Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Οδοντωτή μνήμη» της Ευρυδίκης Νικήτα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ευρυ­δί­κη Νικήτα
Οδο­ντω­τή μνήμη

Νουβέλα

Σελ.: 128 τιμή: 10 ευρώ
ISBN: 978–960-426–847‑4
Εκδό­σεις Ιωλκός

Στην εξαι­ρε­τι­κή νου­βέ­λα Οδο­ντω­τή μνή­μη της πρω­το­εμ­φα­νι­ζό­με­νης συγ­γρα­φέα Ευρυ­δί­κης Νική­τα παρου­σιά­ζο­νται δύο αλλη­λο­συν­δε­ό­με­νες ιστο­ρί­ες εξάρ­τη­σης. Δύο παράλ­λη­λες, όχι χρο­νι­κά αλλά συναι­σθη­μα­τι­κά, ιστο­ρί­ες ζωής. Ίσως και αγά­πης, εάν η αγά­πη φτά­νει ως εκεί που βλέ­πει κανείς τα λάθη του στο πρό­σω­πο του άλλου ή βλέ­πει στο πρό­σω­πο αυτό τη σωτη­ρία από αυτά τα λάθη.

NikitaΈνα ζευ­γά­ρι ηλι­κιω­μέ­νων, κάπο­τε γονιών, πατέ­ρας-θύμα του πατέ­ρα και μητέ­ρα-θύμα εκεί­νου. Ένα ζευ­γά­ρι νεα­ρών, άντρας-θύμα του εαυ­τού και κοπέ­λα-θύμα της μητέ­ρας της.

Ο και­ρός κυλά μέσα σε τεχνη­τές χαρές, δάκρυα δει­λί­ας, αλλά και αχτί­δες ελπί­δας, για­τί κάπο­τε κάποιος χόρε­ψε πάνω στην μπα­λα­ρί­να με τα κερα­σέ­νια χεί­λη του λού­να παρκ, κάποια κολύ­μπη­σε ξέγνοια­στα σ’ ένα κυκλα­δί­τι­κο νησί, κάποιος άλλος ζωγρά­φι­ζε τα χωρά­φια του χωριού του και κάποια άλλη απο­κοι­μιό­ταν στο σαλό­νι μυρί­ζο­ντας την πίπα του πατέ­ρα της.

Στ’ αλή­θεια, γινό­μα­στε αυτό που μας κάνουν οι γονείς μας;

Η Ευρυ­δί­κη Νική­τα γεν­νή­θη­κε στον Πει­ραιά. Σπού­δα­σε Ιατρι­κή στο Πανε­πι­στή­μιο του Μιλά­νου με ειδί­κευ­ση στη δερ­μα­το­λο­γία. Από το 2005 εργά­ζε­ται ως δερ­μα­το­λό­γος στην Αθήνα.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο