Μια χυδαία διαφήμιση

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Η ελπί­δα έσβη­σε, τα χαμό­γε­λα έδυ­σαν και μαζί με την ανα­σφά­λεια και το φόβο της επι­βί­ω­σης πάει να μας πνί­ξει η μπό­χα της χυδαιό­τη­τας. Αρχι­κά η χυδαιό­τη­τα χτύ­πη­σε την πόρ­τα των Τεχνών με τις παλ­λό­με­νες βελ­γι­κές γκουρ­με­διές και άλλες πρω­χό επι­λο­γές. Τώρα εισέ­βα­λε θριαμ­βευ­τι­κά στο χώρο του εθε­λο­ντι­σμού. ‘Όμως για­τί να μας κάνει εντύ­πω­ση; Η πολι­τι­κή χυδαιό­τη­τα δεν άνοι­ξε το εξω­θύ­ρι , υπο­κρι­τι­κά χύνο­ντας κρο­κο­δεί­λια δάκρυα για την άτι­μη την ανά­γκη που τους …ανα­γκά­ζει να προ­δί­δουν τις αρχές τους;

Πλέ­ον είμα­στε έτοι­μοι. Ξέρου­με ότι τη χυδαιό­τη­τα θα την «τρώ­με στη μάπα» σε κάθε πεδίο της ανθρώ­πι­νης δρά­σης. Ετσι τη φάγα­με στη μάπα από το Εθνι­κό Κέντρο Αιμο­δο­σί­ας με το δια­φη­μι­στι­κό σποτ που έδω­σε στη δημο­σιό­τη­τα για να ενι­σχύ­σει υπο­τί­θε­ται την εθε­λο­ντι­κή αιμοδοσία.

Μέχρι τώρα οι δια­φη­μί­σεις με κοι­νω­νι­κό μήνυ­μα ξεχώ­ρι­ζαν για την αισθη­τι­κή τους και τον τρό­πο που ανα­πτύσ­σο­νταν. Δεν ωραιο­ποιούν την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, πολύ περισ­σό­τε­ρο δεν την εκχυ­δα­ΐ­ζουν. Αξιο­ποιούν τις μικρές αλή­θειες της ζωής που ενώ­νουν τους ανθρώ­πους. Στις δια­φη­μί­σεις με κοι­νω­νι­κό μήνυ­μα δικαιώ­νο­νταν η διαφήμιση.

Τού­τη η δια­φή­μι­ση του Εθνι­κού Κέντρου Αιμο­δο­σί­ας χρη­σι­μο­ποιεί τις πιο χυδαί­ες νόρ­μες της δια­φή­μι­σης για να αφυ­πνί­σει, υπο­τί­θε­ται, και να ευαισθητοποιήσει.

Στη δια­φή­μι­ση με τίτλο «Τώρα μπο­ρείς κι εσύ να γίνεις Ήρω­ας», βλέ­που­με αρχι­κά έναν πυρο­σβέ­στη να σώζει ένα γατά­κι από μια πυρ­κα­γιά. Κάτι πάει να «κλέ­ψει» από την αθω­ό­τη­τα του carnetion που σώζει τη Λόλα, αλλά… καμία σχέση.

Στη συνέ­χεια ένας γυμνα­σμέ­νος ναυα­γο­σώ­στης σώζει από τα κύμα­τα μια όμορ­φη κοπέ­λα που «πεθαί­νει για ένα του φιλί» (σε μια παρα­λία με πολ­λές όμορ­φες κοπέ­λες που μάλ­λον ζηλεύ­ουν την παθού­σα φίλη τους που δέχε­ται το φιλί του ναυαγοσώστη).

Αμέ­σως μετά ένας για­τρός, πλαι­σιω­μέ­νος και βοη­θού­με­νος από αισθη­σια­κές νοσο­κό­μες, σώζει τη ζωή ενός ασθενή.

Και τις τρεις σκη­νές παρα­κο­λου­θεί ένας καθη­με­ρι­νός άνθρω­πος που θέλει κι αυτός να …πεθαί­νουν για ένα του φιλί.

Κορύ­φω­ση του σποτ η ζήλια του υπο­ψή­φιου ήρωα που τον οδη­γεί να δώσει αίμα και το λιγού­ρι­κο βλέμ­μα του στη νοσο­κό­μα στο τέλος… όταν έγι­νε ήρωας!!!

Ανα­πα­ρά­γει στε­ρε­ό­τυ­πα (η ωραία αισθη­σια­κή ξαν­θιά) και στρε­βλά κοι­νω­νι­κά πρό­τυ­πα για τον «επι­τυ­χη­μέ­νο» για­τρό που πλαι­σιώ­νε­ται από αισθη­σια­κές νοσο­κό­μες. Κάτι που σαφώς αδι­κεί τόσο τον επι­στή­μο­να για­τρό, όσο και τη νοσο­κό­μα που μέσα σε πολύ δύσκο­λες συν­θή­κες μοχθεί και συμπά­σχει στο πλευ­ρό του ασθε­νή, και βέβαια δε φορά κόκ­κι­νες γόβες και δεν επι­δει­κνύ­ει το μπού­στο της.

Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας μια τεχνι­κή δια­φή­μι­σης που κατά βάση απευ­θύ­νε­ται στη μάζα μας καλεί να γίνου­με ήρω­ες αλλά πετυ­χη­μέ­νοι που θα μας περι­τρι­γυ­ρί­ζουν όμορ­φες γυναί­κες… Συνειρ­μός ιδε­ών λέγε­ται στη γλώσ­σα τη δια­φή­μι­σης με ανα­φο­ρά σε νοή­μα­τα ή προ­βο­λή εικό­νων που προ­κα­λούν διά­φο­ρους συνειρ­μούς στο δέκτη, π.χ. σεξουα­λι­κού περιε­χο­μέ­νου συνειρ­μοί, όπως στη δια­φή­μι­ση της μπύ­ρας «η πιο όμορ­φη ξανθιά».

Και επει­δή οι κύριοι αυτοί, οι έχο­ντες την ευθύ­νη της επι­λο­γής μας κατη­γο­ρούν για έλλει­ψη ανε­κτι­κό­τη­τας και χιού­μορ, τους απαντούμε:

Κύριοι δεν προ­σβάλ­λε­τε απλώς την αισθη­τι­κή μας, βρω­μί­ζε­τε με την αγο­ραία ηθι­κής σας αξί­ες που εξαν­θρώ­πι­σαν τον πίθηκο.

Δεν περι­μέ­νου­με ότι θα παραι­τη­θεί­τε. Η πρώ­τη σας αντί­δρα­ση δεν αφή­νει περι­θώ­ριο ελπίδας…