Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένας τέτοιος Λαός δεν υποδουλώνεται!

Μαχητές του ΕΛΑΣ και παιδιά στα οδοφράγματα της Αθήνας, τον Δεκέμβρη του 1944

Μαχη­τές του ΕΛΑΣ και παι­διά στα οδο­φράγ­μα­τα της Αθή­νας, τον Δεκέμ­βρη του 1944

Τι έκα­νε το ΕΑΜ ρωτά­ει και ξανα­ρω­τά­ει η αντί­δρα­ση. Την απά­ντη­ση βέβαια δεν θα την δώσου­με εμείς. Την έδω­σε και τη δίνει κάθε μέρα ο ήρω­ας Ελλη­νι­κός λαός. Μα το μεγα­λύ­τε­ρο κατόρ­θω­μα του ΕΑΜ είναι η πίστη που ενέ­πνευ­σε σε μικρούς και μεγά­λους, σε παι­διά και σε γέρους, σε κορί­τσια και γριές, για το δίκιο του αγώ­να του λαού.

Σας μετα­φέ­ρω εδώ το παρα­κά­τω γεγο­νός που παρα­στά­θη­κα μάρ­τυ­ρας, στην ηρω­ι­κή αντί­στα­ση του λαού μας, το Δεκέμ­βρη. (σ.σ. 1944)

Οι ηρω­ι­κές (;) δυνά­μεις του στρα­τη­γού Σκό­μπυ, σε συμ­μα­χία με τα εθνι­κά Τάγ­μα­τα Ασφα­λεί­ας των Γερ­μα­νών, σκόρ­πι­ζαν το θάνα­το στην αδού­λω­τη Και­σα­ρια­νή. Τα ηρω­ι­κά της παι­διά, με το όπλο στο χέρι, εμπό­δι­ζαν την είσο­δο στους φασί­στες επιδρομείς.

Σε μια επι­δρο­μή των αερο­πλά­νων του Σκό­μπυ, που είχα­με πολ­λά θύμα­τα, σκο­τώ­θη­κε και το τρί­το και τελευ­ταίο παι­δί μιας από τις οικο­γέ­νειες της Και­σα­ρια­νής. Όλοι σκε­πτό­μα­στε πώς θα το πού­με στον πατέ­ρα και τη μάνα του παι­διού. Μα κεί­νη τη στιγ­μή φτά­νει ο πατέ­ρας του και το αντι­κρί­ζει νεκρό.

Όλοι τα ’χασαν και περί­με­ναν βου­βοί, τι θα κάνει ο γέρος! Ο ηρω­ι­κός γέρο­ντας έκα­νε το σταυ­ρό του, φίλη­σε το νεκρό παι­δί του κι ύστε­ρα γυρί­ζο­ντας λέει στους άλλους:

«Τρία παι­διά είχα. Το ένα σκο­τώ­θη­κε στη μάχη με τους Γερ­μα­νούς, το άλλο το κρέ­μα­σαν οι Γερ­μα­νοί, το τρί­το και το τελευ­ταίο το σκό­τω­σαν τα βόλια των συμ­μά­χων μας». Και πρόσθεσε:

«Δεν πάνε στα χαμέ­να!… Πέσα­νε για τη λευ­τε­ριά μας κι είμαι περή­φα­νος που πρό­σφε­ρα σ’ αυτό το σκο­πό τα τρία μου βλαστάρια».

Να το μυστι­κό της επι­τυ­χί­ας του Λαϊ­κού μας ξεση­κώ­μα­τος, ενα­ντί­ον του κατα­κτη­τή, ενα­ντί­ον του φασι­σμού. Ένας τέτοιος Λαός δεν υπο­δου­λώ­νε­ται. Τον αγώ­να μας θα τον συνε­χί­σου­με. Κι η άγια ημέ­ρα της πραγ­μα­τι­κής μας απε­λευ­θέ­ρω­σης, δεν θ’ αργήσει.

Α. ΚΟΤΣΙΡΑΣ

Το Εθνι­κό Απε­λευ­θε­ρω­τι­κό Μέτω­πο (ΕΑΜ) ιδρύ­θη­κε στις 27 Σεπτέμ­βρη του 1941 με πρω­το­βου­λία του ΚΚΕ και την υπο­γρα­φή και των εκπρο­σώ­πων του Αγρο­τι­κού Κόμ­μα­τος, της Ένω­ση Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας (ΕΛΔ), και Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλάδας.

Το κεί­με­νο με υπο­γρα­φή Α. ΚΟΤΣΙΡΑΣ το αντι­γρά­ψα­με από την μπρο­σού­ρα “ΕΑΜ, Ανα­το­λι­κές συνοι­κί­ες της Αθή­νας” που εκδό­θη­κε από τον 6ο Τομέα του ΕΑΜ Αθή­νας (συμ­βο­λή στο γιορ­τα­σμό των τετρά­χρο­νων του ΕΑΜ) το 1945. (Μπο­ρεί­τε να δεί­τε τη μπρο­σού­ρα στο δια­δί­κτυο, πατώ­ντας ΕΔΩ.)

Επι­μέ­λεια: Οικο­δό­μος

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο