ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ
Είναι πρωί και ποίηση διαβάζω
σε κάποιο site με α‑τέχνους ποιητές
ονειροπόλοι είναι όλοι τους κοιτάζω
και τους πονάω ‑έχει ο καθένας τους αφόρητες πληγές-.
Σιγά – σιγά θα κάνω τις δουλειές μου
τις πιο απλές τις καθημερινές
για τα Μεγάλα, θα σκεφτώ δεν θα μιλήσω
είναι χειμώνας στων ανθρώπων τις καρδιές.
Προς το απόγευμα θα σηκωθώ θα φύγω
θα πάω λίγο μέσ΄ στης πόλης τις φωνές
άνθρωποι άξεστοι θα ΄ρθούνε να με φτύσουν
και στ΄ όνειρό μου θα γυρίσω όπως χθες.
Βασίλης Κανιάρης
07/9/2016
