Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καμίλο Σιενφουέγος: «Εδώ δεν παραδίνεται κανένας, διάβολε!»

Γρά­φει ο Οικο­δό­μος //

“Έμα­θα τον Καμί­λο πριν τον γνω­ρί­σω μέσω μιας φρά­σης που έγι­νε σύμ­βο­λο: ήταν τη στιγ­μή της κατα­στρο­φής στο Αλε­γρία δε Πίο. Εγώ ήμουν πλη­γω­μέ­νος, πεσμέ­νος σε ένα ξέφω­το και δίπλα μου ένας σύντρο­φος αιμορ­ρα­γού­σε, πυρο­βο­λώ­ντας με τα τελευ­ταία του φυσίγ­για για να πεθά­νει παλεύ­ο­ντας. Ακού­στη­κε μια δια­βο­λι­κή φωνή «Είμα­στε χαμέ­νοι, πρέ­πει να παρα­δο­θού­με». Και μια αντρι­κή φωνή, που την ανα­γνώ­ρι­σα ως τη φωνή του λαού, φώνα­ξε από κάπου «Εδώ δεν παρα­δί­νε­ται κανέ­νας, διά­βο­λε!».”
(Ο Ερνέ­στο Τσε Γκε­βά­ρα για τον Καμί­λο)

camilo5Ο Καμί­λο Σιεν­φου­έ­γος, επο­νο­μα­ζό­με­νος και «Διοι­κη­τής του Λαού», ένας από τους σημα­ντι­κό­τε­ρους και πιο λαο­φι­λείς ηγέ­τες της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, πιστός σύντρο­φος του Φιντέλ και αχώ­ρι­στος φίλος του Τσε, συγκέ­ντρω­νε όλα εκεί­να τα στοι­χεία που χαρα­κτη­ρί­ζουν έναν λαο­γέν­νη­το ηγέ­τη δοσμέ­νο στην υπό­θε­ση των κατα­πιε­σμέ­νων και ταγ­μέ­νο στην εκπλή­ρω­σή της.

Συν­δύ­α­ζε την αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή και ριζο­σπα­στι­κή σκέ­ψη με το θάρ­ρος και την τόλ­μη. Ξεχώ­ρι­σε ως πρό­τυ­πο μαχη­τή, μονα­δι­κό παρά­δειγ­μα πει­θαρ­χί­ας και υπευ­θυ­νό­τη­τας, επι­τε­λι­κό πνεύ­μα αλλά και μπρο­στά­ρης στις πιο ριψο­κίν­δυ­νες απο­στο­λές. Αγα­πή­θη­κε από το λαό για τη δρά­ση του αλλά και για την απλό­τη­τά του. Και ο πάντα χαμο­γε­λα­στός Καμί­λο αγα­πού­σε και σεβό­ταν το λαό, γι’ αυτό και τάχτη­κε από νωρίς στην υπε­ρά­σπι­ση των συμ­φε­ρό­ντων του, ενά­ντια στην εκμε­τάλ­λευ­ση και τον ιμπε­ρια­λι­σμό που τον δυνά­στευαν. Ο Καμί­λο ήταν ο ορι­σμός του επα­να­στά­τη· ένας «επα­να­στά­της από την κορ­φή ως τα νύχια».

Γεν­νή­θη­κε στις 6 Φλε­βά­ρη του 1932 σε μια γει­το­νιά της Αβά­νας. Από τα φοι­τη­τι­κά του χρό­νια συμ­με­τέ­χει στην αντι­δι­κτα­το­ρι­κή πάλη για την ανα­τρο­πή του δικτά­το­ρα-μαριο­νέ­τα των ΗΠΑ Φλου­χέν­σιο Μπα­τί­στα. Τον Δεκέμ­βρη του 1955 τραυ­μα­τί­ζε­ται από σφαί­ρα κατά τη διάρ­κεια δια­δή­λω­σης. Αργό­τε­ρα, κυνη­γη­μέ­νος από την ανέ­χεια και τις αστυ­νο­μι­κές αρχές δια­φεύ­γει στις ΗΠΑ, απ’ όπου όμως σύντο­μα ―χωρίς χαρ­τιά― απε­λαύ­νε­ται στο Μεξι­κό. Εκεί γνω­ρί­ζε­ται με τον Φιντέλ.

CAMILO2Είναι ένας από τους 82 αντάρ­τες του Φιντέλ που ξεκί­νη­σαν το 1956 από το Μεξι­κό με το θρυ­λι­κό πλοιά­ριο «Γκράν­μα» και απο­βι­βά­στη­καν στις ακτές της Κού­βας, ξεκι­νώ­ντας την τελι­κή φάση της Επα­νά­στα­σης. Από τους λίγους επι­ζή­σα­ντες μετά την επί­θε­ση που δέχτη­καν από το στρα­τό του Μπα­τί­στα κατά την απο­βί­βα­ση, μαζί με τον Φιντέλ και τον Τσε κατευ­θύ­νο­νται προς την ορο­σει­ρά Σιέ­ρα Μαέστρα.

Τον Απρί­λη του 1958 του απο­νε­μή­θη­κε ο βαθ­μός του Ταγ­μα­τάρ­χη (ο υψη­λό­τε­ρος βαθ­μός των ανταρ­τών). Γνω­στός και ως «ήρω­ας του Για­γκουα­χάι», πρω­το­στά­τη­σε στην επα­να­στα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα του κινή­μα­τος «26 Ιού­λη» και ηγή­θη­κε δυνά­με­ων των ανταρ­τών επι­τυγ­χά­νο­ντας στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας νίκη επί των δυνά­με­ων του Μπα­τί­στα, στην περί­φη­μη μάχη του Για­γκουα­χάι τον Δεκέμ­βρη του 1958. Μαζί με τον Φιντέλ, τον Ραούλ και τον Τσε, πρω­το­στά­τη­σε στο στέ­ριω­μα του αντάρ­τι­κου κινή­μα­τος στα βου­νά της Σιέ­ρα Μαέ­στρα και ως διοι­κη­τής της Δεύ­τε­ρης Φάλαγ­γας, μαζί με τον Τσε, συμ­με­τεί­χε στην κατά­λη­ψη της Σάντα Κλάρα.

CAMILO1Ο Καμί­λο, που μπή­κε νικη­τής τον Γενά­ρη του 1959 στην Αβά­να με τον Φιντέλ, τον Τσε, τον Ραούλ και τους άλλους «μπαρ­μπού­ντος», πρό­λα­βε να ζήσει τον θρί­αμ­βο της Επα­νά­στα­σης, όχι όμως και να προ­σφε­ρει τις πολύ­τι­μες υπη­ρε­σί­ες του στο χτί­σι­μο της λαϊ­κής εξου­σί­ας και τις μετέ­πει­τα κατα­χτή­σεις. Στις 28 Οκτώ­βρη της χρο­νιάς της νίκης, το δικι­νη­τή­ριο αερο­σκά­φος Τσέσ­να 310 που πιλο­τά­ρι­ζε ο Λου­σιά­νο Φαρί­νας με συνε­πι­βά­τες τον κομα­ντά­ντε Καμί­λο Σιεν­φου­έ­γος και τον στρα­τιώ­τη Φέλιξ Ροντρί­γκες, επι­στρέ­φο­ντας από το Κάμα­γου­εϊ στην Αβά­να, μετά από την εκπλή­ρω­ση απο­στο­λής, εξα­φα­νί­ζε­ται μυστη­ριω­δώς πάνω από τα νερά του ωκε­α­νού. Όσες έρευ­νες και αν έγι­ναν από τότε για τις συν­θή­κες του δυστυ­χή­μα­τος, όλες οδη­γή­θη­καν σε αδιέ­ξο­δο, και δεν βρέ­θη­καν ποτέ οι σοροί ούτε συντρίμ­μια του αεροσκάφους.

H απώ­λεια του κομα­ντά­ντε είναι μεγά­λη για τον κου­βα­νι­κό λαό και για την υπό­θε­ση της Επα­νά­στα­σης. Ο Καμί­λο γίνε­ται είδω­λο της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, τρα­γού­δι στα χεί­λη των Κου­βα­νών που τον αγα­πούν και τον ευγνω­μο­νούν· η φωτο­γρα­φία του κρε­μιέ­ται στα δωμά­τια των φτω­χό­σπι­των της Κού­βας δίπλα σε αυτή του Φιντέλ και ο αγα­πη­μέ­νος του σύντρο­φος και φίλος Τσε δίνει το όνο­μα Καμί­λο σε ένα από τα παι­διά του.

Κάθε χρό­νο, από το 1959 μέχρι σήμε­ρα, στις 28 Οκτώ­βρη χιλιά­δες παι­διά στην Κού­βα απο­τί­ουν φόρο τιμής στο σπου­δαίο επα­να­στά­τη ρίχνο­ντας στη θάλασ­σα «ένα λου­λού­δι για τον Καμί­λο», ενώ από το παρά­δειγ­μά του εμπνέ­ο­νται εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι, όλων των ηλι­κιών, που γαλου­χή­θη­καν με τα ιδα­νι­κά της Επα­νά­στα­σης στην Κού­βα, και εκα­τομ­μύ­ρια αγω­νι­στές σε όλον τον πλα­νή­τη που παλεύ­ουν για μια νέα κοι­νω­νία, σοσιαλιστική.

Προς τιμήν του έχει ανε­γερ­θεί μου­σείο στο Για­γκουα­χάι, έξι στρα­τιω­τι­κά γυμνά­σια, σχο­λεία και ένα πανε­πι­στή­μιο φέρουν το όνο­μα του, ενώ η μορ­φή του κοσμεί την εξω­τε­ρι­κή πλευ­ρά του υπουρ­γεί­ου Τηλε­πι­κοι­νω­νιών και Πλη­ρο­φο­ρι­κής στην πλα­τεία της Επα­νά­στα­σης στην Αβά­να, μέσα από ένα γιγα­ντιαίο σιδε­ρέ­νιο γλυπτό.

kamilo2Το έργο με το περί­γραμ­μα του προ­σώ­που του Καμί­λο φιλο­τέ­χνη­σε ο Ενρί­κε Άβι­λα Γκον­σά­λες (ο ίδιος εικα­στι­κός καλ­λι­τέ­χνης που φιλο­τέ­χνη­σε και τη μορ­φή του Τσε σε ανά­λο­γο μνη­μείο που κοσμεί την πρό­σο­ψη του υπουρ­γεί­ου Εσω­τε­ρι­κών στην ίδια πλα­τεία, καθώς και του κομα­ντά­ντε Χουάν Αλμέι­δα Μπό­σκε στην πρό­σο­ψη του θεά­τρου Ερέ­δια, στην πλα­τεία της Επα­νά­στα­σης Αντό­νιο Μασέο στο Σαντιά­γο της Κού­βας) και τοπο­θε­τή­θη­κε το 2009 με τη συμπλή­ρω­ση των 50 χρό­νων από το θάνα­τό του. Στο κάτω μέρος του γλυ­πτού υπάρ­χουν τα λόγια του Καμί­λο προς τον Φιντέλ, όταν ο ηγέ­της της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης ανα­κοί­νω­νε ότι ένα μεγά­λο στρα­τό­πε­δο θα μετα­τρε­πό­ταν σε σχο­λείο: «Καλά πας Φιντέλ».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο