Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Εντελβάις» Φώτη Αγγουλέ

Αγά­πη, από την έρη­μο, σου φέρ­νο­με αρμυρίκια
κι είναι φτω­χά, μα ωστόσο
σκέ­ψου με πόση τσιγγουνιά
μαζέ­ψα­νε στα­λιά-στα­λιά την αυγι­νή τη δρόσο
και φτιά­ξα­νε τ’ ανθά­κια τους κατά­σπρα και μελιτζανιά.

Αγά­πη, από την έρη­μο σου φέρ­νο­με αρμυρίκια…
Αν δεν ανθού­σα­νε κι αυτά, δε θάρ­χο­νταν ο Μάης
στην έρη­μο. Στην έρη­μο πού να τα βρού­με τα Εντελβάις;

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο