ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Στο παρα­πέ­ντε του δημο­ψη­φί­σμα­τος και η εικό­να ξεκα­θά­ρι­σε. Τα ίδια τα κυβερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη και ο πρω­θυ­πουρ­γός δεν άφη­σαν περι­θώ­ρια παρερ­μη­νειών. Η συμ­φω­νία (αυτά που ζητούν οι θεσμοί) θα υπο­γρα­φεί ασχέ­τως απο­τε­λέ­σμα­τος, δεν αμφι­σβη­τεί­ται η παρα­μο­νή μας στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση και στο ευρώ, αντί­θε­τα, όπως δηλώ­νουν, αυτό είναι το ζητού­με­νο. Δεν είναι τυχαίο άλλω­στε ότι η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ αρνή­θη­κε την πρό­τα­ση του ΚΚΕ για τα ερω­τή­μα­τα του δημοψηφίσματος.

Με οποια­δή­πο­τε συμ­φω­νία ο λαός θα δυστυ­χεί. Μπο­ρεί να λένε και να συζη­τά­νε για το αν πτω­χεύ­σα­με ή θα πτω­χεύ­σου­με, δε συζη­τά­νε όμως για το ότι ο λαός πτώ­χευ­σε ήδη εδώ και κανα­δυό χρό­νια και η πτώ­χευ­ση είναι απο­τέ­λε­σμα των πολι­τι­κών που ασκού­νται στο όνο­μα της Ευρω­παϊ­κής Ενωσης.

Και κάθε καλο­προ­αί­ρε­τος αρχί­ζει να ανα­ρω­τιέ­ται, μα για­τί μας καλούν να ψηφί­σου­με σε αυτό το δημο­ψή­φι­σμα? Τι θα απο­φα­σί­σου­με? Απο­λύ­τως τίπο­τα. Δεν υπάρ­χει δια­κύ­βευ­ση σε αυτό το δημο­ψή­φι­σμα. Η υπερ­ψή­φι­ση του ΝΑΙ είναι άφε­ση αμαρ­τιών που θα δώσει τη δυνα­τό­τη­τα στις δυνά­μεις που το στη­ρί­ζουν να εμφα­νι­στούν πάλι ως αξιό­πι­στοι εκφρα­στές τόσο του ελλη­νι­κού κεφα­λαί­ου όσο και των Ευρω­παϊ­κών οργά­νων. Το ΟΧΙ με όποιο σκε­πτι­κό και αν πέσει μέσα στην κάλ­πη, αντι­κει­με­νι­κά θα μετα­φρα­στεί ως συγκα­τά­θε­ση στο μνη­μό­νια (=συμ­φω­νία κυβέρνησης).

Αρκε­τοί λένε, και δεν έχου­με κανέ­να λόγο να το αμφι­σβη­τή­σου­με προ­θέ­σεις, ότι το δικό τους ΟΧΙ είναι ΟΧΙ στην τρόι­κα ή είναι ακό­μα ακό­μα Όχι στην ΕΕ. Ανα­ρω­τιό­μα­στε όμως, πώς συμ­βι­βά­ζε­ται αυτή τη έκφρα­ση όταν το ΟΧΙ είναι την ίδια ώρα έκφρα­ση έγκρι­σης της συμφωνίας;

Αν επι­κρα­τή­σει το ΟΧΙ θα είναι ένα όχι πολ­λα­πλά και υπο­κει­με­νι­κά ερμη­νευ­μέ­νο.  Ανο­μοιό­μορ­φο και ανο­μοιο­γε­νές. Κυρί­αρ­χη θα είναι η ερμη­νεία της κυβέρ­νη­σης. Την επό­με­νη μέρα και δεδο­μέ­νης της υπο­γρα­φής κάποιοι θα τρέ­χουν να διευ­κρι­νί­σουν και να απο­στα­σιο­ποι­η­θούν από την ερμη­νεία της κυβέρ­νη­σης, .όμως η συμ­φω­νία θα έχει και τη δική τους συγκατέθεση

Είναι ένα κάλ­πι­κο όχι που θα εκτο­νώ­σει ανώ­δυ­να τη σωρευ­μέ­νη δυσα­ρέ­σκεια του λαού για όσα έχει βιώ­σει μέχρι σήμε­ρα. Θα φέρει απο­γο­ή­τευ­ση με όσα θα ακο­λου­θή­σουν με την υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας. Για­τί ο καλο­προ­αί­ρε­τος θα πάει να ψηφί­σει OXI νομί­ζο­ντας ότι έτσι μπο­ρούν να αλλά­ξουν τα πράγ­μα­τα ενώ το τι θα γίνει έχει ήδη κρι­θεί. Και κάτι που θεω­ρού­σε ως όπλο του (το δημο­ψή­φι­σμα) θα το νιώ­σει ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό. (Αν είχε την ευκαι­ρία να πει όχι στην ΕΕ? Κανείς δεν άσκη­σε ‑σοβα­ρη- κρι­τι­κή στην άρνη­ση της κυβέρ­νη­σης να δεχτεί το ερώτημα)

Η πλειο­ψη­φία αυτών που ψηφί­σει ΟΧΙ θέλει την παρα­μο­νή στην Ευρώ­πη και στο Ευρώ. Πάρα πολ­λοί από αυτούς που θα ψηφί­σουν όχι έχουν την ψευ­δαί­σθη­ση ότι αυτή η ένω­ση του κεφα­λαί­ου (και όχι των λαών) μπο­ρεί να γίνει μια Ευρώ­πη της δημο­κρα­τί­ας, της αλλη­λεγ­γύ­ης και του ανθρω­πι­σμού. Σε αυτούς θα πού­με την αλήθεια?

Πολ­λοί πιστεύ­ουν πως αν επι­κρα­τή­σει το ΌΧΙ ίσως κάτι θα γίνει. Μα τα ίδια δεν έλε­γαν και πριν 5 μήνες οι του ΣΥΡΙΖΑ; Την ίδια ελπί­δα δεν είχαν και τότε; Έγι­νε κάτι που να βελ­τί­ω­σε τη ζωή μας; Αλλα­ξε κάτι στη σχέ­ση μας με την ΕΕ;

Σήμε­ρα έχου­με τη δυνα­τό­τη­τα να ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ τον εκβια­σμό και να ρίξου­με μέσα στην κάλ­πη ένα ψηφο­δέλ­τιο που δε θα χωρά παρερ­μη­νεί­ες και θα ανοί­γει μια άλλη προ­ο­πτι­κή για τη χώρα και το λαός της..

Το ΚΚΕ λέει όχι για­τί ξέρει πολύ καλά τη φύση αυτού του σχη­μα­τι­σμού που λέγε­ται ΕΕ. Είναι, μια λυκο­συμ­μα­χία, μια συμ­μα­χία που στό­χο έχει την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου και όχι των λαών. Χει­ρό­τε­ρη μπο­ρεί να γίνει καλύ­τε­ρη όχι. Ξέρει ότι αυτή η ΕΕ δεν πρό­κει­ται να γίνει ποτέ μια Ευρώ­πη της αλλη­λεγ­γύ­ης και του ανθρωπισμού.

Λέει όχι για­τί ευθύς εξαρ­χής δια­πί­στω­σε το κάλ­πι­κο του δημο­ψη­φί­σμα­τος, που στό­χο είχε την υπαρ­πα­γή της συγκα­τά­θε­σης του λαού. Λέει ΟΧΙ και κατέ­θε­σε πρό­τα­ση για τα  ερωτήματα.

Σήμε­ρα θα εμπι­στευ­τού­με το κάλε­σμα του ΚΚΕ και θα ρίξου­με άκυ­ρο στην κάλ­πη. Το δικό του ΑΚΥΡΟ θα μετρή­σει στη συνεί­δη­ση του κόσμου, για να κατα­λά­βει ότι αυτός πρέ­πει να γίνει αφέ­ντης στον τόπο του.

Κάποιοι εσκεμ­μέ­να προ­σπα­θούν να δημιουρ­γή­σουν εντυ­πώ­σεις πώς το ΟΧΙ του ΚΚΕ εξυ­πη­ρε­τεί το ΝΑΙ. Πολι­τι­κό σόφι­σμα για άσκη­ση πίε­σης στο ΚΚΕ μέσω του κόσμου στον οποίο απευ­θύ­νε­ται, για να το κάνουν συμ­μέ­το­χο σε αυτή την παρω­δία. Το δικό του ΟΧΙ δεν μπο­ρεί να συνα­θροι­στεί με κανέ­να άλλο ΟΧΙ. Δια­φο­ρε­τι­κά πράγ­μα­τα δε συναθροίζονται.

Και σκέ­ψου, πώς θα σου φαι­νό­ταν να σε καλού­σε σήμε­ρα το ΚΚΕ να ψηφί­σεις ΟΧΙ στο δημο­ψή­φι­σμα, τη Δευ­τέ­ρα με την ανα­κοί­νω­ση υπο­γρα­φής της συμ­φω­νί­ας να τρέ­χει να διευ­κρι­νί­σει το ΟΧΙ του και την Παρα­σκευή να σε καλεί να κατέ­βεις σε δια­δή­λω­ση για την ακύ­ρω­ση των μνημονίων;