γε­ται απ ευθεί­ας από το λαό, διο­ρί­ζει κυβέρ­νη­ση κλπ. Η νομο­θε­τι­κή εξου­σία (Βου­λή) είναι πλή­ρως δια­χω­ρι­σμέ­νη από την εκτε­λε­στι­κή. Θεω­ρη­τι­κά, η σημε­ρι­νή “δυα­δι­κή εξου­σία” της Βενε­ζου­έ­λας, είναι ακρι­βώς όπως στις ΗΠΑ σήμε­ρα, που oι Δημο­κρα­τι­κοί έχουν την κυβέρ­νη­ση και οι Ρεπου­μπλι­κά­νοι έχουν την πλειο­ψη­φία σε Κογκρέ­σο και Βου­λή. Αυτό βεβαί­ως, δεν έχει την παρα­μι­κρή  σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα στη Βενεζουέλα.

maduro

Το Σύνταγ­μα της Μπο­λι­βα­ρια­νής Δημο­κρα­τί­ας της Βενε­ζου­έ­λας, που φτιά­χτη­κε επί Τσά­βες, προ­βλέ­πει 5 κέντρα εξου­σί­ας. Εκτε­λε­στι­κή (Πρό­ε­δρος, αντιπρόεδροι,κυβέρνηση), Νομο­θε­τι­κή (Βουλή,Κογκρέσο), Δικα­στι­κή (διο­ρί­ζε­ται από τη Βου­λή με θητεία), και τις Ένο­πλες Δυνά­μεις, με δια­κρι­τό ρόλο. Για να γίνει κατα­νοη­τό  το τελευ­ταίο, πρέ­πει να δού­με ότι υπάρ­χει δημο­κρα­τι­κή παρά­δο­ση στις ΕΔ, ιδιαί­τε­ρα στους κατώ­τε­ρους αξιω­μα­τι­κούς, που προ­έρ­χε­ται από τους πολέ­μους της ανε­ξαρ­τη­σί­ας (Μπο­λί­βαρ). Η βίαιη κατα­στο­λή της εξέ­γερ­σης του Καρα­κά­σο (1992), προ­κά­λε­σε τέτοια εσω­τε­ρι­κή κρί­ση στο στρα­τό, που ανέ­δει­ξε τον Τσά­βες, ο οποί­ος κέρ­δι­σε τις εκλο­γές έξι χρό­νια μετά.

Βεβαί­ως, και η νομο­θε­τι­κή εξου­σία δεν είναι δια­κο­σμη­τι­κή. Ψηφί­ζει τους νόμους, τον Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, κ.α και ήδη υπάρ­χει οξύ­τα­τη αντι­πα­ρά­θε­ση ανά­με­σα στα  δύο κέντρα εξου­σί­ας. Η αντι­πο­λί­τευ­ση απει­λεί ότι θα περά­σει νόμο που θα αμνη­στεύ­ει τους φυλα­κι­σμέ­νους φασί­στες και θα ψηφί­σει φιλο­μο­νο­πω­λια­κούς και αντι­λαι­κούς νόμους.

Ωστό­σο, τα πρώ­τα στοι­χεία είναι ενθαρ­ρυ­ντι­κά. Η κοι­νω­νία της Βενε­ζου­έ­λας μοιά­ζει να βρί­σκε­ται σε σοκ. Το κύμα των πρώ­των “κοψο­χέ­ρη­δων” που έρι­ξαν απλά ψήφο δια­μαρ­τυ­ρί­ας είναι ορα­τό στους δρό­μους και υπάρ­χει μεγά­λη ανα­τα­ρα­χή για την περι­φρού­ρη­ση των λαϊ­κών κατακτήσεων.

Ο Μαδού­ρο, από το ίδιο βρά­δυ ξέκο­ψε από εθνι­κές ενό­τη­τες, συνερ­γα­σί­ες κλπ, μιλώ­ντας για “Αντε­πα­νά­στα­ση προ των πυλών” και  η Βου­λή στις τελευ­ταί­ες της συνε­δριά­σεις, με πλειο­ψη­φία Τσα­βί­στας, εξέ­λε­ξε νέο δικα­στι­κό σώμα, ψήφι­σε την αυτο­δια­χεί­ρι­ση από τους εργα­ζό­με­νους του τηλε­ο­πτι­κού κανα­λιού της Βου­λής που απεί­λη­σαν να κλεί­σουν οι αντι­τσα­βί­στας, και πέρα­σε νόμο που περιο­ρί­ζει κι άλλο τα μονο­πω­λια­κά κέρδη.

Έγι­νε έκτα­κτο Συνέ­δριο του PSUV (εκεί το Συνέ­δριο είναι με θητεία, όπως η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή) και υπάρ­χει μια διαρ­κής αντι­πα­ρά­θε­ση με τη Βου­λή,  δήλω­ση με τη  δήλω­ση, νόμο με το νόμο.

Το σοβα­ρό­τε­ρο από όλα αυτά είναι τα σημά­δια δρα­στη­ριο­ποί­η­σης και συμ­με­το­χής του κόσμου, για­τί όπως είπα­με ήδη, το σοκ ήταν δυνα­τό. Γίνο­νται καθη­με­ρι­νές συγκε­ντρώ­σεις και πορεί­ες, έγι­ναν και συγκε­ντρώ­σεις στή­ρι­ξης της κυβέρ­νη­σης έξω από τα γρα­φεία του PSUV που ζητού­σαν από το Μαδού­ρο “να φτά­σει το μαχαί­ρι στο κόκ­κα­λο”, να πάρει μέτρα και να κάνει αλλα­γές “από πάνω μέχρι κάτω”, να δρα­στη­ριο­ποι­ή­σει περισ­σό­τε­ρο το PSUV και να στη­ρι­χτεί περισ­σό­τε­ρο στον “Μεγά­λο Πατριω­τι­κό Πόλο”, το πολι­τι­κό μέτω­πο που στη­ρί­ζει την κυβέρ­νη­ση και απο­τε­λεί­ται από 16 πολι­τι­κούς σχη­μα­τι­σμούς (συμ­με­τέ­χει και το ΚΚ Βενεζουέλας).

Πρό­κει­ται για μια πολύ ενδια­φέ­ρου­σα κατά­στα­ση και για μια οξύ­τα­τη σύγκρου­ση που θα έχει διάρ­κεια και θα καθο­ρί­σει πολ­λά για τη Βενε­ζου­έ­λα και την πορεία της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής γενι­κό­τε­ρα. Το σοβα­ρό­τε­ρο είναι ότι αυτό αντι­κει­με­νι­κά, βγά­ζει τον κόσμο στο δρόμο.

 Αβά­να, Κού­βα – 4/1/2016

Συνε­χί­ζε­ται

Το πρώ­το μέρος εδώ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο