Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λέσβος — το νησί των φυλακισμένων

Ένα χρόνο μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό οι γερμανοί σχολιαστές προχωρούν σε έναν μάλλον αρνητικό απολογισμό

Σκλη­ρές εκφρά­σεις χρη­σι­μο­ποιούν οι σχο­λια­στές του γερ­μα­νι­κού τύπου για την προ­σφυ­γι­κή συμ­φω­νία ΕΕ-Τουρ­κί­ας η οποία επε­τεύ­χθη στις 18 Μαρ­τί­ου του περα­σμέ­νου έτους. Το σχό­λιο της εφη­με­ρί­δας Der Tagesspiegel: «Μονα­δι­κός στό­χος αυτής της συμ­φω­νί­ας ήταν και παρα­μέ­νει μέχρι και σήμε­ρα, ένα χρό­νο μετά, να κρα­τή­σει μακριά από τις ευρω­παϊ­κές χώρες της Μεσο­γεί­ου τους ανθρώ­πους, κυρί­ως από τη Συρία αλλά στο τέλος και από το Αφγα­νι­στάν και το Ιράκ, οι οποί­οι φεύ­γουν από τον πόλε­μο ανα­ζη­τώ­ντας άσυ­λο και ασφά­λεια. Θα καταγ­γεί­λει η Τουρ­κία τη συμ­φω­νία, όπως έχει επα­νει­λημ­μέ­νως απει­λή­σει; Το τι θα συμ­βεί εάν το κάνει, είναι ξεκά­θα­ρο: Θα υπάρ­ξει ένα νέο μαζι­κό κύμα προ­σφύ­γων που θα πλή­ξει κυρί­ως την Ελλά­δα. Στην περί­πτω­ση αυτή η υπό­λοι­πη Ευρώ­πη θα βοη­θή­σει τους Έλλη­νες όσο τους βοή­θη­σε και με την μετε­γκα­τά­στα­ση αιτού­ντων άσυ­λο. Στην προ­σφυ­γι­κή πολι­τι­κή η Ευρώ­πη εμφα­νί­ζε­ται ως ένω­ση υπο­κρι­τών, εξαρ­τη­μέ­νη από το έλε­ος του Ερντογάν».

Η εφη­με­ρί­δα Frankfurter Rundschau κατη­γο­ρεί την Ευρώ­πη ότι δεν παρου­σιά­ζει όλα τα στοι­χεία που αφο­ρούν στην αντι­με­τώ­πι­ση της προ­σφυ­γι­κής κρί­σης, παρά μόνον εκεί­να που τη συμ­φέ­ρουν. «Δεν προ­κα­λεί εντύ­πω­ση ότι η Κομι­σιόν επαι­νεί τη συμ­φω­νία με την Τουρ­κία που επε­τεύ­χθη πριν από ένα χρό­νο. Αντί για σχε­δόν ένα εκα­τομ­μύ­ριο ήρθαν από την Τουρ­κία στην Ελλά­δα μόνον 28.000 περί­που άνθρω­ποι. Ο αριθ­μός εκεί­νων που έχα­σαν τη ζωή τους κατά τη διάρ­κεια αυτού του ταξι­διού μειώ­θη­κε από τους 1.145 στους 80. Ωραία θα ήταν βέβαια εάν η Κομι­σιόν δεν παρου­σί­α­ζε μόνο εκεί­να τα στοι­χεία που ται­ριά­ζουν στο σχέ­διό της. Τι γίνε­ται με εκεί­νους τους χιλιά­δες που επέ­λε­ξαν άλλο δρό­μο για την Ευρώ­πη, από τότε που τα κρά­τη της ΕΕ έκλει­σαν τη λεγό­με­νη Βαλ­κα­νι­κή Οδό; Έχα­σαν όντως λιγό­τε­ροι άνθρω­ποι τη ζωή τους στους διά­φο­ρους δρό­μους προς την Ευρώ­πη; Σε έναν ειλι­κρι­νή απο­λο­γι­σμό έχει θέση και το πολι­τι­κό κόστος που πρέ­πει να πλη­ρώ­σει η ΕΕ, που στην προ­κει­μέ­νη είναι η εξάρ­τη­ση της από την Τουρ­κία. Οι υπεύ­θυ­νοι της ΕΕ πρέ­πει να παρα­δε­χθούν επί­σης ότι η συμ­φω­νία εξυ­πη­ρε­τεί την απο­μό­νω­ση της Ευρώ­πης. Όμως αυτό δεν ακού­γε­ται τόσο ωραίο όσο οι αριθ­μοί με το θετι­κό μήνυμα».

Λέσβος — το νησί των φυλακισμένων

Η εφη­με­ρί­δα Süddeutsche Zeitung θεω­ρεί ότι τα πράγ­μα­τα έχουν αλλά­ξει σημα­ντι­κά: «Όπο­τε ο Ερντο­γάν νομί­ζει ότι πρέ­πει να τα βάλει με την ΕΕ, απει­λεί με το τέλος της συμ­φω­νί­ας για τους πρό­σφυ­γες. Όμως δεν το έχει κάνει μέχρι σήμε­ρα. Και υπάρ­χουν λόγοι γι’ αυτό. Ο πιο ισχυ­ρός είναι μάλ­λον ο εξής: οι απει­λές του είναι κενές περιε­χο­μέ­νου. Από τότε που ξεκί­νη­σε να ισχύ­ει η συμ­φω­νία μέχρι σήμε­ρα η κατά­στα­ση έχει αλλά­ξει ριζι­κά. Αυτή η δήθεν δύσκο­λα αντι­με­τω­πί­σι­μη μάζα προ­σφύ­γων, που θα συνέ­χι­ζε το ταξί­δι της από την Τουρ­κία στην Ευρώ­πη, δεν υπάρ­χει πια. Ούτε υπάρ­χει εκεί­νη η Ευρώ­πη, που μέχρι πριν από ένα χρό­νο ήταν ο πολυ­πό­θη­τος προ­ο­ρι­σμός για πολ­λούς πρό­σφυ­γες. Η ΕΕ έχει απο­κλει­στεί, έχει υψώ­σει τείχη.

Το τι απέ­μει­νε από την κουλ­τού­ρα φιλο­ξε­νί­ας φαί­νε­ται με τον πλέ­ον απο­καρ­διω­τι­κό τρό­πο στο κέντρο προ­σφύ­γων στη Μόρια της Λέσβου, που έχει εξε­λι­χθεί σε θλι­βε­ρό σύμ­βο­λο ευρω­παϊ­κής πολι­τι­κής εκφο­βι­σμού. Κατά τη διάρ­κεια του χει­μώ­να πρό­σφυ­γες έχα­σαν τη ζωή τους διό­τι το κρά­τος δεν διέ­θε­σε αρκε­τούς θερ­μαι­νό­με­νους χώρους. Για τους πρό­σφυ­γες η Λέσβος έγι­νε το νησί των φυλα­κι­σμέ­νων. Ακό­μη και ένα χρό­νο μετά την εφαρ­μο­γή της συμ­φω­νί­ας, δεν μπο­ρεί να εξα­σφα­λι­στεί η πρό­σβα­ση σε ένα λει­τουρ­γι­κό σύστη­μα παρο­χής ασύ­λου. (…) Η συμ­φω­νία για τους πρό­σφυ­γες είναι κάθε άλλο παρά τέλεια. Περιέ­χει λάθη, όπως δεί­χνει η κατά­στα­ση στην Ελλά­δα, η οποία δεν μπο­ρεί να αντε­πε­ξέλ­θει και εν μέρει έχει αφε­θεί από τις Βρυ­ξέλ­λες στην τύχη της. Εκεί (σ.σ. στην Ελλά­δα) η Ευρώ­πη, φοβι­σμέ­νη, συνε­χί­ζει να κρύ­βε­ται από την προ­σφυ­γι­κή κρί­ση. Σε σχέ­ση όμως με την Τουρ­κία του Ερντο­γάν η συμ­φω­νία απο­δει­κνύ­ε­ται απροσ­δό­κη­τα ισχυρή».

Deutsche Welle / Αλε­ξάν­δρα Κοσμά

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο