Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γ. Ρίτσος «Το σώμα και το αίμα»

ο θόρυ­βος απ΄ τις ερπύ­στριες το ανορ­θω­μέ­νο τρί­χω­μα της νύχτας
αδέρ­φια
φώνα­ζαν πρώ­τα, αδέρ­φια, αδέρ­φια,
φονιά­δες
φώνα­ζαν ύστε­ρα, πλη­ρω­μέ­νοι φονιά­δες, φονιάδες,
τραυ­μα­τιο­φο­ρείς,
αργά πιο αργά,

αργά να βγεις,  αργά να μεί­νεις, αργά να κάνεις πίσω
κρύ­ψε
στη μέσα τσέ­πη σου ένα κομ­μά­τι φωτιά, κρύ­ψε τη σημαία
θα ΄ρθει
πάλι ο και­ρός, θα ΄ρθουν δέντρα, απο­γεύ­μα­τα στα κατώφλια
(Γ. Ρίτσος
«Το σώμα και το αίμα» 1973 — Απόσπασμα)

Επι­μέ­λεια Ηρα­κλής Κακαβάνης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο