Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ούτε «Λαϊκή» ούτε «Ενότητα»

Γρά­φει ο Οικο­δό­μος //

Η εμφά­νι­ση της ‑κατ’ ευφη­μι­σμόν- «Λαϊ­κής Ενό­τη­τας» έρχε­ται να επι­βε­βαιώ­σει για μια ακό­μα φορά τις ανε­ξά­ντλη­τες (όσο ο λαϊ­κός παρά­γο­ντας παρα­μέ­νει θεα­τής) δυνα­τό­τη­τες του συστή­μα­τος να «γεν­νά» λύσεις κάθε φορά που τα αδιέ­ξο­δα το ζώνουν.

Για­τί, στ’ αλή­θεια, ποια λαϊ­κή ανά­γκη «γέν­νη­σε» –και- αυτό το πολι­τι­κό σχή­μα; Από ποιες κοι­νω­νι­κές διερ­γα­σί­ες ξεπή­δη­σαν οι νέοι κήν­σο­ρες του παρα­παί­ο­ντος μετα­ξύ των χτυ­πη­μά­των της αυτα­πά­της και της απο­γο­ή­τευ­σης ριζο­σπα­στι­σμού τμη­μά­των του λαού;

Κανείς δεν μπο­ρεί να κρυφτεί.

Ποια η στά­ση των τριών επι­κε­φα­λής της «Λαϊ­κής Ενό­τη­τας» τους προη­γού­με­νους εφτά μήνες, όταν ήταν υπουρ­γοί του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων βου­λευ­τών του ΣΥΡΙΖΑ που προ­σχώ­ρη­σαν στη «ΛΑΕ»:

-Όταν η δική τους κυβέρ­νη­ση έφερ­νε τη συμ­φω­νία της 20ής Φλεβάρη;

-Όταν ο πρω­θυ­πουρ­γός Αλέ­ξης Τσί­πρας έστελ­νε «προτάσεις»-μνημόνιο 47 σελί­δων στους «θεσμούς»;

-Όταν το «όχι» του δημο­ψη­φί­σμα­τος βαφτι­ζό­ταν «ναι»;

-Όταν ο πρω­θυ­πουρ­γός και η «δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή ομά­δα» της «πρώ­τη φορά αρι­στε­ρά» κυβέρ­νη­σης έβα­ζαν φαρ­διές πλα­τιές τις υπο­γρα­φές τους κάτω από το επαί­σχυ­ντο τρί­το μνημόνιο;

Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι!

Οι της «Λαϊ­κής Ενό­τη­τας» θα προ­σπα­θή­σουν με κάθε τρό­πο να κλέ­ψουν, μαζί με την ψήφο, τις ελπί­δες και τις προσ­δο­κί­ες των αρι­στε­ρών και των δημο­κρα­τών που ξεγε­λά­στη­καν από τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσί­πρα, της Μέρ­κελ και των μνη­μο­νί­ων και σήμε­ρα νιώ­θουν –για μια ακό­μα φορά- εξαπατημένοι.

Πίσω από τις «ριζο­σπα­στι­κές» ρητο­ρεί­ες τους κρύ­βε­ται μια ακό­μα επι­λο­γή του συστή­μα­τος για να εγκλω­βι­στούν οι δυνά­μεις εκεί­νες του λαού που δεί­χνουν διά­θε­ση να αντι­στα­θούν. Ένας ακό­μα «άσσος» στο τρα­πέ­ζι της δια­χεί­ρι­σης του σάπιου συστή­μα­τος της εκμετάλλευσης.

Απέ­να­ντι σε όλους αυτούς που δήθεν κόπτο­νται για το συμ­φέ­ρον του λαού βρί­σκε­ται ένα κόμ­μα που με συνέ­πεια και στα­θε­ρό­τη­τα όλα αυτά τα χρό­νια υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα, ενά­ντια σε όλες τις (συν)κυβερνήσεις των μνη­μο­νί­ων, της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και του κεφα­λαί­ου. Το ΚΚΕ δεν κορόι­δε­ψε ποτέ τον λαό· τον καλεί σήμε­ρα να αξιο­ποι­ή­σει την πεί­ρα του, να αντι­στα­θεί, να οργα­νω­θεί, να γίνει ο ίδιος πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων, να πάρει τις τύχες του στα χέρια του.

Ας σκε­φτούν όσοι αισθά­νο­νται ότι πρέ­πει να δώσουν μια απά­ντη­ση σε όλους αυτούς που τους κοροϊ­δεύ­ουν και τους εξα­πα­τούν αν θα παρα­μεί­νουν και αυτή τη φορά θεα­τές στο έργο που η αυλαία του φέρ­νει πάντα δια­ψεύ­σεις και απο­γο­ή­τευ­ση. Ας σκε­φτούν καλά και ας απο­φα­σί­σουν. Δεν υπάρ­χει και­ρός για χάσι­μο. Η ευθύ­νη της επι­λο­γής βαραί­νει τώρα περισ­σό­τε­ρο στις πλά­τες τους.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο