Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Η κοινωνική, πολιτική και κυρίως ταξική πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί έτσι ούτως ώστε δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Ακόμη και κάποιος που δεν είναι κομμουνιστής, δεν έχει πλέον και πολλά περιθώρια να μην είναι πια κομμουνιστής. Ακόμη κι’ αν δεν συμφωνεί σε όλα με την ιδεολογία και τις θέσεις του ΚΚΕ, δεν έχει πλέον πολλά περιθώρια να μην συνταχθεί με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Μια πολιτική πρόταση που, όπως έγραφε κι’ ο Μπρεχτ «είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος. Μα η τάξη. Είναι το απλό. Που είναι δύσκολο να γίνει».
Τρία Κόκκινα Γράμματα στην κάλπη, λοιπόν:
1. Γιατί το ζητούμενο για το λαό δεν είναι αλλάξει διαχειριστές ή πρόσωπα, αλλά να αλλάξει σύστημα. Διότι η ουσία δεν βρίσκεται στον έναν ή τον άλλο διαχειριστή της καπιταλιστικής εξουσίας, αλλά στην ανατροπή της.
2. Γιατί το κύριο ερώτημα-διακύβευμα (και αυτών) των εκλογών δεν είναι «Τσίπρας ή Μεϊμαράκης», ούτε «μνημόνιο με ευρώ ή μνημόνιο με δραχμή». Το κύριο ερώτημα είναι: Με το λαό ή με τα μονοπώλια; Εξουσία μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών ή εξουσία του λαού;
3. Γιατί ανάμεσα στα 19 συνολικά κόμματα και συνασπισμούς κομμάτων που διεκδικούν τη λαϊκή ψήφο την Κυριακή, μόνο στο ΚΚΕ βρίσκεται η μοναδική ρεαλιστική φιλολαϊκή διέξοδος απ’ την κρίση και τα μνημόνια.
4. Γιατί βασικό διακύβευμα των εκλογών της 20ης Σεπτέμβρη είναι η τιμωρία όσων έβαλαν φαρδιά πλατιά την σφραγίδα τους στην αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, Το Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ). Τιμωρία και καταδίκη τους είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ – είναι η κόκκινη ψήφος.
5. Γιατί ο λαός πρέπει να καταδικάσει, με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, όσους πριν από ένα χρόνο τον κοροϊδευαν ασύστολα σπέρνοντας αυταπάτες. Όσους έλεγαν πως «θα σκίσουν τα μνημόνια» και πως θα τα καταργήσουν «μ’ ένα νόμο κι’ ένα άρθρο» (Αλέξης Τσίπρας), για να έρθουν αργότερα ως κυβέρνηση να υπογράψουν νέο, επαχθέστερο μνημόνιο.
6. Γιατί ο λαός έχει πλέον πείρα που πρέπει να την αξιοποιήσει και να τη μετουσιώσει σε ψήφο και δράση. Και αυτή η πείρα λέει πως το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε πλήρως στις αναλύσεις του, όταν προειδοποιούσε πως στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και εντός της Ε.Ε. δε μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος. Πως Ευρωπαϊκή Ένωση και μνημόνια πάνε μαζί, χέρι-χέρι.
7. Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ είναι τιμωρία, είναι ράπισμα απέναντι στους πολιτικούς απογόνους των ταγματασφαλιτών, την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Διότι πρέπει να απομονωθούν, να τσακιστούν πολιτικά και κοινωνικά οι πολιτικοί υπηρέτες των εφοπλιστών και των μεγαλοεργοδοτών, οι νοσταλγοί του Μεταξά και του Χίτλερ.
8. Γιατί το δήθεν «φρέσκο και αυτοδημιούργητο» που παριστάνουν πως πρεσβεύουν δυνάμεις όπως το «Ποτάμι», δεν είναι παρά η ανακύκλωση των ίδιων αντιλαϊκών, μνημονιακών πολιτικών που ζούμε τόσα χρόνια. Διότι κόμματα όπως το «Ποτάμι» είναι στην ουσία πολιτικοί βάλτοι όπου κυριαρχούν και αναπαράγονται τα συμφέροντα του Κεφαλαίου, των μεγαλοεπιχειρηματιών, των μονοπωλιακών ομίλων.
9. Γιατί, πέραν των μνημονιακών κομμάτων, ο λαός πρέπει να τιμωρήσει τα αναχώματα του συστήματος όπως η «Λαϊκή Ενότητα». Κομματικά μορφώματα όπως αυτό του Λαφαζάνη έχουν σκοπό να ανακόψουν τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών, να αποπροσανατολίσουν το λαό σε ψευτοδιλήμματα του τύπου «ευρώ ή δραχμή» αφήνοντας άθικτο το καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι οι ίδιοι κύριοι που στήριζαν τα προηγούμενα χρόνια την προοπτική της «αριστερής κυβέρνησης», που θήτευσαν ως υπουργοί του κ.Τσίπρα, που συνεργάστηκαν με τους ΑΝΕΛ στην πρόσφατη συγκυβέρνηση. Πρόκειται για τους ίδιους που δεν είπαν κουβέντα για την συμφωνία στο Eurogroup της 20ης Φλεβάρη και για το μνημονιακό πακέτο 47+8 σελίδων του κ.Τσίπρα, που… «καταψήφισαν το μνημόνιο αλλά στήριζαν» την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέχρι πρότινος. Και αφού, εν τέλει, ήταν τόσο αντιμνημονιακοί οι «ροβεσπιέροι» του ΣΥΡΙΖΑ 2 γιατί δεν ζήτησαν να τεθεί στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη η πρόταση του ΚΚΕ ενάντια και στις δύο μνημονιακές προτάσεις, Γιούνκερ και Τσίπρα;
10. Γιατί η πρόταση του ΚΚΕ είναι και εφικτή και δίνει πραγματική διέξοδο για το λαό. Το μόνο που δεν είναι εφικτό είναι να δουν τα λαϊκά στρώματα «άσπρη μέρα» εντός της Ε.Ε, των μνημονίων, του χρέους και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Αντιθέτως, το εφικτό βρίσκεται στην αποδέσμευση από την Ε.Ε, στη μονομερή διαγραφή του χρέους και στην κατάργηση των μνημονίων. Το εφικτό – για την ευημερία του λαού – βρίσκεται σε μια άλλη οικονομία, σε μια οικονομία με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής όπου αφέντης στον τόπο του θα είναι ο ίδιος ο λαός και όχι μια χούφτα ολιγάρχες. Διότι, εν τέλει, εντός του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος η ευημερία για το λαό, για τους εργαζόμενους, για τις νέες γενιές, παραπέμπεται στη δευτέρα παρουσία.
11. Γιατί ένα ισχυρό ΚΚΕ, με αυξημένη εκλογική δύναμη, είναι εγγύηση για την ενδυνάμωση των εργατικών-λαϊκών αγώνων. Διότι, την επομένη των εκλογών, όταν οι άλλοι θα προβάρουν υπουργικά κοστούμια, το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του στο ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, θα βρίσκονται και πάλι στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Θα βρίσκονται εκεί όπου χτυπά η καρδιά των ανθρώπων του μόχθου, στο πλευρό των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων. Γιατί οι κομμουνιστές δεν σε θυμούνται μόνο την προεκλογική περίοδο, αλλά βρίσκονται συνέχεια στις επάλξεις των λαϊκών αγώνων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, παλεύοντας για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει».
Τρία Κόκκινα Γράμματα λοιπόν! Γιατί όπως έγραφε κι’ ο Μπρεχτ στο Εγκώμιο στη Διαλεκτική «όποιος την κατάστασή του ξέρει και κατανοεί πώς θα εμποδιστεί να την αλλάξει;». Ισχυρό ΚΚΕ στην κάλπη, λοιπόν, γιατί όπως θα ‘λεγε και ο Μπρεχτ «οι νικημένοι του σήμερα, βλέπετε, είναι οι νικητές του αύριο, όσο για κείνο το ποτέ έχει πλέον γίνει σήμερα, κι έχουμε κιόλας αργήσει!».
Καλό βόλι!
