Έξι ατάκες του Άρθουρ Μίλερ

Γρά­φει ο Κων­στα­ντί­νος Δέδες //

Υπήρ­ξε ένας από τους κορυ­φαί­ους Αμε­ρι­κα­νούς θεα­τρι­κούς συγ­γρα­φείς. Βρέ­θη­κε απέ­να­ντι στην ίδια του την χώρα και απέ­να­ντι σε αυτούς που την κυβερ­νού­σαν. Κόντρα στην… κόντρα, ο Μίλερ συνέ­χι­σε να γρά­φει και να εκθέ­τει το σύστη­μα της Αμε­ρι­κής. Απει­λή­θη­κε, χωρίς αυτό να απο­τε­λέ­σει εμπό­διο στην δημιουρ­γι­κή του διά­θε­ση. Το αντί­θε­το, ταξί­δε­ψε στο Σάλεμ, μελέ­τη­σε τις δικο­γρα­φί­ες για τις περι­βό­η­τες ‘Δίκες των Μαγισ­σών’ και μετά τον ”Θάνα­το του Εμπο­ρά­κου” έγρα­ψε ένα ακό­μα τερά­στιο έργο, το ”The Crucible”. Μακαρ­θι­σμός-Μίλερ, σημειώ­σα­τε διπλό…

Ακο­λου­θούν κάποιες από τις καλύ­τε­ρες ατά­κες που χάρι­σε ο χαρι­σμα­τι­κός συγ­γρα­φέ­ας μέσα από τα έργα του και όχι μόνο.

-Δου­λεύ­εις μια ζωή να ξεπλη­ρώ­σεις ένα σπί­τι. Στο τέλος είναι δικό σου και δεν υπάρ­χει κανέ­νας να ζήσει σ’ αυτό.

-Εξει­δι­κεύ­ε­σαι σε κάτι, μέχρι που μια μέρα συνει­δη­το­ποιείς ότι αυτό εξει­δι­κεύ­ε­ται σε σένα.

-Η προ­δο­σία είναι η μόνη αλή­θεια που μένει.

-Υπο­θέ­τω πως, μια καλή εφη­με­ρί­δα, είναι όταν ένα έθνος μιλά­ει στον εαυ­τό του.

-Η δου­λειά ενός καλ­λι­τέ­χνη είναι να υπεν­θυ­μί­ζει στο κοι­νό του αυτό που επέ­λε­ξε να ξεχάσει.

-Ίσως το μόνο που μπο­ρεί να ελπί­ζει κάποιος, είναι να κατα­λή­ξει μετα­νιώ­νο­ντας για τα σωστά πράγματα.