Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πάλι περί όνου σκιάς…

Σχο­λιά­ζει ο Θανά­σης Αλε­ξί­ου //

Κάπο­τε στην αρχαία Αθή­να ο ενοι­κια­στής ενός γαϊ­δά­ρου ξαπό­σται­νε στη σκιά του με απο­τέ­λε­σμα ο ιδιο­κτή­της του να τον σέρ­νει στα δικα­στή­ρια ζητώ­ντας πρό­σθε­τη αμοι­βή με το επι­χεί­ρη­μα ότι ο πρώ­τος νοί­κια­σε το γάι­δα­ρο αλλά όχι τη σκιά του. Κάπως έτσι πολι­τεύ­ε­ται σήμε­ρα και η κυβερ­νώ­σα αρι­στε­ρά δια του υπουρ­γού παι­δεί­ας και θρη­σκευ­μά­των,  καθώς, τη στιγ­μή που ξεπου­λά­ει το νερό και το ρεύ­μα και απαλ­λάσ­σει την εκκλη­σία και τα μονα­στή­ρια από τον ΕΝΦΙΑ, ενώ έρχο­νται και τα εργα­σια­κά κ.ά., θυμά­ται ως κλασ­σι­κός φιλε­λέ τον αντι­κλη­ρι­κα­λι­σμό του,  θέλο­ντας προ­φα­νώς να απο­προ­σα­να­το­λί­σει πιστούς και «άπι­στους». Ασφα­λώς και εκκρε­μεί  το ζήτη­μα χωρι­σμού κρά­τους και εκκλη­σί­ας. Ωστό­σο ποια αξιο­πι­στία μπο­ρεί να έχουν τα λόγια του υπουρ­γού και του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αυτός επα­νέρ­χε­ται κάθε χρό­νο τέτοιο μήνα, όταν ανοί­γουν τα σχο­λεία, η μάλ­λον κλεί­νουν σχο­λεία (το λένε και συγ­χώ­νευ­ση) και όταν ως το τέλος του μήνα πρέ­πει να πλη­ρω­θεί ο ΕΝΦΙΑ κ.λπ.; Να υπεν­θυ­μί­σου­με ότι το περ­σι­νό φθι­νό­πω­ρο είχα­με πάλι το ίδιο τρο­πά­ρι από την ανα­πλη­ρώ­τρια υπουρ­γό (βλ. απαλ­λα­γή από τα θρη­σκευ­τι­κά). Αν μάλι­στα ανα­λο­γι­στεί κανείς ότι η κυβέρ­νη­ση Συρι­ζα­νελ είναι ιδιαί­τε­ρα γεν­ναιό­δω­ρη προς το Άγιο Όρους, ‑η κρα­τι­κή χορη­γία πολ­λα­πλα­σιά­στη­κε ένα­ντι του 2014- τότε πρό­κει­ται μάλ­λον για επί­πλα­στο αντι­κλη­ρι­κα­λι­σμό. Όπως λέγα­νε, λοι­πόν,  και «οι αρχαί­οι υμών πρό­γο­νοι» περί όνου σκιάς. Νεο­ελ­λη­νι­στή αυτό λέγε­ται και «τζά­μπα μάγκες».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο