Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαρία Βούλγαρη «ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΤΣΕΠΗΣ»

Boulgari1Τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΤΣΕΠΗΣ είναι σημειώ­σεις από ένα μπλοκ που περπάτησε.

Περ­πά­τη­σε κυρί­ως στην Αθήνα,στις πορείες,στην ακι­νη­σία των ανθρώπων .

Περ­πά­τη­σε σε χώρες που αγά­πη­σαν το κόκ­κι­νο μετά μανί­ας και σε στρα­τό­πε­δα συγκέντρωσης.

Κυρί­ως περ­πά­τη­σε στις  πιο επώ­δυ­νες δια­δρο­μές… αυτές του εαυ­τού μας.

Είναι το πρώ­το βιβλίο της Μαρίας.

Βιο­γρα­φι­κό

Η Μαρία γεν­νή­θη­κε και ζει στο Χαϊ­δά­ρι. Περ­πά­τη­σε από πολύ νωρίς στην Αθή­να και κατέ­γρα­ψε πολ­λές εικό­νες. Δεν ήταν επι­θυ­μία της να φτιά­ξει ακό­μα ένα βιβλίο.

Επι­θυ­μία της είναι να σας χαρί­σει το μπλο­κά­κι της.

Επι­θυ­μία της είναι να γρά­ψε­τε κι εσείς τις δικές σας εικό­νες από τις «Πολι­τεί­ες», τα «Δωμά­τια» και το «Μέλ­λον».

Από­σπα­σμα από το βιβλίο

Ιερά και Όσια

Η ποί­η­ση και τα λεξι­κά ανή­κουν σε δύο δια­φο­ρε­τι­κούς κόσμους.

Γρά­φεις με τις λέξεις που χρησιμοποιείς,

με τις λέξεις που αγαπάς,

με τις λέξεις που ανα­γνω­ρί­ζει η στά­ση σου απέ­να­ντι στη ζωή.

Δεν είμαι συγ­γρα­φέ­ας ή ποιήτρια. .

Δεν γρά­φω με λεξι­κό νεοελληνικής.

Γρά­φω με μια καρ­διά ορθά­νοι­χτη στον πόνο, στους ανθρώ­πους, σε όλες τις γλώσσες.

Οι λέξεις μου είναι κοι­νές, μα σε προ­κα­λώ να τις ζήσεις, να κάνεις τσι­γά­ρο μαζί τους,

να ακού­σε­τε μουσική.

Οι λέξεις μου δεν έχουν γράμ­μα­τα ούτε ονόματα.

Έλα να τις γνωρίσεις.

Θα σε κερά­σουν, είναι φιλόξενες!

Δεν θέλω λεξικά.

Κάνει πολύ κρύο εκεί.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο