Γράφει ο 2310net //
Η απεργία είναι μια μέρα που δεν δουλεύουμε. Καθόλου. Ούτε τις δουλειές του σπιτιού που λέει ο λόγος
Όταν απεργούμε, απεργούμε. Δεν παίρνουμε ρεπό, δεν δηλώνουμε άδεια, δεν ζητάμε αναρρωτική.
Όταν απεργούμε δεν ξυπνάμε αργά. Δεν είναι ευκαιρία για χουζούρι.
Όταν απεργούμε ξυπνάμε νωρίς. Πηγαίνουμε στις συγκεντρώσεις, διαδηλώνουμε.
Η απεργία διαρκεί 24 ώρες. Δεν τελειώνει μόλις λήξουν οι συγκεντρώσεις.
Μόλις λήξουν οι συγκεντρώσεις δεν ξεχυνόμαστε στις καφετέριες και τα τσιπουράδικα. Κάνοντάς το αυτό ενισχύουμε την αποτυχία της απεργίας, αφού και εκεί κάποιοι εργάζονται, κάποιοι επιλέγουν να έχουν τα μαγαζιά τους ανοιχτά για να εκμεταλλευτούν την δίψα για μια μπύρα των απεργών.
Όταν απεργούμε δεν το διαπραγματευόμαστε με το αφεντικό ή τον προϊστάμενο.
Το ότι μπορεί να συμπαθούμε το αφεντικό ή τον προϊστάμενο δεν είναι λόγος για να μην απεργήσουμε. Υπάρχουν άπειροι λόγοι για να απεργήσουμε.
Απεργούμε ακόμα κι αν δεν ξέρουμε γιατί απεργούμε. Ξέρει σίγουρα ο εργοδότης μας.
Οι κυκλοφοριακές δυσλειτουργίες δεν αποτελούν αιτία για να μην κατέβουμε στην απεργιακή συγκέντρωση.
Όχι, η απεργία δεν είναι κακή συνήθεια των ελλήνων εργαζόμενων που έχουν μάθει να κάθονται και να εκβιάζουν το καλό κράτος και την υγιή επιχειρηματικότητα. Είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσουμε ό,τι μπορούμε. Είναι ο τρόπος με τον οποίο έχουμε κερδίσει ό,τι έχει κερδηθεί. Αλλά και μόνο που σπάει τόσο τα νεύρα στους νεοφιλελεύθερους απολογητές του καπιταλισμού, δεν μπορεί, κάτι καλό θα είναι.