Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
Με ανακοίνωσή του το ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου λέει ότι η παράσταση η «Ισορροπία του Nash» έπρεπε να ολοκληρώσει τον κύκλο της και εκφράζει τη διαφωνία του με το κατέβασμα του έργου. Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου που στο δια ταύτα κατέληγε «επιλέγουμε να σταματήσουμε τις παραστάσεις του έργου Ισορροπία του Nash, χωρίς επ’ ουδενί να παραιτούμαστε από το δικαίωμα, τώρα και στο μέλλον, της ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως οφείλουμε να κάνουμε ως Εθνικό Θέατρο» (Και οι δύο ανακοινώσεις ΕΔΩ).
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι υπολειπόταν τρεις ακόμα παραστάσεις για να ολοκληρωθεί ο κύκλος.
Αυτή η ανακοίνωση όμως προκαλεί ένα ερώτημα. Δηλώθηκε από πριν στον καλλιτεχνικό διευθυντή η στήριξη του ΔΣ (όπως όφειλε) ή έρχεται το ΔΣ εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς να διασώσει την εικόνα των μελών του και να «φορτώσει» την απόφαση σε έναν αξιολογότατο άνθρωπο του θεάτρου;
Ερώτημα προκαλεί και η απόφαση του καλλιτεχνικού διευθυντή. Γιατί; Ήταν αποτέλεσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας που είχε δημιουργηθεί ή παρασκηνιακών πιέσεων; Ή μήπως απλά φοβήθηκε τον όχλο και πιθανά παρατράγουδα που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν και τα οποία θα τα χρεωνόταν ο ίδιος;
Οσον αφορά την ουσία της υπόθεσης. Κανένα έργο δεν είναι απορριπτέο, παρά μόνο αν υπονομεύει – στρέφεται ενάντια στην έννοια του ανθρώπου και τις καθολικές αξίες του. Για παράδειγμα ένα έργο που θα υμνούσε το φασισμό δε θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό.
Ο κάθε δημιουργός όμως κρίνεται για τις επιλογές του. Την καλλιτεχνική τους δικαίωση, την ικανότητα ανάδειξης του μηνύματος και τη χρονική συγκυρία που θα καταπιαστούν με κάθε θέμα. Είναι σε ανταπόκριση με τις ανάγκες, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς της κοινωνίας;
Για τις κρατικές σκηνές που είναι φορείς εκπολιτιστικού και διαπαιδαγωγικού έργου η απαιτητικότητα είναι μεγαλύτερη. Η συγκεκριμένη σκηνή είναι Πειραματική, μα αυτό αφορά τα μέσα έκφρασης και όχι το περιεχόμενο. Κρίνεται για τις επιλογές της. Δεν είναι χώρος προσωπικής έκφρασης.
Η συγκεκριμένη καλλιτέχνης που «κέρδισε» τη συμπάθειά μας ως θύμα θα πρέπει να κριθεί ως καλλιτέχνης, για την επιλογή της και το τελικό αποτέλεσμα. Αυτή η συζήτηση – από τους ειδικούς – θα ήταν και χρήσιμη και για εμάς τους μη ειδικούς, για την κοινωνία.
Κάπου διάβασα ότι οι συντελεστές ανακοίνωσαν τη συνέχιση των παραστάσεων. Είναι μια παράσταση που με αφήνει αδιάφορο. Θεωρώ ότι υπάρχουν αξιολογότερες παραστάσεις που είτε απλώς θα με διασκεδάσουν είτε θα μου προσφέρουν κάτι.