ΗΠΑ: Ο αγώνας για $15 την ώρα κατώτατο μισθό και για την οργάνωση συνδικάτων καθώς και ο αγώνας ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα κάνουν βήματα μπροστά

Γρά­φει ο Τζωρτζ Μεχρα­μπιάν //

Το κίνη­μα για την αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού

Τρία χρό­νια αφό­του ξεκί­νη­σαν τους αγώ­νες τους, οι εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λοι στις μεγά­λες αλυ­σί­δες κατα­στη­μά­των Wal-Mart, οι εργα­ζό­με­νοι στις αλυ­σί­δες φαστ φουντ όπως στα McDonalds και πολ­λοί άλλοι συνε­χί­ζουν να απαι­τούν έναν κατώ­τα­το μισθό στα δεκα­πέ­ντε δολά­ρια την ώρα και αγω­νί­ζο­νται για τη συν­δι­κα­λι­στι­κή τους οργά­νω­ση. Στις 22 Ιού­λη πραγ­μα­το­ποί­η­σαν συγκέ­ντρω­ση στη Νέα Υόρ­κη, πιέ­ζο­ντας για τα αιτή­μα­τά τους ενώ­πιον της ειδι­κής επι­τρο­πής για τους μισθούς στις αλυ­σί­δες φαστ φουντ της Πολι­τεί­ας της Νέας Υόρ­κης. Στον κλά­δο αυτό απα­σχο­λού­νται 180 000 εργα­ζό­με­νοι σε επί­πε­δο πολιτείας.

Εργα­ζό­με­νοι που είναι μέλη συν­δι­κα­λι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων και κερ­δί­ζουν περισ­σό­τε­ρα από $15 την ώρα έχουν συμ­με­τά­σχει δυνα­μι­κά για να υπο­στη­ρί­ξουν την αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού. Για παρά­δειγ­μα, σημα­ντι­κά μπλοκ ξενο­δο­χο­ϋ­παλ­λή­λων, εργα­ζο­μέ­νων στον καθα­ρι­σμό, εργα­ζό­με­νοι στον τομέα της υγεί­ας και μέλη διά­φο­ρων συν­δι­κά­των οικο­δό­μων συμ­με­τεί­χαν στην κινη­το­ποί­η­ση χιλιά­δων που έγι­νε στις 15 Απρί­λη καθώς και στις 22 Ιούλη.

«Είμαι εδώ για να στη­ρί­ξω τους εργα­ζό­με­νους στα fast-food», δήλω­νε ο Brandon Brigman, 29 ετών, αχθο­φό­ρος σε ένα εμπο­ρι­κό κτί­ριο στο Μαν­χά­ταν και μέλος του συν­δι­κά­του του, στην εφη­με­ρί­δα Militant στη δια­δή­λω­ση αυτή. «Χρειά­ζο­νται $15 την ώρα, αλλά χρειά­ζο­νται και σωμα­τείο επί­σης. Υπάρ­χει μεγά­λη δια­φο­ρά όταν έχεις σωματείο».

Σε μια νίκη για τους εργα­ζό­με­νους, η ειδι­κή επι­τρο­πή της Πολι­τεί­ας της Νέας Υόρ­κης για τους μισθούς στις αλυ­σί­δες φαστ φουντ ψήφι­σε να γίνουν δεκτά τα αιτή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων και να θεσπι­στεί ο ελά­χι­στος μισθός των $15 την ώρα για τους εργα­ζό­με­νους στα φαστ φουντ στα­δια­κά. Επί του παρό­ντος ο κατώ­τα­τος μισθός είναι $8,75 την ώρα. Αλλά για τους εργα­ζό­με­νους στα φαστ φουντ στην πόλη της Νέας Υόρ­κης θα αυξη­θεί στα $15 έως το 2018 στην υπό­λοι­πη πολι­τεία μέχρι το 2021.

Πολ­λοί εργα­ζό­με­νοι στο συλ­λα­λη­τή­ριο της 22 Ιού­λη δεν εργά­ζο­νται στα φαστ φουντ. Όμως έχουν πάρει θάρ­ρος από την αύξη­ση που κέρ­δι­σαν οι εργα­ζό­με­νοι στα φαστ φουντ και πιστεύ­ουν ότι μπο­ρεί να εξα­πλω­θεί και σε άλλους κλάδους.

«Παίρ­νω $10 την ώρα και δου­λεύω μόνο 36 ώρες την εβδο­μά­δα», δηλώ­νει η Oneka Ροκ, 37 ετών, εργα­ζό­με­νη στην υγειο­νο­μι­κή περί­θαλ­ψη στο σπί­τι, στην εφη­με­ρί­δα Militant. «Δεν μπο­ρού­σα να πλη­ρώ­σω τα $950 τον μήνα νοί­κι για το στού­ντιο που μοι­ρά­ζο­μαι με την κόρη μου, γι’ αυτό μετα­κό­μι­σα με τη μητέ­ρα μου. Η φίλη μου εργά­ζε­ται στα φαστ φουντ για $8,75. Προ­σπα­θώ να την πεί­σω να κατέ­βει στις δια­μαρ­τυ­ρί­ες, διό­τι μόνο με αυτό τον τρό­πο μπο­ρού­με να κερ­δί­σου­με κάτι».

Οι κυβερ­νή­σεις της πόλης του Λος Άντζε­λες, του Σαν Φραν­σί­σκο και του Σιάτλ επί­σης ψήφι­σαν να επι­βά­λουν τον ελά­χι­στο μισθό των $15 την ώρα για τους εργα­ζο­μέ­νους τους. Το Πανε­πι­στη­μια­κό σύστη­μα της Καλι­φόρ­νιας υιο­θέ­τη­σε παρό­μοια μέτρα. Τον Απρί­λη χιλιά­δες άνθρω­ποι σε όλες τις ΗΠΑ κινη­το­ποι­ή­θη­καν για να στη­ρί­ξουν τα αιτή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων στα Wal-Mart και τα φαστ φουντ. Υπό την πίε­ση αυτού του αυξα­νό­με­νου κινή­μα­τος, τα McDonalds, που άμε­σα απα­σχο­λούν 90 000 εργα­ζό­με­νους, απο­φά­σι­σαν να αυξή­σουν το ελά­χι­στο ωρο­μί­σθιο κατά $1. Άλλοι 800 000 εργα­ζό­με­νοι απα­σχο­λού­νται σε φραν­τσάιζ, και έτσι δεν επω­φε­λού­νται από την αύξηση.

Σύμ­φω­να με την εβδο­μα­διαία εφη­με­ρί­δα Militant των ΗΠΑ, ακτι­βι­στές από τις δρά­σεις του «Black Lives Matter» [Οι ζωές των Μαύ­ρων μετρά­νε] έχουν εντα­χθεί στην πάλη για τα $15 την ώρα. Το «Black Lives Matter» είναι το κίνη­μα κατά της αστυ­νο­μι­κής βίας ενά­ντια στους Μαύ­ρους που ανα­πτύσ­σε­ται σήμε­ρα στις ΗΠΑ. Η δια­σύν­δε­ση ανά­με­σα στα 2 αυτά κινή­μα­τα δίνει μια ισχυ­ρή ώθη­ση και στα δύο. Αυτή είναι μια νέα και ευπρόσ­δε­κτη εξέ­λι­ξη στην ταξι­κή πάλη στις ΗΠΑ. Στη διάρ­κεια του κινή­μα­τος για τα πολι­τι­κά δικαιώ­μα­τα της δεκα­ε­τί­ας του 1950 και του 1960 το οποίο ανέ­τρε­ψε το ρατσι­στι­κό σύστη­μα φυλε­τι­κού δια­χω­ρι­σμού ενά­ντια στους Μαύ­ρους γνω­στό ως Jim Crow, ελά­χι­στη σχέ­ση υπήρ­ξε ανά­με­σα στο ανερ­χό­με­νο κίνη­μα για τα πολι­τι­κά δικαιώ­μα­τα με επι­κε­φα­λής Μαύ­ρους ανθρώ­πους του μόχθου και το εργα­τι­κό κίνη­μα, το οποίο σε μεγά­λο βαθ­μό απεί­χε από αυτόν τον αγώ­να. Η δια­σύν­δε­ση που ανα­πτύσ­σε­ται σήμε­ρα ανά­με­σα στους δύο αυτούς αγώ­νες θα τους δώσει μεγα­λύ­τε­ρες δυνα­τό­τη­τες να συνε­χι­στούν μακροπρόθεσμα.

«Black Lives Matter»

Στις 13 Ιού­λη στο Τέξας, η Σάντρα Bland, 28 ετών, βρέ­θη­κε κρε­μα­σμέ­νη στο κελί της. Ήταν νεκρή. Η Bland είχε προ­σα­χθεί από έναν αστυ­νο­μι­κό όταν οδη­γού­σε, για­τί δεν είχε βγά­λει φλας ενώ άλλα­ζε λωρί­δα κυκλοφορίας.

Αυτός ο θάνα­τος προ­κά­λε­σε ένα νέο γύρο δια­δη­λώ­σε­ων ενά­ντια στην αστυ­νο­μι­κή βία που ασκεί­ται ενά­ντια στον εργα­ζό­με­νο λαό χρώ­μα­τος Μαύ­ρου. Εκα­το­ντά­δες άνθρω­ποι παρευ­ρέ­θη­καν στην κηδεία της σε ένδει­ξη διαμαρτυρίας.

Συνά­ντη­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας πάνω από 800 ατό­μων πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε και στην African Methodist Episcopal Church στο Σικά­γο. «Πέθα­νε επει­δή οδη­γού­σε ενώ ήταν Μαύ­ρη,» δήλω­σε ο Yatasha Grant από το Grays Lake, Ιλι­νόις, στη Militant. «Ήρθα σήμε­ρα διό­τι θα μπο­ρού­σα να ήμουν εγω, η αδελ­φή μου, η μητέ­ρα μου, η θεία μου. Δεν έπρε­πε ούτε να προ­σα­χθεί ούτε να τη ρίξουν στη φυλα­κή. Δεν έπρε­πε να είναι νεκρή». Η Bland συμ­με­τέ­χει ενερ­γά στο «Black Lives Matter».

Το κύμα των δια­δη­λώ­σε­ων που αγκα­λιά­ζει χιλιά­δες ανθρώ­πους τους τελευ­ταί­ους μήνες, Μαύ­ρους και λευ­κούς, ενά­ντια στους θανά­τους που προ­κα­λού­νται από την αστυ­νο­μία φανε­ρώ­νει μεγα­λύ­τε­ρη αυτο­πε­ποί­θη­ση, μαχη­τι­κό­τη­τα και αλλη­λεγ­γύη στους κόλ­πους της εργα­τι­κής τάξης. Ως απο­τέ­λε­σμα, έχουν σημειω­θεί ορι­σμέ­νες νίκες και ενί­ο­τε οδη­γεί­ται η άρχου­σα τάξη να αρχί­σει να πιέ­ζει σε κάποιο βαθ­μό τους αστυ­νο­μι­κούς. Ορι­σμέ­νοι αστυ­νο­μι­κοί κατη­γο­ρή­θη­καν για ανθρω­πο­κτο­νία από αμέ­λεια ή έχουν απο­λυ­θεί φέτος σε ορι­σμέ­νες πολι­τεί­ες. Η έως τώρα πρα­κτι­κή ήταν η πλή­ρης ατιμωρησία.

Λιγό­τε­ρο από 3 εβδο­μά­δες μετά τη δολο­φο­νία έξι Μαύ­ρων στο Τσάρ­λε­στον, στη Νότια Καρο­λί­να, από έναν λευ­κό ρατσι­στή τρο­μο­κρά­τη, η Militant ανα­φέ­ρει ότι η Ομό­σπον­δη (Confederate) σημαία, η οποία ήταν η σημαία των δου­λο­κτη­τών στη διάρ­κεια του Εμφυ­λί­ου Πολέ­μου (1861–1865) και παρα­μέ­νει μέχρι σήμε­ρα «σύμ­βο­λο της ρατσι­στι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας, αφαι­ρέ­θη­κε από το Καπι­τώ­λιο της πολι­τεί­ας. Αυτή η νίκη ήταν το απο­τέ­λε­σμα του μαζι­κού αγώ­να για τα δικαιώ­μα­τα των Μαύ­ρων που ανέ­τρε­ψε τον φυλε­τι­κό δια­χω­ρι­σμό στη δεκα­ε­τία του 1950 και 1960 και των κοι­νω­νι­κών και πολι­τι­κών συνε­πιών του επί δεκα­ε­τί­ες, ενι­σχυ­μέ­νων μέσα από τους αγώ­νες του σήμερα».

Πολ­λές από τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες χαρα­κτη­ρί­ζο­νται από σημα­ντι­κή παρου­σία Συν­δι­κά­των, με χορη­γί­ες και μπλοκ από σωμα­τεία όπως οι Υπάλ­λη­λοι Υπη­ρε­σιών (Service Employees) που οργα­νώ­νουν καθα­ρι­στές και καθα­ρί­στριες, η Ένω­ση Νοση­λευ­τών της Νέας Υόρ­κης (New York Nurses Association), λιμε­νερ­γά­τες (Longshoremen) και άλλοι.

Στις 25 Ιού­λη πάνω από 1.000 εκπρό­σω­ποι από αγώ­νες ενά­ντια στην αστυ­νο­μι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα σε όλες τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, στη συντρι­πτι­κή τους πλειο­νό­τη­τα νέοι και νέες, συμ­με­τεί­χαν σε διά­σκε­ψη του «Black Lives Matter» στο Κλί­βε­λαντ του Οχάιο. Σε μια συγκλο­νι­στι­κή συνε­δρία, περισ­σό­τε­ρες από 20 οικο­γέ­νειες που επλή­γη­σαν από την αστυ­νο­μία και τη ρατσι­στι­κή βία απευ­θύν­θη­καν στο συγκε­ντρω­μέ­νο πλήθος.

Χαλυ­βουρ­γοί

Η συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση ανά­με­σα στα αφε­ντι­κά της βιο­μη­χα­νί­ας χάλυ­βα και τους μεταλ­λερ­γά­τες λήγει την 1η Σεπτέμ­βρη. Τα 30.000 μέλη των Ηνω­μέ­νων Χαλυ­βουρ­γών (United Steelworkers) που εργά­ζο­νται στις εται­ρεί­ες ArcelorMittal και US Steel αντι­με­τω­πί­ζουν έντο­νες απαι­τή­σεις για παραχωρήσεις.

Ως συνέ­πεια της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης στην παρα­γω­γή και στο εμπό­ριο, τα αφε­ντι­κά χάλυ­βα στις ΗΠΑ αντι­με­τω­πί­ζουν επι­βρά­δυν­ση της ζήτη­σης για χάλυ­βα και εντει­νό­με­νο αντα­γω­νι­σμό από καπι­τα­λι­στές του εξω­τε­ρι­κού, ιδιαί­τε­ρα από την Κίνα. Αυτό ωθεί τις τιμές προς τα κάτω, καθώς και τα κέρ­δη τους. Οι δύο γιγά­ντιες χαλυ­βουρ­γί­ες απο­λύ­ουν χιλιά­δες εργα­ζό­με­νους και απαι­τούν από την κυβέρ­νη­ση να επι­βά­λει προ­στα­τευ­τι­κούς δασμούς. Ταυ­τό­χρο­να απαι­τούν σημα­ντι­κές παρα­χω­ρή­σεις από το συν­δι­κά­το. Η αρχι­κή απαί­τη­ση της ArcelorMittal, που είναι ο μεγα­λύ­τε­ρος παρα­γω­γός χάλυ­βα στον κόσμο, είναι για μια τριε­τή σύμ­βα­ση χωρίς αύξη­ση μισθών, ένα μισθο­λο­γι­κό σύστη­μα δύο ταχυ­τή­των με χαμη­λό­τε­ρους μισθούς και επι­δό­μα­τα για τους νεο­προ­σλαμ­βα­νό­με­νους και μεγά­λες μειώ­σεις στις απο­δο­χές των αδειών και τις απο­δο­χές ασθε­νεί­ας. Επί­σης για πρώ­τη φορά τα αφε­ντι­κά ζητούν μηνιαί­ες πλη­ρω­μές από κάθε εργα­ζό­με­νο της τάξης των $150 ανά άτο­μο και $250 ανά οικο­γέ­νεια για την κάλυ­ψη του προ­γράμ­μα­τος ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής ασφά­λι­σής τους. Στις ΗΠΑ δεν υπάρ­χει εθνι­κό πρό­γραμ­μα υγειο­νο­μι­κής περί­θαλ­ψης για όλο τον πλη­θυ­σμό. Έτσι, η υγειο­νο­μι­κή κάλυ­ψη είναι αντι­κεί­με­νο δια­πά­λης σε κάθε εται­ρεία ξεχωριστά.

Σε μια συνέ­ντευ­ξη προς τη Militant, ο Reuben Ervin, μέλος της Ένω­σης Εργα­ζο­μέ­νων Χάλυ­βα που δου­λεύ­ει στην ArcelorMittal δήλω­νε: «Δεν έχου­με μισθούς δύο ταχυ­τή­των εδώ τώρα … Οι νεο­προ­σλαμ­βα­νό­με­νοι παίρ­νουν τον ίδιο μισθό και τα ίδια επι­δό­μα­τα όπως όλοι οι άλλοι. Αλλά η ArcelorMittal θέλει δύο ταχύ­τη­τες στην παρού­σα σύμ­βα­ση. Αυτό είναι ένα σύστη­μα για να τσα­κί­σουν το συν­δι­κά­το, που σπέρ­νει τη διχό­νοια… Δεν ξέρω τι πρό­κει­ται να συμ­βεί με την παρού­σα σύμ­βα­ση, αλλά από τότε που άρχι­σαν οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις, βλέ­που­με όλο και περισ­σό­τε­ρα αφε­ντι­κά να κάνουν δου­λειές που γίνο­νται από εμάς τους ωρο­μί­σθιους, πράγ­μα που είναι παρά­βα­ση της συλ­λο­γι­κής σύμ­βα­σης. Μαθαί­νουν τη δου­λειά του κάθε πόστου».

Είναι πιθα­νό ότι προ­ε­τοι­μά­ζε­ται σκλη­ρή επί­θε­ση ενά­ντια τους χαλυ­βουρ­γούς και το συν­δι­κά­το τους.

Προ­ε­δρι­κές εκλο­γές και σοσιαλιστές

Στο μετα­ξύ, η προ­ε­κλο­γι­κή εκστρα­τεία για τις προ­ε­δρι­κές εκλο­γές στις ΗΠΑ έχει αρχί­σει. Ανά­με­σα στα φαβο­ρί είναι η Χίλα­ρι Κλί­ντον που είναι υπο­ψή­φια για το χρί­σμα του Δημο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος και ο Τζεμπ Μπους αντί­στοι­χα για το Ρεπου­μπλι­κα­νι­κό Κόμ­μα. Πρό­κει­ται για έναν από τους πολ­λούς υπο­ψη­φί­ους για το χρί­σμα. Ο Bernie Sanders είναι ένας γερου­σια­στής από το Βερ­μόντ που έχει επί­σης θέσει υπο­ψη­φιό­τη­τα ενα­ντί­ον της Κλί­ντον για το χρί­σμα του Δημο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος. Ο Sanders αυτο­α­πο­κα­λεί­ται σοσια­λι­στής και η ακρο­α­μα­τι­κό­τη­τά του ανε­βαί­νει, καθώς μιλά σε εκδη­λώ­σεις χιλιά­δων ανθρώ­πων σε όλη τη χώρα.

Η άρχου­σα τάξη των ΗΠΑ κυριαρ­χεί εγκλω­βί­ζο­ντας τον εργα­ζό­με­νο λαό, ξανά και ξανά, μετα­ξύ Ρεπου­μπλι­κα­νι­κού και Δημο­κρα­τι­κού κόμ­μα­τος. Στη λογι­κή του μικρό­τε­ρου κακ­κού στη­ρί­ζουν το Δημο­κρα­τι­κό κόμ­μα, από την επο­χή του Ρούζ­βελτ, συν­δι­κά­τα, αρι­στε­ρά κόμ­μα­τα όπως το ΚΚ των ΗΠΑ, οργα­νώ­σεις γαι τα δικαιώ­μα­τα των Μαύ­ρων κ.ά. Εξαι­ρέ­σεις απο­τε­λούν το κίνη­μα του Μάλ­κολμ Χ καθώς και το Σοσια­λι­στι­κό Εργα­τι­κό Κόμ­μα (SWP) που από το 1940 παρου­σιά­ζε­ται στις εκλο­γές με δικούς του υποψήφιους.

Σύμ­φω­να με την εφη­με­ρί­δα Militant, o John Staggs, υπο­ψή­φιος του Σοσια­λι­στι­κού Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος για το δημο­τι­κό συμ­βού­λιο της Φιλα­δέλ­φεια, σχο­λί­α­σε μιλώ­ντας προς εργα­ζό­με­νους της πόλης, ότι «Ο Sanders συμ­με­τέ­χει στις εκλο­γές, και αυξά­νε­ται η δημο­τι­κό­τη­τά του, λόγω μεγά­λων αλλα­γών στις αντι­λή­ψεις μετα­ξύ του εργα­ζό­με­νου λαού. Οι εργα­ζό­με­νοι σήμε­ρα αντι­με­τω­πί­ζουν επι­θέ­σεις από τα αφε­ντι­κά και την κυβέρ­νη­σή τους, για τους οποί­ους η μόνη διέ­ξο­δος από την καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση είναι η βαθύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση της εργα­τι­κής τάξης. Οι εργα­ζό­με­νοι ενδια­φέ­ρο­νται να συζη­τή­σουν για το πώς μπο­ρού­με να υπε­ρα­σπι­στού­με τον εαυ­τό μας και πώς μπο­ρού­με να βρού­με μια νέα προ­ο­πτι­κή για το μέλ­λον, στο συν­δι­κα­λι­στι­κό αλλά και στο πολι­τι­κό πεδίο. Ωστό­σο ο Sanders παρου­σιά­ζει μια ριζο­σπα­στι­κή εικό­να με την πρό­θε­ση να μας κρα­τή­σει μαντρω­μέ­νους στην αστι­κή πολι­τι­κή». Οι Δημο­κρα­τι­κοί και οι Ρεπου­μπλι­κα­νοί εξα­κο­λου­θούν να είναι τα δύο κύρια κόμ­μα­τα του καπι­τα­λι­σμού των ΗΠΑ. Η ψήφος και η υπο­στή­ρι­ξη προς τον Sanders στις προ­κρι­μα­τι­κές εκλο­γές προ­ϋ­πο­θέ­τει τη συμ­με­το­χή ή τη στή­ρι­ξη προς το Δημο­κρα­τι­κό Κόμμα.

«Το Σοσια­λι­στι­κό Εργα­τι­κό Κόμ­μα συμ­με­τέ­χει στις εκλο­γές για να προ­τεί­νει στους εργα­ζό­με­νους τον δρό­μο της ρήξης με τα καπι­τα­λι­στι­κά πολι­τι­κά κόμ­μα­τα», συνε­χί­ζει ο Staggs, «το δρό­μο της ανε­ξάρ­τη­της πολι­τι­κής δρά­σης της εργα­τι­κής τάξης, σχη­μα­τί­ζο­ντας ένα εργα­τι­κό κόμ­μα βασι­σμέ­νο στα συν­δι­κά­τα. Αυτό θα άνοι­γε την πόρ­τα προς τον αγώ­να της εργα­τι­κής τάξης για την εξου­σία, στα χνά­ρια των Κου­βα­νών εργα­τών και αγρο­τών όταν ανέ­τρε­ψαν τον υπο­στη­ρι­ζό­με­νο από τις ΗΠΑ δικτά­το­ρα Φουλ­χέν­σιο Μπα­τί­στα και μετα­σχη­μα­τί­στη­καν και οι ίδιοι μέσα από την επα­να­στα­τι­κή δια­δι­κα­σία. Ακο­λου­θούν την ίδια πορεία για περισ­σό­τε­ρα από 55 χρό­νια και απο­τε­λούν παρά­δειγ­μα για τον εργα­ζό­με­νο λαό παντού». Το SWP έχει θέσει εργα­ζό­με­νους υπο­ψή­φιους σε όλες τις προ­ε­δρι­κές εκλο­γές από το 1940 μέχρι σήμε­ρα. Δεν έχει ακό­μη ανα­κοι­νώ­σει τον υπο­ψή­φιό του για την προεδρία.