Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ερώτημα…

Σχο­λιά­ζει ο Νίκος Βουρ­τσά­νης //

Ειδή­σεις…

1η: Το γαλ­λι­κό σατυ­ρι­κό περιο­δι­κό Charlie Hebdo, στο τελευ­ταίο του τεύ­χος, σατι­ρί­ζει χυδαία τα θύμα­τα της πρό­σφα­της Ρώσι­κης αερο­πο­ρι­κής τραγωδίας.

2η: Ουκρα­νοί φασί­στες του “Δεξιού Τομέα” κατα­στρέ­φουν λου­λού­δια και κεριά που ενα­πο­θέ­τουν πολί­τες στο Ρώσι­κο προ­ξε­νείο στην Οδησ­σό, στη μνή­μη των θυμά­των της αερο­πο­ρι­κής τραγωδίας.
… η 1η είδη­ση έχει να κάνει με το δικαί­ω­μα στην σάτι­ρα ή και οι δυο απο­τε­λούν τις δια­φο­ρε­τι­κές όψεις του φασισμού;

***

Τα τρία σκί­τσα του περιο­δι­κού Charlie Hebdo με μετα­φρα­σμέ­νη τη λεζάντα:

«Άσχημα νέα... ο Πούτιν δεν ήταν μέσα»

«Άσχη­μα νέα… ο Πού­τιν δεν ήταν μέσα»

«Το ρεπερτόριο της χορωδίας του στρατού επεκτείνεται»

«Το ρεπερ­τό­ριο της χορω­δί­ας του στρα­τού επεκτείνεται»

«Μετά την καταστροφή, ο Κόκκινος Στρατός κατακτά ένα νέο κοινό»

«Μετά την κατα­στρο­φή, ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός κατα­κτά ένα νέο κοινό»

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο