Διανόηση

Ένα έγκυ­ρο περιο­δι­κό κατέ­τα­ξε πρό­σφα­τα το Βαρου­φά­κη στους κορυ­φαί­ους δια­νοη­τές της επο­χής μας. Έναν τίτλο που κέρ­δι­σε πιθα­νό­τα­τα, μετα­ξύ άλλων και για τις βαθυ­στό­χα­στες ατά­κες του για το υπο­κει­με­νι­κό όριο του πλού­του και του αφο­ρο­λό­γη­του, και τα… αμύ­θη­τα πλού­τη όσων έχουν ελεύ­θε­ρο χρό­νο, για να γρά­φουν ποί­η­ση. Αν είναι έτσι, μπο­ρεί να ξεκι­νή­σει λοι­πόν την περι­βό­η­τη μεταρ­ρύθ­μι­ση φορο­λο­γώ­ντας τους ποι­η­τές και τους μεγι­στά­νες άνερ­γους –που από ελεύ­θε­ρο χρό­νο, άλλο τίπο­τα. Το πρό­βλη­μα είναι πως με τέτοιες υπεκ­φυ­γές, θεω­ρεί μάλ­λον πως απευ­θύ­νε­ται σε πτω­χούς τω πνεύ­μα­τι. Και να πώς εξη­γεί­ται ότι ένας τόσο… πτω­χός μα πλού­σιος συνά­μα λαός βγά­ζει τόσο σπου­δαί­ους στο­χα­στές, τέτοιου δια­με­τρή­μα­τος, με αστεί­ρευ­το πνευ­μα­τι­κό πλού­το. Μήπως τελι­κά να ξεκι­νή­σει από τον εαυ­τό του τη φορο­λο­γι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση ο κύριος υπουργός;

Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος