Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΩΡΟΥ: Η πτώση του τείχους

Νοέμ­βρης του’89

που έπε­σε το τείχος

Η  ελευ­θε­ρία που έταζαν

μήπως ήτα­νε μύθος;

 

Τους είπαν πως θα έχουνε

και του που­λιού το γάλα

Που να ‘ξεραν πως πήγαιναν

μόνοι τους στην κρεμάλα!

 

‘’Στον κόσμο εδώ  τον δυτικό

θα έχεις ευκαιρίας’’

Ελεύ­θε­ρα να εγγραφής

στις λίστες ανεργίας.

 

Για τα παι­διά σου στις σπουδές

μπο­ρείς να καμαρώνεις

Αρκεί πολ­λά χιλιάρικα

να έχεις να πληρώνεις.

 

Αν είσαι από τους τυχερούς

και έχεις εργασία

Σώπα! μην αντιτάσσεσαι

ποτέ στην εξουσία.

 

Να ευχα­ρι­στείς αν χορηγούν

κάποιο  ρεπό το μήνα

καθ’ ότι εις τον κόσμο τους

‘’Ο χρό­νος είναι χρήμα’’.

 

Αν πάλι σου προσφέρουνε

μια μέρα τη βδομάδα,

Πες ότι είσαι τυχερός !

Απ’ έξω στην αναμονή

είναι καμιά χιλιάδα.

 

Για σε που είσαι άνεργος

μη βρί­ζεις να χαρείς!

Στους κάδους , στα συσσίτια

κάτι μπο­ρείς να βρεις.

 

Ζού­με σε ένα καθεστώς

που έχει ελευθερίες

Άκου ειδή­σεις και ποτέ

μην έχεις απορίες…

 

‘’ Α! και να σου θυμήσουμε

αυτά είναι μελτέμι

Για κοί­τα γύρω σου να δεις

υπάρ­χουν και πολέμοι…’’

 

Μην απο­ρείς που συνεχώς

ανα­ση­κώ­νουν τείχη

μέσα στον καπιταλισμό

κάποιοι δεν έχουν τύχη…

 

Σκέ­ψου τι κόσμο άφησες

το σοσια­λι­στι­κό…

απάν­θρω­πο, ανελεύθερο

κατα­πιε­στι­κό !!!

D.ARMODOROS

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο