Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μπ. Μπρεχτ: Όταν μαθεύτηκε η αιματοχυσία που έκαναν οι Τόρηδες στην Ελλάδα

[Auf die Nachricht von den Toryblutadern in Griechenland, 1944]

Eκεί όπου η βρω­μιά είναι πιο μεγάλη,
εκεί ακούς τα πιο μεγά­λα λόγια.
Μ’ αν πρέ­πει τη μύτη σου να φράξεις,
πώς θα φρά­ξεις την ίδιαν ώρα και τ’ αυτιά σου;

Αν δεν είχαν βρα­χνιά­σει τα κανόνια,
θα λέγα­νε: ρίχνου­με για να τηρή­σου­με την τάξη.
Αν ο χασά­πης πρό­φται­νε ν’ ανασάνει,
θα ‘λεγε: κέρ­δος κανέ­να εγώ δεν έχω.

Σαν οι συμπα­τριώ­τες μου ελληνιστές
διω­χτή­κα­νε απ’ τους ομη­ρι­κούς τους κάμπους
όπου ανα­ζη­τού­σαν λιό­λα­δο και κοπάδια,
οι ελευ­θε­ρω­τές γύρι­σαν απ’ τη μάχη
και βρή­κα­νε και­νού­ρια αφεντικά
να κυβερ­νάν τις πολι­τεί­ες τους.

Κι απ’ τα κανό­νια ανά­με­σα, προ­βά­λα­νε οι εμπόροι.

 

(Το ποί­η­μα πρέ­πει να γρά­φτη­κε στις 22 Δεκέμ­βρη 1944 και να ολο­κλη­ρώ­θη­κε η γρα­φή του τέλη Γενά­ρη 1945)

Επι­μέ­λεια Ηρα­κλής Κακαβάνης

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο