Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Αλληλεγγύη της Λατινικής Αμερικής στο ΟΧΙ του λαού της Ελλάδας

Γρά­φει ο Βαγ­γέ­λης Γονα­τάς //

Κάπου στις ομο­βρο­ντί­ες των απει­λών (των κατά τα άλλα εταί­ρων μας) και  μέσα στο κατα­θλι­πτι­κό κλί­μα των κατα­στρο­φών που μας απει­λού­σαν αν δεν δεχό­μα­στε τις γερ­μα­νι­κές προ­τά­σεις, γίνα­με απο­δέ­κτες και του γερ­μα­νι­κού χιού­μορ με ένα βίντεο συνέ­ντευ­ξης του γερ­μα­νού υπουρ­γού  οικο­νο­μι­κών Σόι­μπλε, που μετέ­δω­σε και η ελλη­νι­κή τηλε­ό­ρα­ση.  Ο ισχυ­ρός άνδρας της ευρω­ζώ­νης μετέ­φε­ρε το κλί­μα των συζη­τή­σε­ών  με τον βορειο­α­με­ρι­κα­νό ομό­λο­γό του για το μέλ­λον της Ελλά­δας και της Ευρω­ζώ­νης κατά τις οποί­ες ο βορειο­α­με­ρι­κα­νός υπουρ­γός οικο­νο­μι­κών φέρε­ται να πίε­ζε τους γερ­μα­νούς για την εξεύ­ρε­ση λύσης στο ελλη­νι­κό πρόβλημα.

Οι δύο κηδε­μό­νες λοι­πόν, συζη­τού­σαν με ανη­συ­χία αλλά και αυστη­ρό­τη­τα για το μέλ­λον του παι­διού και της οικο­γέ­νειας γενι­κό­τε­ρα, και κάπου εκεί έπε­σε το γερ­μα­νι­κό χιού­μορ  για να ελα­φρύ­νει η ατμό­σφαι­ρα. Ο Σόι­μπλε απο­κά­λυ­ψε χαρι­το­λο­γώ­ντας, ότι  πρό­τει­νε στον βορειο­α­με­ρι­κα­νό ομό­λο­γό του την εξής ανταλλαγή:

todos4Nα πάρουν οι ΗΠΑ  την Ελλά­δα  στο δολά­ριο και να πάρει η Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση το Που­έρ­το Ρίκο στην ευρω­ζώ­νη. Μάλι­στα ο γερ­μα­νός παρα­πο­νέ­θη­κε  για­τί ο αμε­ρι­κά­νος γέλα­σε  νομί­ζο­ντας ότι αστειεύ­ο­νταν.  Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι το Που­έρ­το Ρίκο είναι η τελευ­ταία αποι­κία των ΗΠΑ στην Καραϊ­βι­κή και χρε­ο­κό­πη­σε λίγες μέρες πριν το  ελλη­νι­κό δημοψήφισμα.

Πέρα­σε λίγος και­ρός από τότε που ο  Γ. Καρα­τζα­φέ­ρης εξέ­φρα­σε το φόβο ότι “η Ελλά­δα θα γίνει η Κού­βα της Μεσο­γεί­ου”. Στο διά­στη­μα που μεσο­λά­βη­σε, ο φόβος μεταλ­λά­χτη­κε,  “να μη γίνου­με Αργε­ντι­νή ή Βενε­ζου­έ­λα”, και  εξει­δι­κεύ­τη­κε από τη βου­λευ­τή της ΝΔ Σ. Βούλ­τε­ψη στην επα­πει­λού­με­νη έλλει­ψη κωλό­χαρ­του, μέχρι που έγι­νε πολι­τι­κό ανέκ­δο­το και ανα­γκά­στη­κε να δια­ψεύ­σει το σχε­τι­κό βίντεο με τις κατα­γε­γραμ­μέ­νες σχε­τι­κές δηλώ­σεις της. Τις τελευ­ταί­ες δημο­ψη­φι­σμα­τι­κές μέρες, το επι­χεί­ρη­μα ανα­βαθ­μί­στη­κε: “Θα τρώ­με ζωο­τρο­φές όπως στη Βενεζουέλα”!

Σε κάθε περί­πτω­ση,  στην επο­χή της κρί­σης το μονα­δι­κό φάντα­σμα που πλα­νιέ­ται πάνω από την Ευρώ­πη, ιδιαί­τε­ρα πάνω από την Ελλά­δα, είναι το φάντα­σμα της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής. Ποτέ οι σημαί­ες του Τσε, της Κού­βας και της Βενε­ζου­έ­λας  στις δια­δη­λώ­σεις στην Ευρώ­πη, και φυσι­κά στην Ελλά­δα, δεν ήταν τόσο ενο­χλη­τι­κές στους κυρί­αρ­χους κύκλους.

Ο λαός της Ελλά­δας έγι­νε απο­δέ­κτης της μέγι­στης αλλη­λεγ­γύ­ης από τα κινή­μα­τα της χει­μά­ζου­σας Ευρώ­πης, ιδιαί­τε­ρα κατά το τελευ­ταίο δημο­ψή­φι­σμα, και είναι αλή­θεια ότι το ελλη­νι­κό ΟΧΙ γέμι­σε ελπί­δα την Ευρώ­πη περισ­σό­τε­ρο ίσως από την Ελλάδα.

Όλες οι κυβερ­νή­σεις του κόσμου βρέ­θη­καν σύσ­σω­μες απέ­να­ντι στον ελλη­νι­κό λαό που απει­λεί την παγκό­σμια οικο­νο­μι­κή στα­θε­ρό­τη­τα μέσω της απο­δυ­νά­μω­σης του ευρώ και της ευρω­ζώ­νης, με εξαί­ρε­ση μία μακρι­νή, κατά τα άλλα, Ήπει­ρο, τη Λατι­νι­κή Αμερική.

todos2

Πρό­κει­ται για την περιο­χή του κόσμου που έχει υπο­στεί περισ­σό­τε­ρο από όλους τις συνέ­πειες του νεο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού και των συντα­γών εξό­δου από τις κρί­σεις και ψάχνει ή βαδί­ζει εναλ­λα­κτι­κούς δρό­μους για την απε­λευ­θέ­ρω­σή της.

Έτσι, το μπλοκ κρα­τών της ALBA  (Βενε­ζου­έ­λα, Κού­βα, Βολι­βία, Εκουα­δόρ κ.α) με τον πιο επί­ση­μο και κατη­γο­ρη­μα­τι­κό τρό­πο εξέ­φρα­σε την αλλη­λεγ­γύη του στον ελλη­νι­κό λαό, όταν οι κυβερ­νή­σεις της Ευρώ­πης τον τρομοκρατούσαν.

Η Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή πανη­γύ­ρι­σε μαζι­κά το ελλη­νι­κό ΟΧΙ και πολ­λοί κρα­τι­κοί ηγέ­τες (Bενε­ζου­έ­λα, Κού­βα, Βολι­βία, Αργε­ντι­νή έστει­λαν συγ­χα­ρη­τή­ρια μηνύ­μα­τα στην κυβέρ­νη­ση και το λαό της Ελλά­δας.  Και δικαί­ως. Το ελλη­νι­κό ΟΧΙ, πέρα από κρυ­φές προ­θέ­σεις, σκο­πι­μό­τη­τες, αυτα­πά­τες ή ερμη­νεί­ες ήταν ένα βρο­ντε­ρό ΟΧΙ, το βρο­ντε­ρό­τε­ρο μέχρι τώρα σε δυτι­κό έδα­φος, στο σκλη­ρό νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρο πυρή­να (ΕΕ,ΗΠΑ,ΔΝΤ) που τσα­κί­ζει τους λαούς.  Η άπο­ψή μας είναι ότι η έκτα­ση του είναι δύσκο­λα δια­χει­ρί­σι­μη από το πολι­τι­κό σύστη­μα και πολύ πέρα από τις προ­θέ­σεις και την πολι­τι­κή και επι­χει­ρη­σια­κή ικα­νό­τη­τα τόσο των διορ­γα­νω­τών του δημο­ψη­φί­σμα­τος, όσο και του λαϊ­κού κινήματος.

Ωστό­σο, αυτό που συζη­τή­θη­κε περισ­σό­τε­ρο και επι­φα­νεια­κό­τε­ρα από όλα τα μηνύ­μα­τα, παρ ότι προ­κά­λε­σε σε κάποιους  μεγά­λη αμη­χα­νία, ήταν το μήνυ­μα του ιστο­ρι­κού ηγέ­τη της κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης Φιντέλ Κάστρο:

todos3«Εξο­χό­τα­τε κ. Αλέ­ξη Τσί­πρα, Πρω­θυ­πουρ­γέ της Ελλάδας

Σας συγ­χαί­ρω θερ­μά για τη λαμπρή πολι­τι­κή σας νίκη, τις λεπτο­μέ­ρειες της οποί­ας παρα­κο­λού­θη­σα από κοντά μέσω του κανα­λιού TeleSur. Η Ελλά­δα είναι πολύ οικεία για τους Κου­βα­νούς. Αυτή μας δίδα­ξε φιλο­σο­φία, τέχνη και επι­στή­μες της αρχαιό­τη­τας όταν σπου­δά­ζα­με στο σχο­λείο και, μαζί με αυτά, την πιο περί­πλο­κη από όλες τις ανθρώ­πι­νες δρα­στη­ριό­τη­τες: την τέχνη και την επι­στή­μη της πολι­τι­κής. Η χώρα σου, ειδι­κά η τόλ­μη της στην παρού­σα συγκυ­ρία, γεν­νά το θαυ­μα­σμό στους λαούς της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής και της Καραϊ­βι­κής αυτού του ημι­σφαι­ρί­ου, που βλέ­πουν πώς η Ελλά­δα, μπρο­στά σε απει­λές από το εξω­τε­ρι­κό, υπε­ρα­σπί­ζε­ται την ταυ­τό­τη­τά της και την κουλ­τού­ρα της. Ούτε ξεχνούν ότι ένα χρό­νο μετά την επί­θε­ση του Χίτλερ στην Πολω­νία, ο Μου­σο­λί­νι διέ­τα­ξε το στρα­τό του να εισβά­λει στην Ελλά­δα, και αυτή η γεν­ναία χώρα απώ­θη­σε την επί­θε­ση και ανά­γκα­σε τους εισβο­λείς να υπο­χω­ρή­σουν, κάτι που οδή­γη­σε στην ανά­πτυ­ξη τεθω­ρα­κι­σμέ­νων γερ­μα­νι­κών δυνά­με­ων στην Ελλά­δα οι οποί­ες παρα­μέ­ρι­σαν τους αρχι­κούς στό­χους της ύπαρ­ξής τους. Η Κού­βα ανα­γνω­ρί­ζει το θάρ­ρος και τις επι­χει­ρη­σια­κές ικα­νό­τη­τες των ρωσι­κών στρα­τευ­μά­των, που, ενω­μέ­νες με τις δυνά­μεις του ισχυ­ρού συμ­μά­χου τους, της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας της Κίνας, και με αυτές άλλων εθνών της Μέσης Ανα­το­λής και της Ασί­ας, επι­χει­ρού­σαν πάντα να απο­φεύ­γουν τον πόλε­μο αλλά ποτέ δεν επέ­τρε­ψαν η στρα­τιω­τι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα να περά­σει χωρίς μια απά­ντη­ση πει­στι­κή και συντριπτική. 
Στις τωρι­νές πολι­τι­κές συν­θή­κες στον πλα­νή­τη μας, όταν η ειρή­νη και η επι­βί­ω­ση του είδους μας κρέ­μο­νται από μια κλω­στή, κάθε από­φα­ση, περισ­σό­τε­ρο από κάθε άλλη φορά, πρέ­πει να ανα­λύ­ε­ται και να εφαρ­μό­ζε­ται με προ­σο­χή, με τρό­πο που κανείς δε θα μπο­ρεί να αμφι­σβη­τή­σει την εντι­μό­τη­τα και την σοβα­ρό­τη­τα με τις οποί­ες πολ­λοί από τους πιο υπεύ­θυ­νους και σοβα­ρούς από όσους διοι­κούν, αγω­νί­ζο­νται σήμε­ρα για να αντι­με­τω­πί­σουν τις κατα­στρο­φές που απει­λούν τον πλανήτη.
Σας ευχό­μα­στε, εντι­μό­τα­τε σύντρο­φε, Αλέ­ξη Τσί­πρα τη μεγα­λύ­τε­ρη δυνα­τή επιτυχία.

Αδελ­φι­κά, Fidel Castro Ruz, Julio 5 de 2015

Σε όσους αντι­με­τώ­πι­σαν με συγκα­τα­βα­τι­κό χαμό­γε­λο αυτές τις δηλώ­σεις του γηραιού επα­να­στά­τη, βλέ­πο­ντας σε αυτές απλή διπλω­μα­τι­κή αβρό­τη­τα, έλλει­ψη γνώ­σης της κατά­στα­σης και των πολι­τι­κών δυνά­με­ων στην Ελλά­δα ή απλά, έκφρα­ση της δήθεν νίκης του οπορ­του­νι­σμού στην Κού­βα, θα συνι­στού­σα­με περισ­σό­τε­ρη προ­σο­χή και σοβα­ρό­τη­τα. Θα υπεν­θυ­μί­ζα­με ότι πριν λίγα χρό­νια, μήνες πριν η τιμή του πετρε­λαί­ου αγγί­ξει τα 170$, ο Κάστρο έγρα­φε  να μην εκπλα­γού­με αν το πετρέ­λαιο πιά­σει τα 200$ το βαρέ­λι, προ­κα­λώ­ντας τα ίδια συγκα­τα­βα­τι­κά χαμό­γε­λα στους έγκρι­τους αστούς οικο­νο­μο­λό­γους και όχι μόνο.

Ανε­ξάρ­τη­τα πάντως από την γνώ­μη του καθέ­να από εμάς για τη  ικα­νό­τη­τα του Κάστρο να δια­βά­ζει και να ερμη­νεύ­ει τα τεκται­νό­με­να στον κόσμο, η επι­στο­λή θέτει κάποια σοβα­ρά ζητή­μα­τα, πέρα από την έκφρα­ση της εκτί­μη­σης και εμπι­στο­σύ­νης στο λαό της Ελλά­δας, που είναι μεγα­λύ­τε­ρη, του­λά­χι­στον από τη δική μου.

Το τελευ­ταίο κομ­μά­τι της επι­στο­λής εκφρά­ζει μεγά­λη ανη­συ­χία και θέτει το γεω­πο­λι­τι­κό στοι­χείο της δια­μά­χης γύρω από το ελλη­νι­κό πρό­βλη­μα:“Η Κού­βα ανα­γνω­ρί­ζει το θάρ­ρος και τις επι­χει­ρη­σια­κές ικα­νό­τη­τες των ρωσι­κών στρα­τευ­μά­των, που, ενω­μέ­νες με τις δυνά­μεις του ισχυ­ρού συμ­μά­χου τους, της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας της Κίνας, και με αυτές άλλων εθνών της Μέσης Ανα­το­λής και της Ασί­ας, επι­χει­ρού­σαν πάντα να απο­φεύ­γουν τον πόλε­μο αλλά ποτέ δεν επέ­τρε­ψαν η στρα­τιω­τι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα να περά­σει χωρίς μια απά­ντη­ση πει­στι­κή και συντριπτική”.

Όσο η Ελλά­δα στέ­να­ζε μπρο­στά στα ΑΤΜ και τις τηλε­ο­πτι­κές οθό­νες, όλοι πήρα­με μια γεύ­ση βελού­δι­νου πρα­ξι­κο­πή­μα­τος αλά ευρω­παϊ­κά, που απο­κρού­στη­κε προ­σω­ρι­νά με το μαζι­κό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.

Σύσ­σω­μοι οι θεσμι­κοί μηχα­νι­σμοί του πολι­τι­κού — οικο­νο­μι­κού συστή­μα­τος (από τον πρώ­ην Βασι­λιά, τον Αρχιε­πί­σκο­πο, Δήμους, συν­δι­κα­λι­στές, δια­νο­ού­με­νους, κόμ­μα­τα, εργο­δό­τες, ΜΜΕ, μέχρι κάθε είδους Ρου­βά­δες)  δώσα­νε τη “μητέ­ρα όλων των μαχών” (τους) για το πολυ­πό­θη­το ΝΑΙ, που τελι­κά δεν πέρα­σε, παρ όλη την τρο­μο­κρα­τία και τους πρω­τό­γνω­ρους εκβιασμούς.

Παράλ­λη­λα η  νέα ευρω­μνη­μο­νια­κή δεξιά (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΠΟΤΑΜΙ κ.α) έκα­νε τις πρώ­τες κινη­μα­τι­κές της ασκή­σεις πεζο­δρο­μί­ου, παράλ­λη­λα με τις μετέ­πει­τα ακρο­δε­ξιές ευρω­κο­ρώ­νες των Τζή­με­ρων αλλά και την έκφρα­ση θεσμι­κής απεί­θειας δικα­στι­κών, αστυ­νο­μι­κών και λοι­πών παρα­δο­σια­κών στη­ριγ­μά­των της ταξι­κής τάξης.

Η μετέ­πει­τα δια­φαι­νό­με­νη εθνι­κή συναί­νε­ση των από πάνω, δεν μπο­ρεί να κρύ­ψει τις προ­ε­κλο­γι­κές κραυ­γές αγω­νί­ας για τον “εθνι­κό διχα­σμό” που μας απειλούσε.

Το αν αυτές οι σκέ­ψεις είναι επη­ρε­α­σμέ­νες από θεω­ρί­ες συνω­μο­σί­ας ή είναι απλή διαί­σθη­ση της επερ­χό­με­νης όξυν­σης της ταξι­κής πάλης, θα φανεί σύντομα.

Για την ιστο­ρία, δύο φαι­νο­με­νι­κά καθ΄‘όλα άσχε­τες δηλώσεις:

Ο καπι­τα­λι­στι­κός κόσμος είναι αυτός που θα υπο­στεί την πιο σοβα­ρή κρί­ση στα χρό­νια που έρχο­νται. Οι εκμε­ταλ­λευ­τές αρχί­ζουν να φοβού­νται γι’ άλλη μια φορά. Φοβού­νται τις κοι­νω­νι­κές εκρή­ξεις, τις κοι­νω­νι­κές εξε­γέρ­σεις, φοβού­νται το χάος… διό­τι δεν γνω­ρί­ζουν πραγ­μα­τι­κά τι πρό­κει­ται να συμβεί». 

Φιντέλ Κάστρο, 1996

Δεν είμα­στε του 8ώρου, ούτε των 800 Ευρώ. Αυτή τη δου­λειά θα την κάνα­με και τζά­μπα. […] Η ομά­δα ΔΕΛΤΑ είναι η μόνη που μπο­ρεί να “κρα­τή­σει” την Αθή­να, όταν τα ΜΑΤ κι ο στρα­τός υποχωρήσουν. 

αρχι­φύ­λα­κας Δημή­τρης Γκό­βας, 2015 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο