Δάνεια δίχως χρήμα; Απλούστατον!

Γρά­φει ο Cogito ergo sum //

Το παρα­μυ­θά­κι έχου­με χρό­νια που το ακού­με. Μας το σέρ­βι­ρε ο Γιωρ­γά­κης, μας το εξή­γη­σε ο Σαμα­ράς, μας το κάνει λια­νά για να το εμπε­δώ­σου­με ο ΣυΡι­ζΑ. Ποιο παρα­μυ­θά­κι; Μα το ότι έπρε­πε να ταΐ­σου­με με μερι­κές δεκά­δες δισε­κα­τομ­μυ­ριά­κια τις τρά­πε­ζες, επει­δή… δεν γινό­ταν αλλιώς. Αφ’ ενός μεν, μόνον έτσι θα απο­φεύ­γα­με την πτώ­χευ­ση και θα είχα­με πρό­σβα­ση σε καύ­σι­μα, φάρ­μα­κα, τρό­φι­μα κλπ (όπως χτυ­πιό­ταν στα διαγ­γέλ­μα­τά του ο Παπα­δή­μος, αν θυμά­στε). Επί­σης, μόνον έτσι, με την στή­ρι­ξη των τρα­πε­ζών, μπο­ρεί να διο­χε­τευ­τεί ζεστό χρή­μα στην αγο­ρά (νάτη η ρευ­στό­τη­τα!) και να ξανα­πά­ρει μπρο­στά η πραγ­μα­τι­κή οικο­νο­μία (νάτη κι η ανά­πτυ­ξη!). Αυτά μας τα είπαν, μας τα εξή­γη­σαν, τα κατα­λά­βα­με, τα μάθα­με. Έτσι; Μπρά­βο. Τώρα είναι ώρα να τα ξεχάσουμε!

Στο θεό σας, πιστέ­ψα­τε αυτές τις παπαρ­δέ­λες; Πιστέ­ψα­τε ότι οι τρά­πε­ζες, με το που παντε­λό­νια­σαν τις ενι­σχύ­σεις, θα ρίχνα­νε χαρ­τού­ρα στην αγο­ρά; Πάτε καλά, ρε σεις; Για συνέλ­θε­τε, σας παρα­κα­λώ. Κι αν επι­μέ­νε­τε να κοι­μά­στε τον ύπνο τού δικαί­ου και να ονει­ρεύ­ε­στε ρευ­στό­τη­τα, ανά­πτυ­ξη και λοι­πά κου­ρα­φέ­ξα­λα, έρχε­ται το δίδυ­μο θεσμών-Blackrock να σας ξυπνήσει.

Παρεν­θε­σού­λα για τους αδα­είς. Η Blackrock είναι μια πολι­τεια­κή εται­ρεία δια­χεί­ρι­σης επεν­δύ­σε­ων, η μεγα­λύ­τε­ρη στον κόσμο. Ανά­με­σα στις δου­λειές που ανα­λαμ­βά­νει, είναι και η δια­χεί­ρι­ση των κρί­σε­ων. Στην Ελλά­δα έχει ανα­λά­βει την αξιο­λό­γη­ση των ελλη­νι­κών τρα­πε­ζών και τρο­φο­δο­τεί με τα πορί­σμα­τα και τις συστά­σεις της τους θεσμούς. Α! Ανα­λαμ­βά­νει, επί­σης, την δια­χεί­ρι­ση των κόκ­κι­νων δανεί­ων. Κλεί­νει η παρενθεσούλα.

Τι λέει, λοι­πόν, η Blackrock (και, κατ’ επέ­κτα­ση, το κουαρ­τέ­το); Λέει ότι η αύξη­ση των δανεί­ων που χορη­γούν οι τρά­πε­ζες πρέ­πει να είναι ανά­λο­γη του ρυθ­μού αύξη­σης του ΑΕΠ. Με απλά λόγια: όσο η χώρα βρί­σκε­ται σε ύφε­ση, οι τρά­πε­ζες θα μαζεύ­ουν τα δάνεια που έχουν χορη­γή­σει και δεν θα δίνουν ούτε σέν­τσι και­νούρ­για. Κι αφού οι προ­βλέ­ψεις για το 2016 κάνουν λόγο για αύξη­ση 0,8% του ΑΕΠ (ο Στα­θά­κης λέει ότι μπο­ρεί να φτά­σου­με και το 1,5% αλλά ας μη γελά­σου­με και ρίξου­με το επί­πε­δο), η Blackrock συστή­νει ‑και το κουαρ­τέ­το συμ­φω­νεί- τα νέα δάνεια που θα δώσουν οι τρά­πε­ζες να μη ξεπερ­νούν το ένα δισε­κα­τομ­μύ­ριο. Δηλα­δή, τρίχες.

Κάπου εδώ τρελ­λαί­νε­σαι. Για να βγεις από την ύφε­ση, χρειά­ζε­σαι και­νούρ­γιες δου­λειές. Πανα­πεί, φρέ­σκο χρή­μα. Δηλα­δή, για να ανα­πτυ­χθείς πρέ­πει να έχεις εξα­σφα­λί­σει την απα­ραί­τη­τη ρευ­στό­τη­τα. Πού θα βρεις χρή­μα, όμως, αν δεν σου το δώσουν οι τρά­πε­ζες, οι οποί­ες θα περι­μέ­νουν πρώ­τα να έρθει η ανά­πτυ­ξη και μετά να σπρώ­ξουν λεφτά στην αγο­ρά; Έλα ντε…

Τώρα, θα ρωτή­σε­τε για­τί στα κομ­μά­τια ξοδέ­ψα­με τόσα δισε­κα­τομ­μύ­ρια στην στή­ρι­ξη των τρα­πε­ζών. Υπο­τί­θε­ται ότι το κάνα­με για να βγει χρή­μα στην αγο­ρά. Λοι­πόν, προ­σέξ­τε δυο-τρία πραγ­μα­τά­κια, για να μην έχε­τε κου­τές απορίες:

Πρώ­τα και κύρια, μάθε­τε ότι οι ελλη­νι­κές τρά­πε­ζες έχουν δανειο­δο­τη­θεί με κάπου 130 δισ. από την Ευρω­παϊ­κή Κεντρι­κή Τρά­πε­ζα, η οποία απο­τε­λεί το ένα από τα τέσ­σε­ρα μέρη του κουαρ­τέ­του. Επει­δή, λοι­πόν, η ΕΚΤ ενδια­φέ­ρε­ται πρω­τί­στως για την εξα­σφά­λι­ση των δανει­κών της και χέστη­κε για την ανά­πτυ­ξη οποιασ­δή­πο­τε χώρας, μπλο­κά­ρει τις δανειο­δο­τή­σεις ώστε να μπο­ρούν οι τρά­πε­ζες να τακτο­ποιούν έγκαι­ρα και σωστά τις υπο­χρε­ώ­σεις τους απέ­να­ντί της. Για να ενι­σχύ­σει την αγο­ρά, η ΕΚΤ έβγα­λε ένα κον­δύ­λι μόλις 18 δισ. για τις 55 συστη­μι­κές τρά­πε­ζες της Ευρώ­πης. Κι επει­δή μπο­ρεί να μη τα πηγαί­νε­τε καλά με τα νού­με­ρα, ας σας δώσω ένα στοι­χείο για να κάνε­τε τις συγκρί­σεις: από το ΕΣΠΑ, οι εται­ρεί­ες συμ­φε­ρό­ντων Μπό­μπο­λα και μόνο (Ελλά­κτωρ κλπ) πήραν κάπου 9 δισ. Συνεν­νοη­θή­κα­με; Μπράβο.

Δεύ­τε­ρον, πάνω από τα μισά των χρη­μά­των με τα οποία ενι­σχύ­σα­με τις τρά­πε­ζές μας δεν υπάρ­χουν πλέ­ον! Μήπως νομί­ζε­τε ότι τα κάπι­ταλ κοντρόλ επι­βλή­θη­καν επει­δή η θεια-Κατί­γκω πανι­κο­βλή­θη­κε και σήκω­σε τις πεντα­ρο­δε­κά­ρες που είχε στο ταμιευ­τή­ριο; Να σας θυμί­σω ότι εν μέσω κάπι­ταλ κοντρόλ, προ διμή­νου, οι Θέμος Ανα­στα­σιά­δης και Τάσος Καρα­μή­τσος δεν προ­βλη­μα­τί­στη­καν ιδιαί­τε­ρα για το πού θα βρουν ένα εκα­τομ­μύ­ριο προ­κει­μέ­νου να πάρουν το μερί­διο της Καθη­με­ρι­νής στην «Ευρώ­πη». Μετριο­πα­θείς υπο­λο­γι­σμοί δεί­χνουν ότι οι κατα­θέ­σεις ελλή­νων στο εξω­τε­ρι­κό και οι επεν­δύ­σεις τους σε τίτλους και ακί­νη­τα εκτός συνό­ρων αυξή­θη­καν την τελευ­ταία πεντα­ε­τία κατά 80 δισ. Επει­δή αυτό το γνω­ρί­ζουν οι θεσμοί, σημειώ­νουν ότι, αν αυτά τα λεφτά αρχί­σουν να επι­στρέ­φουν, τότε οι τρά­πε­ζες θα μπο­ρούν να χορη­γούν δάνεια ισό­πο­σα προς τα χρή­μα­τα που θα γυρί­ζουν. Το μόνο που δεν μας λένε είναι πόσα απ’ αυτά τα λεφτά τα έχουν τοπο­θε­τή­σει στο εξω­τε­ρι­κό οι ίδιες οι τρά­πε­ζες ή οι θυγα­τρι­κές τους.

Τρί­τον, οι τρά­πε­ζες δεν λένε όχι εκ προ­οι­μί­ου. Επι­μέ­νουν ότι η χρη­μα­το­δό­τη­ση των επι­χει­ρή­σε­ων είναι εφι­κτή, έστω και με μικρό­τε­ρα ποσά. Ήδη, αν προ­σέ­ξα­τε, άρχι­σαν να σκά­νε μύτη δει­λά-δει­λά κάποιες σχε­τι­κές δια­φη­μί­σεις. Όμως, για να πάρει κάποιος δάνειο θα πρέ­πει (α) να έχει επαρ­κείς εγγυ­ή­σεις, (β) να δια­θέ­τει βιώ­σι­μο προ­ϊ­όν, (γ) να είναι επι­χει­ρη­μα­τι­κά υγι­ής, (δ) η δρα­στη­ριό­τη­τά του να έχει εξα­γω­γι­κό χαρα­κτή­ρα και (ε) η επι­χεί­ρη­σή του να έχει προ­ο­πτι­κές. Πώς έλε­γε εκεί­νο το αμί­μη­το του ‑παλιού, καλού- Χάρ­ρυ Κλυν «λαέ της Αθή­νας, λαέ των Πετρα­λώ­νων, λαέ της οδού Μακε­δο­νο­μά­χων, αγα­πη­τέ μου Θανά­ση»; Έτσι ακριβώς.

Ελπί­ζω ότι έγι­νε σαφές το πώς θα έρθει η περί­φη­μη ανά­πτυ­ξη. Αφού εμείς δεν έχου­με λεφτά για να κάνου­με δου­λειές, θα τις εκχω­ρή­σου­με στους ξένους επεν­δυ­τές και στους ντό­πιους μεγα­λο­κε­φα­λαιού­χους, οι οποί­οι θα τις κάνουν με δικά τους λεφτά (άντε και με καμ­μιά επι­δό­τη­ση από τίπο­τε ΕΣΠΑ ή μέσω τίπο­τε ΣΔΙΤ). Εμείς όσα λεφτά έχου­με (για την ακρί­βεια, όσα μας έχουν απο­μεί­νει) θα τα δώσου­με για ξοφλή­σου­με τα χρέη μας. Απλούστατον!