Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Όταν δικάζονται τα μαντρόσκυλα, τα παπαγαλάκια αποχρωματίζονται

Γρά­φει ο 2310net //

Η δίκη των δολο­φό­νων της χρυ­σής αυγής συνε­χί­ζε­ται. Αυτές τις μέρες τα mainstream μίντια δεν έχα­ναν την ευκαι­ρία να μας ενη­με­ρώ­σουν για τις στυ­λι­στι­κές επι­λο­γές της κόρης του αρχι­φύ­ρερ, αφή­νο­ντας στην άκρη κάθε τι σημα­ντι­κό εξε­λισ­σό­ταν εντός και εκτός του δικαστηρίου.

Τελεί­ω­σαν από και­ρό οι απο­κα­λύ­ψεις για το ρόλο και την ιδε­ο­λο­γία της χρυ­σής αυγής. Η έκλαμ­ψη του βίντεο που έγι­νε viral λίγο πριν τις εκλο­γές ήταν ένας ρόγ­χος νομι­μο­ποί­η­σης της ναζι­στι­κής βίας που ήρθε να επι­κυ­ρω­θεί με τις εκλογές.

Η δίκη των στε­λε­χών της χρυ­σής αυγής τόσο και­ρό έχει περά­σει στο ντού­κου. Η μόνη στιγ­μή που αξιώ­θη­καν τα ΜΜΕ να μας «ενη­με­ρώ­σουν» για τα τεκται­νό­με­να ήταν όταν η μητέ­ρα του Παύ­λου Φύσ­σα πέτα­ξε νερό στον δολο­φό­νο του παι­διού της.

fyssa

Τότε είδα­με τίτλους όπως: «Μπου­κά­λι με νερό πέτα­ξε η μητέ­ρα του Φύσ­σα». Ακού­σα­με εύση­μα για την πρό­ε­δρο του δικα­στη­ρί­ου, είδα­με να παί­ζουν φωτο­γρα­φί­ες από τη δίκη και δια­βά­σα­με σχό­λια που σχε­δόν κατα­δί­κα­ζαν τη «βία» της μητέ­ρας του Παύ­λου Φύσσα.

Η ναζι­στι­κή αηδία δεν φωλιά­ζει μόνο στα τουιτ ενός γελοί­ου ναζί που τυχαί­νει να εργά­ζε­ται στη γενι­κή γραμ­μα­τεία ενη­μέ­ρω­σης, αλλά και στα κανά­λια των εφο­πλι­στών, των κατα­σκευα­στών, των «υγιών» επι­χει­ρη­μα­τιών που αξιο­ποιούν τους φου­σκω­τούς μαχαι­ρο­βγάλ­τες για τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα, που­λώ­ντας σου πατρί­δα και έθνος.

Οι ίδιοι που ακρι­βο­πλη­ρώ­νουν τα παπα­γα­λά­κια τους, ρίχνουν κι ένα κόκ­κα­λο στα εκπαι­δευ­μέ­να μαντρό­σκυ­λα για να φτά­σουν όπου δεν φτά­νουν τα μικρό­φω­να κι οι πένες των καθω­σπρέ­πει δημοσιογράφων.

Τα παπα­γα­λά­κια αυτά χάνουν το χρώ­μα τους. Προ­σαρ­μό­ζο­νται στο μαύ­ρο του φασι­σμού, στο μαύ­ρο του συστή­μα­τος που είναι το ίδιο, είτε ως υγι­ής επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα είτε ως μαύ­ρος φασισμός.

Το μπου­κά­λι με το νερό που πέτα­ξε στον δολο­φό­νο Ρου­πα­κιά έχει πάνω τα απο­τυ­πώ­μα­τα όλων των κατά και­ρούς θυμά­των του φασι­σμού. Έχει πάνω του τα απο­τυ­πώ­μα­τα τιμής όσων δίνουν κάθε μέρα τη μάχη ενά­ντια στο φασι­σμό, όσων σκο­τώ­θη­καν παλεύ­ο­ντάς τον.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο