Τουρκία: Το «παρακράτος» δολοφονεί και πάλι

Γρά­φει η Χρι­στί­να Μαυ­ρο­πού­λου //

Μακε­λειό σε δια­δή­λω­ση αρι­στε­ρών οργα­νώ­σε­ων και συν­δι­κά­των ενά­ντια στον πόλεμο 

Ώρα 10 το πρωί. Άγκυ­ρα. Στον οδι­κό κόμ­βο έξω από το κεντρι­κό σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό της τουρ­κι­κής πρω­τεύ­ου­σας δύο εκρή­ξεις, με δια­φο­ρά ορι­σμέ­νων δευ­τε­ρο­λέ­πτων, 10 με 20, σκορ­πί­ζουν τον τρό­μο και κυρί­ως το θάνα­το. Πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν στην «καρ­διά» της εν εξε­λί­ξει συγκέ­ντρω­σης αρι­στε­ρών και προ­ο­δευ­τι­κών οργα­νώ­σε­ων, στην δια­δή­λω­ση για την «ειρή­νη», ενά­ντια στον πόλε­μο που έχει εξα­πο­λύ­σει ο τουρ­κι­κός στρα­τός σε θέσεις κούρ­δων ανταρ­τών στη νοτιο­α­να­το­λι­κή Τουρ­κία. Η ώρα της «πυρο­δό­τη­σης» των βομ­βών  και αυτή κομ­βι­κή. Από το σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό έβγαι­ναν συνε­χώς δια­δη­λω­τές από όλη την Τουρ­κία για να πάρουν μέρος στη διαδήλωση.

Ο απο­λο­γι­σμός, μέχρι στιγ­μής, πολύ­νε­κρος: 86 νεκροί  και του­λά­χι­στον 186 τραυ­μα­τί­ες, εκ των οποί­ων οι 28 σε κρί­σι­μη κατά­στα­ση, σύμ­φω­να με τις δηλώ­σεις του υπουρ­γού Υγεί­ας, Μεχ­μέτ Μου­ε­ζί­νο­γλου.  Πρό­κει­ται για προ­σω­ρι­νό απο­λο­γι­σμό, καθώς ώρα την ώρα ο αριθ­μός των νεκρών μεγα­λώ­νει.  Οι εικό­νες και τα βίντεο που τις τελευ­ταί­ες ώρες κυκλο­φο­ρούν στο δια­δί­κτυο, είναι ανα­τρι­χια­στι­κά. Δεκά­δες ακρω­τη­ρια­σμέ­νοι, κορ­μιά αθώ­ων ανθρώ­πων να κεί­το­νται στην άσφαλ­το μέσα σε λίμνες αίμα­τος, άνθρω­ποι να ψυχορ­ρα­γούν παντού.

Οι διορ­γα­νω­τές,  οργα­νώ­σεις ειρή­νης, συν­δι­κά­τα και λαϊ­κές κινή­σεις, όπως η Συνο­μο­σπον­δία Εργα­ζο­μέ­νων στο Δημό­σιο Τομέα-(KESK), η Συνο­μο­σπον­δία Προ­ο­δευ­τι­κών Εργα­τι­κών Συν­δι­κά­των-( DİSK), η Ένω­ση Για­τρών Τουρ­κί­ας (ΤΤΒ) και η Ένω­ση Επι­με­λη­τη­ρί­ων Μηχα­νι­κών και Αρχι­τε­κτό­νων- (ΤΜΜΟΒ) αλλά και το HDP, στό­χευαν ότι η σημε­ρι­νή συγκέ­ντρω­ση υπό το βασι­κό σύν­θη­μα «Σε πεί­σμα του πολέ­μου, ειρή­νη εδώ και τώρα ‑Ειρή­νη-Ψωμί-Δημο­κρα­τία» θα μπο­ρού­σε να μετα­τρα­πεί σε πραγ­μα­τι­κό «σταθ­μό» για τις εξε­λί­ξεις στην Τουρ­κία, ειδι­κά υπό το πρί­σμα ότι οι εκλο­γές είναι προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νες για την 1^η Νοεμ­βρί­ου.  Πρό­ω­ρες εκλο­γές μετά το τεχνη­τό καθώς φαί­νε­ται αδιέ­ξο­δο που δημιουρ­γή­θη­κε για το σχη­μα­τι­σμό κυβέρ­νη­σης βάσει των απο­τε­λε­σμά­των των εκλο­γών της 7ης Ιου­λί­ου, όπου το μέχρι πρό­τι­νος κυβερ­νών κόμ­μα ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντο­γάν έχα­σε την από­λυ­τη πλειο­ψη­φία εξαι­τί­ας του φιλο­κουρ­δι­κό Κόμ­μα­τος Δημο­κρα­τί­ας των Λαών HDP που έσπα­σε το όριο του 10% και μπή­κε στη Βουλή.

Τίπο­τα δεν είναι τυχαίο σε αυτό το έγκλη­μα που συντε­λέ­στη­κε σήμε­ρα το πρωί στην Άγκυρα.

Η στρα­τη­γι­κή της έντα­σης με όχη­μα τη δρά­ση του παρα­κρά­τους, είναι «εργα­λείο» πολ­λών κυβερ­νή­σε­ων ανά την υφή­λιο. Η Τουρ­κία δε απο­τε­λεί έναν από τους πρω­τα­θλη­τές. Από την Πρω­το­μα­γιά του 1977, όταν παρα­κρα­τι­κοί  πυρο­βο­λούν το συγκε­ντρω­μέ­νο πλή­θος –μισό εκα­τομ­μύ­ριο δια­δη­λω­τές μετά από κάλε­σμα της DISK–  από την ταρά­τσα του ξενο­δο­χεί­ου Intercontinental δολο­φο­νώ­ντας 34 εργά­τες και εργά­τριες σε μια από τις πιο σκο­τει­νές σελί­δες της σύγ­χρο­νης τουρ­κι­κής ιστο­ρί­ας, μέχρι σήμε­ρα η στρα­τη­γι­κή της έντα­σης και το δολο­φο­νι­κό αμόκ του ακρο­δε­ξιού παρα­κρά­τους, είναι βασι­κό εργα­λείο κατα­στο­λής του τουρ­κι­κού λαϊ­κού κινή­μα­τος.  Στρα­τη­γι­κή που έχει υιο­θε­τή­σει και η κυβέρ­νη­ση του Ταγίπ Ερντο­γάν, στα­δια­κά, από το καλο­καί­ρι του 2013, όταν η τουρ­κι­κή νεο­λαία εξε­γέρ­θη­κε με αφορ­μή το πάρ­κο Γκε­ζί στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη.  Στρα­τη­γι­κή που ολο­έ­να την κλι­μα­κώ­νει κάνο­ντας χρή­ση του «βαθέ­ους κρά­τους» του στρα­τού που κυβερ­νού­σε σχε­δόν από πάντα την Τουρ­κία. Του βαθέ­ους  κρά­τους, που με τυμπα­νο­κρου­σί­ες  υπο­τί­θε­ται ότι «πολέ­μη­σε» η κυβέρ­νη­ση του ΑΚΡ από το 2002, όταν και ανήλ­θε στην εξου­σία και έχει μεί­νει γνω­στή ως «υπό­θε­ση Εργε­νε­γκόν».  Η κλι­μά­κω­ση αυτή έχει και πάλι του ίδιους στό­χους: αρι­στε­ρές, κομ­μου­νι­στι­κές και φιλο­κουρ­δι­κές οργα­νώ­σεις και κόμ­μα­τα, συν­δι­κά­τα κά. Πλέ­ον χαρα­κτη­ρι­στι­κά δείγ­μα­τα: Μερι­κές ημέ­ρας πριν τις εκλο­γές του καλο­και­ριού, στις 20 Ιου­νί­ου και πάλι δυο βόμ­βες εξερ­ρά­γη­σαν σε προ­ε­κλο­γι­κή συγκέ­ντρω­ση του HDP,  Ντι­γιάρ­μπα­κιρ, με δυο νεκρούς και 200 τραυ­μα­τί­ες. Η τρο­μο­κρα­τία έπε­σαν στο κενό και το HDP όχι μόνο μπή­κε για πρώ­τη φορά στη Βου­λή αλλά απέ­σπα­σε και το 10% των ψήφων.

Στις 20 Ιου­λί­ου, κάτι λιγό­τε­ρο από δύο εβδο­μά­δες μετά τις εκλο­γές, μια ακό­μη βομ­βι­στι­κή επί­θε­ση σε πολι­τι­στι­κό κέντρο στην μεθο­ρια­κή πόλη με τη Συρία Σου­ρούτς, με απο­λο­γι­σμό 31 νέους νεκρούς και 104 τραυ­μα­τί­ες. Όλοι τους μέλη κυρί­ως Κούρ­δοι, της Ομο­σπον­δί­ας των Ενώ­σε­ων Σοσια­λι­στι­κών Νεο­λαί­ων, από διά­φο­ρες περιο­χές της Τουρ­κί­ας που είχαν συγκε­ντρω­θεί ώστε να υπο­στη­ρί­ξουν την επα­νά­στα­ση της Ροζά­βα, που δια­νύ­ει τον τρί­το χρό­νο της, και να μετα­βούν ώστε να βοη­θή­σουν στην ανοι­κο­δό­μη­ση του Κομπά­νι που κατα­στρά­φη­κε κατά τη διάρ­κεια του πολέ­μου με το Ισλα­μι­κό Κρά­τος- ISIS.  Η επί­θε­ση αυτή «νομι­μο­ποί­η­σε» την άμε­ση συμ­με­το­χή της Τουρ­κί­ας στον πόλε­μο που φλέ­γε­ται στην Ευρεία Μέση Ανα­το­λή. Φυσι­κά η Τουρ­κία δεν βομ­βαρ­δί­ζει ούτε εξα­πο­λύ­ει επι­θέ­σεις ενά­ντια στους τζι­χα­ντι­στές, τους οποί­ους εξέ­θρε­ψε μαζί με τη Δύση, και εξα­κο­λου­θεί να τους έχει «οικό­τρο­φους» αλλά θέσεις Κούρ­δων ανταρ­τών, στη νοτιο­α­να­το­λι­κή Τουρ­κία αλλά και εντός της Συρί­ας ακό­μη και του Ιράκ. Με πρό­σχη­μα το «πόλε­μο κατά όλων των τρο­μο­κρα­τών που είναι εχθροί μας», όπως είχε ανα­κη­ρύ­ξει τότε η κυβέρ­νη­ση, επε­τρά­πη και η χρή­ση της αερο­πο­ρι­κής βάσης του Ιντσιρ­λίκ από τους Αμε­ρι­κα­νούς, για πρώ­τη φορά μετά το 2003, όταν απα­γό­ρε­ψε τη χρή­ση της λόγω της δια­φω­νί­ας της Τουρ­κί­ας στην επέμ­βα­ση κατά του Ιράκ.

Το σενά­ριο κατά της τρο­μο­κρα­τί­ας, εξα­κο­λου­θεί να είναι η βασι­κή επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία της κυβέρ­νη­σης καθώς σύμ­φω­να με το πρα­κτο­ρείο Anadolu, κυβερ­νη­τι­κοί αξιω­μα­τού­χοι κάνουν λόγο για «τρο­μο­κρα­τι­κή ενέρ­γεια», αφή­νο­ντας να εννοη­θεί ότι πρό­κει­ται πιθα­νώς για «τζι­χα­νι­στές». Ωστό­σο σύμ­φω­να με δηλώ­σεις των διορ­γα­νω­τών της δια­δή­λω­σης στην ηλε­κτρο­νι­κή έκδο­ση του γερ­μα­νι­κού περιο­δι­κού Der Spiegel, η βομ­βι­στι­κή επί­θε­ση συν­δέ­ε­ται με την ανα­κοί­νω­ση ανα­κω­χής από το ΡΚΚ, η οποία δυσκο­λεύ­ει την κυβέρ­νη­ση Ερντο­γάν στην προ­σπά­θειά της «να φανεί ως απο­φα­σι­στι­κή δύνα­μη της τάξης χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τη βίαιη πρα­κτι­κή της κατά του ΡΚΚ».

«Είμα­στε αντι­μέ­τω­ποι με ένα κρά­τος μαφία, ένα κρά­τος δολο­φό­νο» δήλω­σε ο ηγέ­της του HDP Σελα­χα­τίν Ντε­μιρ­τάς, τονί­ζο­ντας ότι η κυβέρ­νη­ση έχει πλέ­ον βάψει τα χέρια της με αίμα.

Αίμα, που συνε­χί­ζει να κυλά ακό­μη και αυτές τις στιγ­μές που γρά­φε­ται το κεί­με­νο και το οποίο θα πυρο­δο­τή­σει πολ­λα­πλές εξε­λί­ξεις. Εξε­λί­ξεις τόσο στην Τουρ­κία όσο και στην Ευρεία Μέση Ανα­το­λή, που έχει παρα­δο­θεί στις φλό­γες του πολέ­μου και της κατα­στρο­φής. Φλό­γες που έχουν ανά­ψει εδώ και χρό­νια, όλες, οι μεγά­λες ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις, και μαί­νο­νται μανιασμένες.