Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένας χρόνος επιτυχίες

Γρά­φει ο Cogito ergo sum //

Σίγου­ρα θα θυμά­στε ότι πέρυ­σι τον Δεκέμ­βρη ζήσα­με ένα εθνι­κό δρά­μα με την εκλο­γή προ­έ­δρου δημο­κρα­τί­ας και περά­σα­με μέρες αγω­νί­ας ανα­λο­γι­ζό­με­νοι το αν και κατά πόσο θα κατα­στρε­φό­ταν ο τόπος αν πηγαί­να­με σε εκλο­γές. Τότε, λοι­πόν, είχα ανε­βά­σει στο προ­σω­πι­κό μου ιστο­λό­γιο ένα κει­με­νά­κι, όπου έγρα­φα και τα εξής:

(…) ενώ η κυβέρ­νη­σή μας παρα­κα­λά­ει τους τροϊ­κα­νούς να επι­στρέ­ψουν το συντο­μώ­τε­ρο στην Αθή­να πριν πάνε στον διά­ο­λο, θα πρέ­πει να πάρου­με μερι­κά μικρά τεχνι­κά μέτρα (τα τελευ­ταία των τελευ­ταί­ων, όπως τόσο εμπνευ­σμέ­να έχει πει ο πρω­θυ­πουρ­γός κ. Αντώ­νης Σαμα­ράς) μέχρι να λήξει και η τεχνι­κή μικρο­πα­ρά­τα­ση. Συγκε­κρι­μέ­να, πρέπει:

(α) να καταρ­γή­σου­με τον υπερ­μειω­μέ­νο συντε­λε­στή ΦΠΑ 6,5%, ο οποί­ος επι­βάλ­λε­ται σε φάρ­μα­κα, βιβλία, κινη­μα­το­γρά­φους και θέα­τρα, ξενο­δο­χεία κλπ.,

(β) να καταρ­γή­σου­με τον ειδι­κό μειω­μέ­νο κατά 30% συντε­λε­στή ΦΠΑ, ο οποί­ος ισχύ­ει στα νησιά του Αιγαί­ου, επει­δή οι νησιώ­τες τού Αιγαί­ου δεν είναι καλύ­τε­ροι από τους νησιώ­τες τού Ιονίου,

(γ) να καταρ­γή­σου­με την πρό­σφα­τη ρύθ­μι­ση των “100 δόσε­ων”, επει­δή “επι­βρα­βεύ­ει” τους ασυ­νε­πείς φορολογούμενους,

(δ) να καταρ­γή­σου­με την πρό­σφα­τη από­φα­ση του υπουρ­γού οικο­νο­μι­κών για κατά 30% μεί­ω­ση της ‑θυμί­ζω: προ­σω­ρι­νής- εισφο­ράς αλληλεγγύης,

(ε) να καταρ­γή­σου­με όσες φορο­α­παλ­λα­γές έχουν απο­μεί­νει (εντά­ξει, δεν είναι και πολ­λές πια),

(στ) να αυξή­σου­με το ποσο­στό κατά­σχε­σης μισθών και συντά­ξε­ων (σήμε­ρα είναι 25% και επι­βάλ­λε­ται σε ποσά άνω των 1.500 ευρώ) για χρέη προς το δημό­σιο και τους ασφα­λι­στι­κούς οργανισμούς,

(ζ) να ενο­ποι­ή­σου­με όλα τα ασφα­λι­στι­κά ταμεία και τους ασφα­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς σε έναν υπε­ρορ­γα­νι­σμό, με ταυ­τό­χρο­νη ενο­ποί­η­ση τόσο των ασφα­λι­στι­κών υπο­χρε­ώ­σε­ων των ασφα­λι­σμέ­νων (εννο­εί­ται: προς τα πάνω) όσο και των παρε­χο­μέ­νων υπη­ρε­σιών και συντά­ξε­ων (εννο­εί­ται: προς τα κάτω),

(η) να δημιουρ­γή­σου­με μια ενιαία αρχή είσπρα­ξης φόρων και εισφο­ρών, ώστε να διευ­κο­λύ­νε­ται το κυνή­γι όσων απο­φεύ­γουν την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των υπο­χρε­ώ­σε­ών τους,

(θ) να καταρ­γή­σου­με όλες τις ρυθ­μί­σεις που επι­τρέ­πουν την συντα­ξιο­δό­τη­ση πριν τα 62,

(ι) να ανα­προ­σαρ­μό­σου­με τα όρια συντα­ξιο­δό­τη­σης όσων εργά­ζο­νται σε βαρέα και ανθυ­γιει­νά επαγ­γέλ­μα­τα, με ενδε­χό­με­νη ανα­ψη­λά­φη­ση των επαγ­γελ­μά­των τα οποία χαρα­κτη­ρί­ζο­νται ως βαρέα και ανθυγιεινά,

(ια) να ορί­σου­με τα 20 χρό­νια ασφά­λι­σης (6.000 ένση­μα) ως ελά­χι­στο όριο για την θεμε­λί­ω­ση δικαιώ­μα­τος συντα­ξιο­δό­τη­σης (δηλα­δή: όποιος δου­λεύ­ει τετρά­ω­ρο, θα πρέ­πει να δου­λεύ­ει 40 χρό­νια δίχως να χάσει μερο­κά­μα­το ώστε να δικαιού­ται σύνταξη),

(ιβ) να καταρ­γή­σου­με την δυνα­τό­τη­τα να παίρ­νει κάποιος μειω­μέ­νη σύντα­ξη αν δεν έχει κατα­φέ­ρει να μαζέ­ψει 6.000 ένσημα,

(ιγ) να καταρ­γή­σου­με το ΕΚΑΣ των χαμη­λο­συ­ντα­ξιού­χων, συμπε­ρι­λαμ­βά­νο­ντάς το στις δια­τά­ξεις περί ελα­χί­στου εγγυ­η­μέ­νου εισοδήματος,

(ιδ) να θεσμο­θε­τή­σου­με ρήτρα μηδε­νι­κού ελλείμ­μα­τος και για τις κύριες συντά­ξεις (θυμί­ζω: η εν λόγω ρήτρα ισχύ­ει ήδη για τις επι­κου­ρι­κές), πράγ­μα που σημαί­νει ότι το δημό­σιο δεν θα εγγυά­ται ούτε την ελά­χι­στη σύντα­ξη των 360 ευρώ,

(ιε) να αυξή­σου­με τις εισφο­ρές του ΟΓΑ, εξι­σώ­νο­ντας τους αγρό­τες με όλους τους ελεύ­θε­ρους επαγγελματίες,

(ιστ) να φρο­ντί­σου­με για την κάλυ­ψη του ‑ανα­με­νό­με­νου- ελλείμ­μα­τος της χρο­νιάς, επι­βάλ­λο­ντας φόρο πολυ­τε­λεί­ας σε κινη­τή και ακί­νη­τη περιου­σία αλλά και αύξη­ση του ειδι­κού φόρου κατα­νά­λω­σης σε αλκο­όλ και καπνό.

 

Αυτά έγρα­φα τότε. Ευτυ­χώς, η βου­λή δεν έβγα­λε πρό­ε­δρο, η κυβέρ­νη­ση έπε­σε και ο σώφρων λαός έστει­λε στην εξου­σία την αρι­στε­ρά για να γλι­τώ­σει. Έναν χρό­νο και δυο φορές αρι­στε­ρά από τότε, μια ματιά στην παρα­πά­νω λίστα των «16 σημεί­ων» μας πεί­θει ότι τα απο­τε­λέ­σμα­τα της λαϊ­κής επι­λο­γής για «αρι­στε­ρή δια­κυ­βέρ­νη­ση» είναι σαφή:

(α) Ο υπερ­μειω­μέ­νος συντε­λε­στής παρέ­μει­νε σε φάρ­μα­κα, βιβλία και θέα­τρα αλλά μετα­φέ­ρα­με το συντρι­πτι­κά μεγα­λύ­τε­ρο μέρος των προ­ϊ­ό­ντων του μειω­μέ­νου συντε­λε­στή (13%) στον κανο­νι­κό (23%).

(β) ΟΚ

(γ) Η ρύθ­μι­ση δεν καταρ­γή­θη­κε. Απλώς τρο­πο­ποι­ή­θη­κε έτσι ώστε να μπο­ρούν να είναι συνε­πείς εκεί­νοι που έχουν λεφτά να πλη­ρώ­σουν και να δώσουν όσο γίνε­ται περισ­σό­τε­ρα εκεί­νοι που δεν έχουν.

(δ) ΟΚ

(ε) ΟΚ

(στ) Δρο­μο­λο­γή­θη­κε.

(ζ) Δρο­μο­λο­γή­θη­κε.

(η) Δρο­μο­λο­γή­θη­κε.

(θ) ΟΚ

(ι) Δρο­μο­λο­γή­θη­κε.

(ια) Συζη­τεί­ται.

(ιβ) Συζη­τεί­ται.

(ιγ) ΟΚ

(ιδ) Το δημό­σιο εξα­κο­λου­θεί να εγγυά­ται την «εθνι­κή σύντα­ξη» αλλά προ­ω­θεί­ται μια παραλ­λα­γή του αρχι­κού σχε­δί­ου ώστε, στην πρά­ξη, όσοι δεν έχουν 6000 ένση­μα να παίρ­νουν ένα χαρ­τζη­λί­κι αντί για σύντα­ξη που θα τους επι­τρέ­πει να συνε­χί­σουν να ζουν.

(ιε) ΟΚ

(ιστ) Υλο­ποι­ή­θη­κε μια παραλ­λα­γή: επι­βά­λα­με φόρο στο κρα­σί, μειώ­σα­με το επί­δο­μα θέρ­μαν­σης, επε­κτεί­να­με τον ΕνΦΙΑ ως και στα πουρ­να­ρο­χώ­ρα­φα κλπ.

 

Νομί­ζω ότι είναι σαφές το τι πετύ­χα­με σε λιγώ­τε­ρο από έναν χρό­νο με την σοφή μας επι­λο­γή για αρι­στε­ρή δια­κυ­βέρ­νη­ση. Και μη ξεχνά­με ότι η «τεχνι­κή παρά­τα­ση», περί της οποί­ας μιλού­σε τότε η κυβέρ­νη­ση Σαμα­ρά-Βενι­ζέ­λου, έγι­νε εξά­μη­νη παρα­τα­σά­ρα, η οποία κατέ­λη­ξε σε ένα μεγα­λο­πρε­πέ­στα­το τρί­το μνη­μό­νιο. Αρι­στε­ρό αυτή την φορά.

Με τις υγεί­ες μας!

 

Σημεί­ω­ση: Αν κάποιος δια­βλέ­ψει στο παρα­πά­νω κεί­με­νο ότι κάνω αβά­ντες στην Νέα Δημο­κρα­τία, ας κάνει μια επί­σκε­ψη στον για­τρό του όσο το δυνα­τόν συντομότερα.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο