«Εφυγε» από τη ζωή ο ζωγράφος Γιάννης Σκαρπερός

«Εφυ­γε» από τη ζωή ο ζωγρά­φος και μέλος του Πολι­τι­στι­κού Τμή­μα­τος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ, Γιάν­νης Σκαρ­πε­ρός. Στην ανα­κοί­νω­ση της ΚΕ του ΚΚΕ υπάρ­χει πλή­ρες βιο­γρα­φι­κό και ανα­φο­ρά στη δρά­ση του Γιάν­νη Σκαρπερού.

«Το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής 5/6/2015 λίγο πριν τα μεσά­νυ­χτα ο σύντρο­φός μας Γιάν­νης Σκαρ­πε­ρός έφυ­γε από κοντά μας, σε ηλι­κία 59 ετών, αφού πάλε­ψε σκλη­ρά για τρία χρό­νια με τον καρκίνο.

Παι­δί λαϊ­κής οικο­γέ­νειας, μεγά­λω­σε στον Αγ. Παύ­λο στο Μετα­ξουρ­γείο, βίω­σε από νωρίς τις δυσκο­λί­ες της ζωής. Κατά­φε­ρε με σκλη­ρή δου­λειά να σπου­δά­σει δια­κό­σμη­ση εσω­τε­ρι­κών χώρων. Ασχο­λή­θη­κε επαγ­γελ­μα­τι­κά με τη ζωγρα­φι­κή και περι­στα­σια­κά με την κατα­σκευή αντι­κει­μέ­νων (φρο­ντι­στή­ριο) για το θέα­τρο, τον κινη­μα­το­γρά­φο και την τηλε­ό­ρα­ση. Ήταν πατέ­ρας δύο παι­διών, του Άρη και της Αθανασίας.

Το 1981 οργα­νώ­θη­κε στο ΚΚΕ στην Οργά­νω­ση των Αμπε­λό­κη­πων. Υπήρ­ξε μέλος του ΔΣ στον Πολι­τι­στι­κό Σύλ­λο­γο Αμπε­λο­κή­πων. Για πολ­λά χρό­νια δού­λε­ψε στις μελε­τη­τι­κές ομά­δες του ΚΜΕ, όπου κατά­κτη­σε ένα σοβα­ρό θεω­ρη­τι­κό υπό­βα­θρο, που φρό­ντι­ζε να πλου­τί­ζει και να βαθαί­νει σε όλη τη διάρ­κεια της ζωής του. Η δια­λε­κτι­κή σκέ­ψη δια­πό­τι­ζε όλη τη στά­ση και την πρά­ξη του.

Από το 1988 συν­δέ­θη­κε με την τότε Αχτί­δα Δια­νο­ου­μέ­νων Καλ­λι­τε­χνών. Σημα­ντι­κή ήταν η συμ­βο­λή του στη διάρ­κεια της εσω­κομ­μα­τι­κής κρί­σης την περί­ο­δο ’89-’91, για να δια­τη­ρη­θεί η επα­να­στα­τι­κή φυσιο­γνω­μία του Κόμ­μα­τος. Καθο­ρι­στι­κός ήταν και ο ρόλος του στην ανα­συ­γκρό­τη­ση της Αχτί­δας Καλ­λι­τε­χνών μετά την κρί­ση, από τη θέση του μέλους της Αχτι­δι­κής Επι­τρο­πής και του Αχτι­δι­κού Γραφείου.

Από το 2003 ήταν μέλος του Τμή­μα­τος Πολι­τι­σμού της ΚΕ του ΚΚΕ, βοη­θώ­ντας παράλ­λη­λα και στον Τομέα της Προ­πα­γάν­δας του Κόμ­μα­τος. Την ίδια περί­ο­δο δρα­στη­ριο­ποι­ή­θη­κε στο ΚΕΘΕΑ “ΔΙΑΒΑΣΗ”, όπου υπήρ­ξε μέλος του ΔΣ του αντί­στοι­χου Συλ­λό­γου Γονέων.

Ο σύντρο­φος Γιάν­νης έδει­χνε πάντα ιδιαί­τε­ρη φρο­ντί­δα για τους νέους συντρό­φους καλ­λι­τέ­χνες. Με αγά­πη, αλλά και αίσθη­μα ευθύ­νης στε­κό­ταν δίπλα τους, τους στή­ρι­ζε, τους συμ­βού­λευε, τους ενθάρ­ρυ­νε και τους μετέ­δι­δε τη γνώ­ση στους τομείς της ιδε­ο­λο­γί­ας της τέχνης και της πολι­τι­κής και την πεί­ρα του από την κομ­μα­τι­κή και τη μαζι­κή δου­λειά, βοη­θώ­ντας τους να πατή­σουν γερά ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κά στα πόδια τους. Ήταν η ψυχή στο σχε­δια­σμό και το στή­σι­μο ειδι­κά των πρώ­των μετά την εσω­κομ­μα­τι­κή κρί­ση Φεστι­βάλ της ΚΝΕ — “ΟΔΗΓΗΤΗ”.

Όταν το Κόμ­μα τον χρειά­στη­κε, δεν δίστα­σε ούτε στιγ­μή να εγκα­τα­λεί­ψει την επι­τυ­χη­μέ­νη στα­διο­δρο­μία του ως ζωγρά­φου και να αφιε­ρω­θεί στην κομ­μα­τι­κή δρά­ση. Εκφρά­ζου­με τα θερ­μά μας συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια και τους οικεί­ους του.

Η απώ­λειά του αφή­νει ένα δυσα­να­πλή­ρω­το κενό. Πάντα στη μνή­μη μας θα κρα­τά­με μια θέση για τον Γιάν­νη. Σε απο­χαι­ρε­τού­με, σύντροφε.

Η κηδεία του σ. Γιάν­νη θα γίνει τη Δευ­τέ­ρα 8/6/2015 στις 4.15 μ.μ. στο Νεκρο­τα­φείο του Ζωγρά­φου και θα είναι πολιτική».