ΚΚΕ: Ο αστάθμητος παράγων της «αστάθειας» στην ψαρόσουπα της «σταθερότητας»

Γρά­φει ο Δον Τομα­σί­νο //

Οι 30 μέρες τελι­κώς που πέρα­σαν από τις εκλο­γές της 25^ης Ιανουα­ρί­ου «δεν συγκλό­νι­σαν τον κόσμο».

Οι προ­ε­κλο­γι­κές εξαγ­γε­λί­ες του ΣΥΡΙΖΑ για δια­γρα­φή χρέ­ους, σκλη­ρή δια­πραγ­μά­τευ­ση… άμε­σα μέτρα «ανα­κού­φι­σης» των λαϊ­κών στρω­μά­των, αύξη­σης του κατώ­τα­του μισθού κλπ, απε­δεί­χθη­σαν ψέμα­τα και φλη­να­φή­μα­τα σε μια συνο­λι­κή στρα­τη­γι­κή «από­σπα­σης» ψήφου, προς εξυ­πη­ρέ­τη­ση της προ­ο­πτι­κής της κυβερ­νη­τι­κής διαχείρισης.

Πρώ­τος ο ΣΕΒ έσπευ­σε να στη­ρί­ξει την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης και τις συμ­φω­νί­ες, που αυτή υπέ­γρα­ψε με τους δανει­στές του κρά­τους στις Βρυξέλλες.

Οι διά­φο­ρες εξαγ­γελ­θεί­σες «παρο­χές» προς τους πει­νώ­ντες και διψώ­ντες… πήγαν στις καλέν­δες του Αυγού­στου σε συν­δυα­σμο με κανέ­να φορο­λο­γι­κό μέτρο κατά του σωρ­ρευ­μέ­νου πλού­του πολυ­ε­θνι­κών εται­ρειών, εφο­πλι­στι­κού κεφα­λαί­ου και τραπεζών.

Η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με σκο­πό τη δια­τή­ρη­ση της κυβερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρη­σης, επέ­λε­ξε να συντα­χθεί με την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των στό­χων του εγχώ­ριου κεφα­λαί­ου και των ξένων δανει­στών του κράτους.

Προς αυτό το σκο­πό, έσπευ­σε να υπο­σχε­θεί ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, μετο­χο­ποι­ή­σεις, παρα­χω­ρή­σεις δημό­σιας περιου­σί­ας προς ιδιώ­τες, καθώς και χρη­μα­το­δό­τη­σης αυτών μέσω κρα­τι­κών κον­δυ­λί­ων και ίδρυ­σης με κρα­τι­κά κεφά­λαια «τρά­πε­ζας επεν­δύ­σε­ων» τύπου ΕΤΒΑ των αλλή­στου μνή­μης επο­χών του ΠΑΣΟΚ του ΄80, ενώ παραλ­λή­λως δεσμεύ­θη­κε για τη δια­σφά­λι­ση της στα­θε­ρό­τη­τας των εγχώ­ριων τρα­πε­ζών, των ισο­λο­γι­σμών τους, ττης χρη­μα­τό­δο­τη­σής τους και της δια­τή­ρη­σης σε διευ­θυ­ντι­κές θέσεις τρα­πε­ζι­κών στε­λε­χών από την επο­χή του Σημί­τη και εντεύθεν.

Σε αυτή την «άμε­ση προ­σαρ­μο­γή» του ΣΥΡΙΖΑ — το ΠΑΣΟΚ του πήρε γύρω στα 20 χρό­νια να «προ­σαρ­μο­στεί», αλλά τώρα οι επο­χές τρέ­χουν…», σπεύ­δουν να συν­δρά­μουν οι πολι­τι­κές δυνά­μεις που συντάσ­σο­νται με το όρα­μα… της Ε.Ε., των επι­διώ­ξε­ων του επά­ρα­του… κεφα­λαί­ου και της δια­χεί­ρη­σης της κατά­στα­σης προς όφε­λος της στρα­τη­γι­κής γραμ­μής της εξυ­πη­ρέ­τη­σης της κυρί­αρ­χης τάξης.

Η Ν.Δ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ και το Ποτάμι.

Ο κος Τσί­πρας αντι­λαμ­βα­νό­με­νος τη στρα­τη­γι­κή πλε­όν από­λυ­τη σύμπλευ­ση με αυτές τις δυνά­μεις σπεύ­δει 1 βδο­μά­δα μετά τις εκλο­γές να προ­σκα­λέ­σει τους κους Βενι­ζέ­λο και Θεο­δω­ρά­κη, προς δημιουρ­γία μιας «εθνι­κής ομά­δας δια­πραγ­μά­τευ­σης» και ο κος Βενι­ζέ­λος ειρω­νευό­με­νος αλλά με δόση αλή­θειας του λέει», σωστό αυτό που λες, εγώ το έλε­γα από το 2012 όμως».

Η στρα­τη­γι­κή σύμπλευ­ση περι­λαμ­βά­νει τη συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τη ΝΔ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ και το Ποτά­μι, που επει­δή κιό­λας θα ψήφι­ζαν την επέ­κτα­ση του Μνη­μο­νί­ου στη Βου­λή, ο ΣΥΡΙΖΑ απέ­φυ­γε με πραγ­μα­τι­κά αστεία οσο και προ­κλη­τι­κά επι­χει­ρή­μα­τα, να το φέρει προς ψήφιση.

Στο περι­θώ­ριο κάθε­ται για την ώρα η Χρυ­σή Αυγή, η οποία μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί σε άλλες κατα­στά­σεις, ειδι­κά στην περί­πτω­ση που ισχυ­ρο­ποι­η­θεί σημα­ντι­κά το λαϊ­κό — ταξι­κό κίνημα.

Την «ψαρό­σου­πα» της εθνι­κής… σύμπλευ­σης, χαλά­ει μία πολι­τι­κή δύναμη.
Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα.

Το ΚΚΕ με την εξαρ­χής θέση του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απο­τε­λεί την κεντρο­α­ρι­στέ­ρη εκδο­χή της δια­χεί­ρι­σης της κρί­σης, προς όφε­λος των αφε­ντι­κών και εις βάρος του λαϊ­κού παρά­γο­ντα και με τη «δικαί­ω­σή» του εντός 30 ημε­ρών, μπο­ρεί να συσπει­ρώ­σει γύρω του λαϊ­κές δυνά­μεις, σημα­ντι­κα τμή­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης αλλά και πλή­θος όσων πλήτ­το­νται από τη συνέ­χι­ση της ίδιας πολι­τι­κής, οι οποί­οι αντι­λαμ­βά­νο­νται, ότι για μία ακό­μη φορά τους ενέ­παι­ξαν και μάλι­στα αυτή τη φορά τα «απο­κα­λυ­πτή­ρια» έγι­ναν μέσα σε 1 μήνα.

Η κυβέρ­νη­ση και τα φιλι­κά πλέ­ον προς αυτήν ΜΜΕ το γνω­ρί­ζουν και φρο­ντί­ζουν και μέσω του απο­κλει­σμού των εκπρο­σω­πων του ΚΚΕ μετε­κλο­γι­κώς από τα τηλε­ο­πτι­κά δίκτυα αλλά και με την χρή­ση «μαύ­ρης προ­πα­γάν­δας», βλ. υπό­θε­ση «Ο Ριζο­σπά­στης δια­φη­μί­ζει την Coca-Cola, ενώ οι εργα­ζό­με­νοι απερ­γούν», «το ΚΚΕ δεν έκα­νε δια­δη­λώ­σεις κατά της κυβέρ­νη­σης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κάνει τώρα» κτλ., προ­σπα­θούν να ανα­κό­ψουν αυτή τη δυναμική.

Έχουν κάνει όμως ένα σημα­ντι­κό λάθος.

Πλέ­ον δεν βρι­σκό­μα­στε στη δεκα­ε­τία του ‘80 και του ΄90, όπου υπήρ­χε χρό­νος για να δια­χει­ρι­στεί μία «κεντρο­α­ρι­στε­ρή» κυβέρ­νη­ση την επι­κοι­νω­νία για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα και να καθυ­στε­ρή­σει την «απο­κά­λυ­ψή» της.

Τώρα ο χρό­νος τρέ­χει πάρα πολύ γρή­γο­ρα και αρκούν 30 ημέ­ρες, για να πέσει στο μυα­λό του «πιστεύ­σα­ντος» το πρώ­το και βασι­κό ερώ­τη­μα «τελι­κά ο βασι­λιάς ήταν γυμνός;».

Η κυβέρ­νη­ση πολύ σύντο­μα θα ανα­γκα­στεί εκ των πραγ­μά­των να αντι­με­τω­πί­σει με όλα τα μέσα που δια­θέ­τει το κρά­τος, τη μόνη και πραγ­μα­τι­κή δύνα­μη ανατροπής.

Δείγ­μα­τα υφί­στα­νται από τον πρώ­το μήνα.
Και τότε και ο καθέ­νας θα ανα­γκα­σθεί να λάβει θέση.
Η επο­χή από μόνη της, απορ­ρί­πτει το χρώ­μα γκρί…
Και τις 50 πολι­τι­κές απο­χρώ­σεις του.