Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οδυσσέας Ελύτης, «Το θαλασσινό τριφύλλι»

Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελά­γου τα τελώνια
Μες στα σκο­τει­νά τα φύκια
μες στα πρά­σι­να χαλίκια
Το φυτεύ­ου­νε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
Το μαγεύ­ου­νε και βγαίνει
το θαλασ­σι­νό τριφύλλι

Κι όποιος τό ’βρει δεν πεθαίνει
κι όποιος τό ’βρει δεν πεθαίνει

Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαη­δούν αλλιώς τ’ αηδόνια
Δε γελά­νε μήτε κλαίνε
μόνο λένε μόνο λένε:
– Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνε­ται η αγά­πη αιώνια
Να ’χεις τύχη να ’χεις τύχη
κι η χρο­νιά να σου πετύχει

Κι από τ’ ουρα­νού τα μέρη
την αγά­πη να σου φέρει

Το θαλασ­σι­νό τριφύλλι
ποιος θα βρει να μου το στείλει
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασ­σι­νό τριφύλλι.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο