Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γιώργος Σουρής

Ο Γιώρ­γος Σου­ρής γεν­νή­θη­κε στις 2 Φλε­βά­ρη 1853 και πέθα­νε στις 26 Αυγού­στου 1919. Για τον τόπο γέν­νη­σης του ερί­ζουν τόσες ελλη­νι­κές περι­φέ­ρειες όσες και για τον Όμηρο.

Ο πατέ­ρας του τον προ­ό­ρι­ζε για παπά αλλά αυτός έγι­νε σατι­ρι­κός ποι­η­τής. Είχαν προη­γη­θεί κάποιες από­πει­ρες να ασχο­λη­θεί με το εμπό­ριο στη Ρωσία και να σπου­δά­σει φιλο­λο­γία στην Αθήνα.

Πολύ μπρο­στά από την επο­χή του και την ποί­η­ση των σύγ­χρο­νών του ποι­η­τών, που ήταν απο­λι­τι­κή και ειδυλ­λια­κή. Με τρο­με­ρή ευκο­λία στη γρα­φή, οξυ­δερ­κής σατι­ρι­κός ποι­η­τής καυ­τη­ριά­ζει τα κακώς κεί­με­να της επο­χής του, με τόλ­μη που δεν την έχουν άλλοι. Γι’ αυτό και η αστι­κή τάξη είχε κατα­χω­νια­σμέ­νο το έργο του.

Souris

Πολύ αγα­πη­τός στην επο­χή του που τον απο­θέ­ω­σε και διά­βα­ζε με απλη­στία την εφη­με­ρί­δα του «Ρωμιός» (1883–1918) που την έγρα­φε έμμε­τρα μόνος του.

Σατι­ρί­ζει τα πολι­τι­κά ήθη της επο­χής, τη νοο­τρο­πία του λαού, το ρόλο των πολι­τι­κών κλπ. Μπο­ρεί η σάτι­ρά του να είναι επι­φα­νεια­κή και ξώπε­τση μα κατά­φε­ρε να πιά­σει κάποια χαρα­κτη­ρι­στι­κά της κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κής ζωής και του Ελλη­να που είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κά και δεν άλλα­ξαν ακόμη.

Γι’ αυτό ξαφ­νιά­ζει με την επι­και­ρό­τη­τά του και κάποιες αλή­θειες του παρα­μέ­νουν το ίδιο πικρές. Η εξάρ­τη­ση (πολι­τι­κή, στρα­τιω­τι­κή, οικο­νο­μι­κή, πολι­τι­στι­κή), ο περιο­ρι­σμός της εθνι­κής ανε­ξαρ­τη­σί­ας, η φορο­λο­γία, η ημι­μά­θεια, η προ­γο­νο­λα­τρία, ο μεγα­λοϊ­δε­α­τι­σμός, η δια­φθο­ρά και η δια­πλο­κή, ο ψευ­το­τσα­μπου­κάς των Ελλη­να­ρά­δων, η υπο­κρι­σία των αστών πολι­τι­κών και η ξενο­δου­λεία της αστι­κής τάξης. Ακό­μα και ο εν εξε­λί­ξει ευρω­παϊ­σμός της αστι­κής τάξης:

Και συ κυρά λεγόμενη,
κυρά πολιτισμένη
και αιμοποτισμένη
Ευρώ­πη τόυ­τη λέγεται
κι αν της μιλώ χυδαία
είναι ένα φάσμα απρόσωπο
και αφη­ρη­μέ­νη ιδέα

Επι­μέ­λεια: Ηρα­κλής Κακαβάνης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο