Δυο μέτρα και σταθμά

Γρά­φει ο Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος //

-Δεν είναι κατά­στα­ση αυτή ρε φίλε, έχει παρα­γί­νει το κακό.
Έχου­με γεμί­σει ξένους λαθρο­με­τα­νά­στες. Τι πάει να πει έχου­νε πόλε­μο; Για­τί δεν κάθο­νται να υπε­ρα­σπι­στούν την πατρί­δα τους κι έρχο­νται όλοι εδώ σε εμάς; Για­τί φεύ­γουν στην πρώ­τη δυσκο­λία; Και να σου πω και κάτι; Τι πρό­σφυ­γες μου λες; Επι­λο­γή τους είναι να φύγουν. Δεν τους βλέ­πεις που έρχο­νται με κάτι κινη­τά­ρες, νέα μοντέ­λα κι ιστο­ρί­ες; Άσε τώρα. Και να μη σ’ αφή­νουν να απο­λαύ­σεις και τις δια­κο­πές σου. Κατα­στρέ­φουν τον του­ρι­σμό μας, τη βαριά βιο­μη­χα­νία της χώρας…

-Α πήγα­τε διακοπές;

-Όχι ρε, πού να πάμε, τρε­λός είσαι; Μαζεύ­ου­με κάτι λεφτά για έξω, για­τί δε βγαί­νει άκρη εδώ, έτσι που κατά­ντη­σαν την Ελλα­δί­τσα μας, να μας παίρ­νουν κι οι ξένοι τις δου­λειές. Λέμε να δοκι­μά­σου­με στο εξω­τε­ρι­κό, να ψάξου­με εκεί καμιά δου­λειά και να ‘χου­με κάτι στην άκρη για τους πρώ­τους μήνες που θα ‘ναι δύσκολοι…

-…