Η Γωγώ Θ. Μπελεκούκια-Σπανού γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Γράφει ποίηση, παραμύθια, διηγήματα (πέντε από αυτά έχουν πάρει έπαινο από το Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών Αυστραλίας) ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το θέατρο ανεβάζοντας δύο σχολικές παραστάσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχουν εκδοθεί παραμύθια της «Φίλτρο αγάπης και ονείρων» («Βεργίνα»- 2013), και οι ποιητικές συλλογές «Μια φορά στο κάποτε… φύτρωσαν κόκκινες παπαρούνες» («Βεργίνα» – 2012), «Σαν φυλαχτό… φόρεσα καινούργια κόκκινα παπούτσια» (2011).
Παλαιότερα φιλοξενήσαμε τέσσερα ποιήματα της Γωγώς Μπελεκούκια. Σήμερα φιλοξενούμε διήγημά της με τίτλο «Πατητήρι»
Πατητήρι
Στην άκρη του χωριού στέκονταν…
‑τελευταίο σπίτι
φτωχικό και μόνο.
Το μαρτυρούσαν τα τούβλα που ασοφάτιστα πρόβαλαν. τα μισοσπασμένα παντζούρια.
Στα δωμάτια, τρία όλα μαζί, έβλεπες μόνο κρεβάτια, ένα μεγάλο τραπέζι στη μέση και εικόνες με πλαστικές κορνίζες ακουμπισμένες όπου υπήρχε εσοχή. Η κουζίνα με τα απαραίτητα: πετρογκάζ για το φαγητό ( υπήρχε άλλωστε και ο φούρνος έξω από το σπίτι με την πινακωτή για το ψωμί και το φτυαράκι) και νεροχύτη που με τα χρόνια μεταφέρθηκε μέσα και όχι δίπλα στο πηγάδι όπως ήταν πιο παλιά, μαζί με την σκάφη, για το πλύσιμο των ρούχων.
Στα χρόνια που πέρασαν είδα παιδιά να γεννιούνται σ’ αυτό το σπίτι, είδα πόλεμο
και αίμα , είδα πείνα..
Στα χρόνια της ειρήνης που ακολούθησαν είδα μόχθο, προκοπή… είδα εγγόνια.
Εκείνη όμως τη χρονιά, είδα τον παππού καθισμένο στην αυλή, πάνω σε καρέκλα ξύλινη καφενείου και εγγόνια γύρω του. Νύχτα με πανσέληνο, τελευταία του καλοκαιριού, να αφηγείται το ίδιο παραμύθι. Αυτό το ένα, το μοναδικό που γνώριζε και κάθε φορά έπλεκε διαφορετικά η φαντασία του… το Δακρυογιάννη.
Τα παιδιά, καθισμένα γύρω του , άκουγαν εκστατικά για το παιδί, που γεννήθηκε από τα δάκρυα της μάνας… και εγώ ρουφούσα την εικόνα αυτή του καλοκαιριού πριν φύγω.
Φέτος αποφάσισαν να με γκρεμίσουν.
Πάλιωσα.
Δεν προσφέρω πια.
Κάποτε…
έριχναν τα σταφύλια και έβγαζαν κρασί. Όταν τα παιδιά βοηθούσαν, η χαρά μου ήταν μεγάλη.
Τώρα… το κρασί το φτιάχνουν αλλιώς.
Με λένε πατητήρι.
Δεν γνωρίζω το όνομα του διαδόχου μου.
Γνωρίζω μόνο ότι οι εικόνες εναλλάσσονται όπως και οι εποχές…
Η στήλη «Νέοι Δημιουργοί» θα φιλοξενεί μία φορά τη βδομάδα ποιήματα ή διηγήματα νέων δημιουργών και όχι μόνο. Προϋπόθεση, να μην έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο και φυσικά σε βιβλίο.
Φιλοδοξία μας είναι, στις αρχές του 2016 να εκδοθεί μια συλλογή ποιημάτων (και αντίστοιχη διηγημάτων) που θα ανθολογηθούν από αυτά που θα φιλοξενήσουμε.
Μπορείτε να στέλνετε τη συμμετοχή σας, μαζί με ένα μικρό βιογραφικό, στο e‑mail του περιοδικού: [email protected]
