Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η κάρτα φιλάθλου

Γρά­φει ο Βασί­λης Κρί­τσας //

Ένα σενά­ριο για την κοι­νω­νία του μέλ­λο­ντος λέει πως οι καθη­με­ρι­νές μας δοσο­λη­ψί­ες θα είναι πολύ δια­φο­ρε­τι­κές, καθώς θα υπάρ­χει μόνο πλα­στι­κό χρή­μα (αν υπάρ­χει δηλ χρή­μα), κάτι που θα διευ­κο­λύ­νει πολύ τις συναλ­λα­γές μας, αλλά και τη δια­δι­κα­σία παραγ­γε­λί­ας-παρά­δο­σης ενός προ­ϊ­ό­ντος, με αυτο­μα­το­ποι­η­μέ­νες μεθό­δους. Παράλ­λη­λα ανα­μέ­νε­ται να απλο­ποι­η­θούν οι σχέ­σεις καθε­νός από εμάς με το κρά­τος, η χαρ­τού­ρα και το γρα­φειο­κρα­τι­κό εθι­μο­τυ­πι­κό, καθώς ένας και μονα­δι­κός αριθ­μός (πχ το ΑΜΚΑ) ανα­μέ­νε­ται να αντι­κα­τα­στή­σει όλα αυτά τα έγγρα­φα (ταυ­τό­τη­τα, ΑΦΜ, Μητρώο Εργα­σί­ας, κτλ) που αντι­στοι­χούν σε ένα και το αυτό πρό­σω­πο. Είμαι το νού­με­ρο 8, με ξέρουν όλοι με αυτό και εγώ κρα­τά μυστι­κό ποιο είναι το όνο­μά μου.

Στον αντί­πο­δα, υπάρ­χει η (όχι ιδιαί­τε­ρα μακρι­νή) οργου­ε­λι­κή δυστο­πία του Μεγά­λου Αδελ­φού, όπου η πρό­σβα­ση στις κατάλ­λη­λες βάσεις δεδο­μέ­νων, θα γνω­στο­ποιεί μια σει­ρά πλη­ρο­φο­ριών και ευαί­σθη­των δεδο­μέ­νων για την ιδιω­τι­κή μας ζωή, από τις κατα­να­λω­τι­κές μας συνή­θειες μέχρι τις ερω­τι­κές μας προ­τι­μή­σεις. Κάποιες πτυ­χές αυτής της δυστο­πί­ας εφαρ­μό­ζο­νται ήδη, πχ στις δια­δι­κτυα­κές μας δρα­στη­ριό­τη­τες και τις δια­φη­μί­σεις, που προ­τεί­νο­νται σε μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, ανά­λο­γα με τις σελί­δες που επι­σκέ­πτε­ται ο κάθε χρήστης.

Στα πλαί­σια αυτά έρχε­ται να συμπε­ρι­λη­φθεί η περι­βό­η­τη κάρ­τα φιλά­θλου και η αγο­ρά εισι­τη­ρί­ων μέσω ΑΜΚΑ και ταυ­τό­τη­τας, που ξεση­κώ­νει αντι­δρά­σεις από τους οπα­δούς όλων των ομά­δων και ενδέ­χε­ται να τους οδη­γή­σει στη συγκρό­τη­ση ενός ιστο­ρι­κού «ενιαί­ου μετώ­που», και τη συνεν­νό­η­ση για την ανά­λη­ψη κοι­νών δρά­σε­ων ενά­ντια στο μέτρο που προ­ω­θεί η κυβέρ­νη­ση. Εξάλ­λου, μια πρω­το­βου­λία των φιλά­θλων, πχ να καθί­σουν στην ίδια κερ­κί­δα σε ένα μεγά­λο ντέρ­μπι, θα ήταν ένα πολύ πιο σημα­ντι­κό βήμα ενά­ντια στη βία, από οποια­δή­πο­τε κυβερ­νη­τι­κή κίνη­ση. Οι εκά­στο­τε κυβερ­νή­σεις φαί­νε­ται να χρη­σι­μο­ποιούν το φαι­νό­με­νο ως πρό­σχη­μα και τα γήπε­δα ως Δού­ρειο Ίππο για την εισα­γω­γή και τη στα­δια­κή απο­δο­χή αντι­δρα­στι­κών, κατα­σταλ­τι­κών ρυθ­μί­σε­ων και μεθό­δων, όπως πχ οι κάμε­ρες παρα­κο­λού­θη­σης. Ενώ την ίδια στιγ­μή, μένουν στο απυ­ρό­βλη­το οι κοι­νω­νι­κές αιτί­ες που γεν­νά­νε το φαι­νό­με­νο και οι μεγα­λο­πα­ρά­γο­ντες, που το εκτρέ­φουν και το αναπαράγουν.

Η προ­σθή­κη της «αρι­στε­ρής κυβέρ­νη­σης» σε αυτή την αλυ­σί­δα, δεί­χνει πως τα φιλο­λαϊ­κά της προ­σω­πεία πέφτουν παντού και δεν παρα­μέ­νουν ούτε καν σε δευ­τε­ρεύ­ο­ντα μέτω­πα. Πχ στον αθλη­τι­σμό, όπου ως τώρα κάθε στοι­χειω­δώς αρι­στε­ρή προ­σέγ­γι­ση (όσο προ­βλη­μα­τι­κή και αόρι­στη κι αν είναι η χρή­ση του όρου) είχε του­λά­χι­στον κάποιες στα­θε­ρές ανα­φο­ρές: την πρό­λη­ψη αντί της πάτα­ξης, την ανά­λυ­ση των κοι­νω­νι­κών αιτιών, κτλ.

Το θέμα προ­φα­νώς δεν είναι να πάρει κανείς απλώς το μέρος των οργα­νω­μέ­νων οπα­δών και των συν­δέ­σμων τους, ενά­ντια στην εκά­στο­τε αθλη­τι­κή ηγε­σία του τόπου –αν και είναι υγιές αντα­να­κλα­στι­κό οπωσ­δή­πο­τε η κόκ­κι­νη κάρ­τα που βγά­ζουν οι φίλα­θλοι σε αυτό το μέτρο, αρνού­με­νοι να υπο­τά­ξουν το δάσος στο δέντρο και στην καψού­ρα τους για μια ομά­δα- ούτε να αρνη­θού­με την προ­ο­πτι­κή που δια­γρά­φε­ται στην πρώ­τη παρά­γρα­φο του κειμένου.

Το ζήτη­μα είναι ποιος θα θα αξιο­ποιεί αυτά τα στοι­χεία και αν οι πολί­τες μπο­ρούν να έχουν εμπι­στο­σύ­νη στο κρά­τος τους, τη σημε­ρι­νή εξου­σία, τους δια­χει­ρι­στές της και τους σκο­πούς που (εξ)υπηρετεί η πολι­τι­κή της. ‘Η με άλλα λόγια ποιος θα μας φυλά­ει από τους φύλα­κες. Και με αυτήν την έννοια, το θέμα της κάρ­τας του φιλά­θλου, όπως και κάθε άλλο κρού­σμα εφαρ­μο­γής του Μεγά­λου Αδελ­φού, συν­δέ­ε­ται με την ανά­γκη για ευρύ­τε­ρες, ριζι­κές αλλα­γές στην κοι­νω­νία και σε επί­πε­δο εξουσίας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο