Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Η χαρά της ζωής, φίλε, βρίσκει χώρο μέσα σε κάθε δυσκολία!»

Απο­θε­ω­τι­κή υπο­δο­χή του Luis Frank Arias και των Soneros de Verdad από το αθη­ναϊ­κό κοι­νό στο 4ο Cuba Festival, στη σκη­νή του Θεά­τρου Πέτρας στην Πετρού­πο­λη. Το ΑΤΕΧΝΩΣ ήταν εκεί.

Κεί­με­νο-φωτο­γρα­φί­ες: Οικο­δό­μος //

Οι τελευ­ταί­ες οικο­νο­μι­κές-πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις  επη­ρε­ά­ζουν ανα­πό­φευ­χτα και τον χώρο του πολι­τι­σμού, με απο­τέ­λε­σμα να ακυ­ρώ­νο­νται καθη­με­ρι­νά πολ­λές συναυ­λί­ες, θεα­τρι­κές παρα­στά­σεις και άλλες εκδηλώσεις.

100_8717a 100_8718a

Έτσι, δεν ήταν πολ­λοί αυτοί που την Τετάρ­τη (8/7) το βρά­δυ ανη­φό­ρι­σαν προς το Θέα­τρο Πέτρας στην Πετρού­πο­λη για να παρα­κο­λου­θή­σουν το 4ο Cuba Festival. Ήταν όμως απο­φα­σι­σμέ­νοι να κλεί­σουν τ’ αυτιά τους στις τηλε­ο­πτι­κές κασ­σάν­δρες που απει­λούν με… το τέλος του κόσμου, να παρα­με­ρί­σουν για λίγες ώρες προ­βλή­μα­τα και αρνη­τι­κές σκέ­ψεις και να αφε­θούν στους ξεση­κω­τι­κούς ρυθ­μούς της αυθε­ντι­κής κου­βα­νέ­ζι­κης μουσικής.

100_8747a 100_8744a

Όπως μάς ενη­μέ­ρω­σε από μικρο­φώ­νου ο διορ­γα­νω­τής (που κατέ­βαλ­λε κάθε προ­σπά­θεια για να μην ακυ­ρω­θεί η εκδή­λω­ση), το φεστι­βάλ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε χάρη στην καθο­ρι­στι­κή όσο και συγκι­νη­τι­κή συμ­βο­λή του Luis Frank Arias και των άλλων μελών του συγκρο­τή­μα­τος Soneros de Verdad, οι οποί­οι, κόντρα στις αντι­ξο­ό­τη­τες, επέ­μει­ναν να έρθουν και να παί­ξουν για το ελλη­νι­κό κοι­νό όχι απλά μειώ­νο­ντας τις προ­συμ­φω­νη­μέ­νες «απαι­τή­σεις» τους, αλλά πλη­ρώ­νο­ντας κιό­λας οι ίδιοι τα αερο­πο­ρι­κά εισι­τή­ριά τους!

100_8755a 100_8753a

Για να κατα­λά­βουν και οι… λιγό­τε­ρο μυη­μέ­νοι το μέγε­θος του συγκρο­τή­μα­τος, αρκεί να πού­με ότι ο ηγέ­της των Soneros de Verdad Luis Frank Arias θεω­ρεί­ται ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους σύγ­χρο­νους πρε­σβευ­τές της κου­βα­νέ­ζι­κης μου­σι­κής σε όλο τον κόσμο. Υπήρ­ξε ιδρυ­τι­κό μέλος των θρυ­λι­κών Buena Vista Social Club και τρα­γου­δι­στής μερι­κών από τα μεγα­λύ­τε­ρα συγκρο­τή­μα­τα της Κού­βας, όπως οι Afro Cuban All Stars και Sons The Cuba, όπου συνερ­γά­στη­κε και τρα­γού­δη­σε μαζί με τον θρύ­λο της κου­βα­νέ­ζι­κης και παγκό­σμιας λάτιν μου­σι­κής σκη­νής Pio Leiva. Οι Soneros de Verdad συγκα­τα­λέ­γο­νται στους καλύ­τε­ρους κου­βα­νούς μου­σι­κούς σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο και έχουν χαρα­κτη­ρι­στεί ως η «δεύ­τε­ρη γενιά» των Buena Vista Social Club.

100_8765a 100_8764a

Νωρίς το από­γευ­μα, κατά τη διάρ­κεια των τελευ­ταί­ων δοκι­μών στο Θέα­τρο Πέτρας, πλη­σιά­σα­με για λίγα λεπτά τον Luis Frank Arias και τον ρωτή­σα­με για τα σχέ­δια της μπά­ντας αλλά και αν γνω­ρί­ζει για την κατά­στα­ση στην Ελλά­δα. Μάς είπε ότι η ευρω­παϊ­κή τους περιο­δεία απο­τε­λεί­ται από προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νες εμφα­νί­σεις σε διά­φο­ρες πρω­τεύ­ου­σες, ότι εκτι­μά τον ελλη­νι­κό πολι­τι­σμό, αγα­πά τους έλλη­νες και χαί­ρε­ται ιδιαί­τε­ρα που θα παί­ξει στην Αθή­να, ενώ ήταν ενη­με­ρω­μέ­νος –σε γενι­κές γραμ­μές- για την κατά­στα­ση στη χώρα μας. Τον ρωτή­σα­με τι θα είχε να πει στους Έλλη­νες ως πολί­της μιας χώρας όπως η Κού­βα που βιώ­νει εδώ και δεκα­ε­τί­ες τις βαριές συνέ­πειες του απο­κλει­σμού που της επέ­βαλ­λαν οι ΗΠΑ και χαμο­γε­λώ­ντας μάς είπε ότι σημα­σία έχει να μην παρα­δί­νε­σαι στις δυσκο­λί­ες αλλά να τις αντι­με­τω­πί­ζεις με πεί­σμα. «Όταν έχεις δίκιο δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να μη νική­σεις! Η χαρά της ζωής, φίλε, βρί­σκει χώρο μέσα σε κάθε δυσκο­λία. Εμείς, με τη μου­σι­κή μας απο­σκο­πού­με και σ’ αυτό».

100_8777a 100_8775a

Τη μου­σι­κή βρα­διά, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας το κοι­νό γι’ αυτό που θα ακο­λου­θού­σε, άνοι­ξαν Dj’s και άλλα συγκρο­τή­μα­τα όπως οι PISTOLA LA ESENCIA MOTA ALEXANDRA που συν­δυά­ζουν με επι­τυ­χία την ηλε­κτρο­νι­κή με την κου­βα­νέ­ζι­κη μου­σι­κή, ενώ πάνω στη σκη­νή και ανά­με­σα στον κόσμο που χόρευε βρί­σκο­νταν Κου­βα­νοί χορευ­τές και χορεύ­τριες καθώς και χορευ­τι­κά λάτιν συγκρο­τή­μα­τα από την Ελλά­δα. Δίπλα στη σκη­νή πάνω σε μια μεγά­λη οθό­νη προ­βάλ­λο­νταν εικό­νες από την ιστο­ρία και τα πρό­σω­πα της κου­βα­νι­κής επα­νά­στα­σης, την καθη­με­ρι­νή ζωή στη σύγ­χρο­νη Κού­βα και σε άλλες χώρες της Λατι­νι­κής Αμερικής.

100_8793a 100_8779a

Η είσο­δος των Soneros de Verdad στη σκη­νή οδή­γη­σε στην κορύ­φω­ση αυτό το ξέφρε­νο λαϊ­κό «πανη­γύ­ρι». Οι ήχοι της σάλ­σα, του τσα τσα τσα, του μερέν­γκε και άλλων ειδών της κου­βα­νέ­ζι­κης και λάτιν μου­σι­κής πλημ­μύ­ρι­σαν το ντα­μά­ρι της Πετρού­πο­λης. Η δια­μορ­φω­μέ­νη πίστα μπρο­στά στη σκη­νή γέμι­σε ασφυ­κτι­κά από ζευ­γά­ρια κάθε ηλι­κί­ας που χόρευαν ενώ στις κερ­κί­δες ελά­χι­στοι ήταν αυτοί που… άντε­χαν να παρα­μεί­νουν θεα­τές. Οι απο­γειω­τι­κοί ρυθ­μοί της μου­σι­κής και το πάθος της ερμη­νεί­ας του Luis Frank Arias και των εξαι­ρε­τι­κών μου­σι­κών της μπά­ντας του παρέ­συ­ραν και τους… πιο ανα­πο­φά­σι­στους να… ψηφί­σουν «ναι» στο κέφι και στην αισιο­δο­ξία και να βάλουν στην άκρη τη «μαυ­ρί­λα» της καθημερινότητας.

100_8773a100_8796a

Ο αει­κί­νη­τος περ­φόρ­μερ ερμή­νευ­σε μετα­ξύ άλλων και αρκε­τά γνω­στά στο ευρύ κοι­νό τρα­γού­δια, έκα­νε επί­δει­ξη επί σκη­νής των χορευ­τι­κών του ικα­νο­τή­των και δεν στα­μά­τη­σε να «συνο­μι­λεί» με το κοι­νό παρά μόνο όταν έσβη­σαν τα φώτα της σκη­νής, μέσα στα ενθου­σιώ­δη χει­ρο­κρο­τή­μα­τα και τις επευφημίες.

100_8803a 100_8794a

Δίπλα στη σκη­νή… έκα­ναν αισθη­τή την παρου­σία τους με έκθε­ση βιβλί­ου για την Κού­βα και πανό ενά­ντια στον απο­κλει­σμό των ΗΠΑ, οι Έλλη­νες φίλοι-αλλη­λέγ­γυοι της Κού­βας: ο Πολι­τι­στι­κός Σύλ­λο­γος «Χοσέ Μαρ­τί», οι εκδό­σεις Διε­θνές Βήμα, το Δίκτυο Ελλή­νων bloggers “La Red Solid@ria Griega”, η πολι­τι­στι­κή-ποδο­σφαι­ρι­κή ομά­δα “Hasta la Victoria Siempre”, το μπλογκ Sierra Maestra (που πρό­σφε­ρε δωρε­άν στο κοι­νό πανέ­μορ­φες χει­ρο­ποί­η­τες δημιουρ­γί­ες με… άρω­μα Κού­βας) και το ηλε­κρο­νι­κό περιο­δι­κό ΑΤΕΧΝΩΣ.

100_8808a 100_8805a

Κεντρι­κή θέση στα τρα­πε­ζά­κια της έκθε­σης βιβλί­ου είχε η νέα έκδο­ση του Πολι­τι­στι­κού Συλ­λό­γου «Χοσέ Μαρ­τί» ΚΟΥΒΑ-ΗΠΑ: “Η επα­νά­στα­ση δεν εξα­γο­ρά­ζε­ται” (δια­τί­θε­ται από τις εκδό­σεις Διε­θνές Βήμα). Το βιβλίο εκτός από αντι­κεί­με­νο συζή­τη­σης για την νέα εξε­λισ­σό­με­νη κατά­στα­ση στις κου­βα­νο­α­με­ρι­κα­νι­κές σχέ­σεις, έγι­νε  και ανάρ­πα­στο απο­δει­κνύ­ο­ντας το μεγά­λο ενδια­φέ­ρον των συμπα­τριω­τών μας για την κου­βα­νι­κή επα­νά­στα­ση και το μέλ­λον της, ακό­μα και αυτών που δεν έχουν έρθει ακό­μα κοντά στο κίνη­μα αλλη­λεγ­γύ­ης προς την Κούβα.

100_8819a 100_8814a

«Η χαρά της ζωής, φίλε, βρί­σκει χώρο μέσα σε κάθε δυσκο­λία», είναι αυτό που μένει όταν τα μου­σι­κά όργα­να τοπο­θε­τού­νται στις βαλί­τσες και τα τελευ­ταία φώτα σβή­νουν. Όταν και οι τελευ­ταί­ες στα­γό­νες του κού­μπα-λίμπρε στε­γνώ­νουν και οι σκέ­ψεις ότι υπάρ­χει και μια δια­φο­ρε­τι­κή προ­σέγ­γι­ση, ένας άλλος τρό­πος ζωής από αυτόν που προ­σπα­θούν να σου επι­βάλ­λουν στην πατρί­δα σου, οπλί­ζουν με ελπί­δα την πεποί­θη­ση ότι αξί­ζει να το παλέ­ψεις. Για­τί, όπως μάς… ενθάρ­ρυ­νε και ο συμπα­θέ­στα­τος Luis Frank: «Όταν έχεις δίκιο δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να μη νικήσεις!».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο