Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο πάγος έσπασε…

…ο δρό­μος χαράχτηκε
στο τελευ­ταίο δημοψήφισμα.
Αλλά αν τα δημο­ψη­φί­σμα­τα μπο­ρού­σαν να αλλά­ξουν την ΕΕ, θα ήταν μονο­με­ρής ενέργεια.
Κι αν οι εκλο­γές μπο­ρού­σαν να αλλά­ξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες.
Κι όλοι μαζί, ομα­δι­κά, θα είχα­με βγει στην παρα­νο­μία, με τόσες κάλ­πες τον τελευ­ταίο χρόνο.
Κι ενώ οι εκλο­γές εξε­λίσ­σο­νται σε συνή­θεια, που δεν πρέ­πει να γίνει λατρεία, το Ατέ­χνως επι­στρέ­φει στον τόπο του εγκλή­μα­τος, με τον παγο­κό­φτη στα δόντια, για να σπά­σει τον πάγο, να χαρά­ξει δρό­μο και να σχο­λιά­σει ό,τι κινεί­ται, ό,τι πέφτει κι ό,τι ανε­βαί­νει στον εκλο­γι­κό μαρα­θώ­νιο της Κυρια­κής, με τον αιχ­μη­ρό λόγο και τις ατά­κες των συνερ­γα­τών του.
Ζήσε κι αυτές τις εκλο­γές με το κύρος και τα παγά­κια του Ατέχνως…
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο