Γράφει ο 2310net //
Αυτές οι ρωγμές ανθρωπιάς έγιναν μεγαλύτερες λόγω της εικόνας. Η εικόνα του μικρού Αϊλάν, νεκρού μπρούμυτα στην άμμο έκανε το γύρο του κόσμου και απέδειξε πως η δύναμη της εικόνας είναι τεράστια. Τα νεκρά προσφυγόπουλα είναι πια αμέτρητα, αλλά κανείς από τους πρόσκαιρα «je suis aylan» δεν φαίνεται να νοιάζεται. Μια άλλη εικόνα, αυτή των τριών γλυκύτατων γιαγιάδων που ταϊζουν ένα μωρό επίσης προκάλεσε έντονα συναισθήματα. Ώσπου μπήκε στο background της στημένης συνάντησης του Τσίπρα με τον Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου (όταν εγκαινίαζαν το πρόγραμμα μετεγκατάστασης) και από τότε σαν να χάθηκε η αυθεντικότητά της.
Επιστρέφουμε στο Νοέμβριο. Μετά το χτύπημα στο Παρίσι ο δρόμος προς τα βόρεια ήταν πια φραγμένος για όλους πλην Σύριων, Αφγανών και Ιρακινών. Αυτό σήμαινε ότι αυτόματα ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων έμειναν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Άνθρωποι κυρίως αφρικανικής καταγωγής, αλλά και πολλοί Ιρανοί άρχισαν να επιστρέφουν από την Ειδομένη προς την Αθήνα, όπου έπρεπε να φιλοξενηθούν προσωρινά στον Ελαιώνα. Και από την βίαιη καταστολή των ανθρώπων που δεν έφευγαν από την Ειδομένη μέχρι την επιστροφή τους στην Αθήνα ξεκινάει το τραγικό της υπόθεσης.
Όλοι όσοι έμπαιναν στα νησιά έπαιρναν στα χέρια τους ένα Υπηρεσιακό Σημείωμα, το οποίο στην πραγματικότητα δηλώνει την αδυναμία του κράτους να απελάσει τους «παράνομα» εισελθόντες. Έτσι, το Υπηρεσιακό Σημείωμα έχει διάρκεια 30 ημερών, μετά τις οποίες ο κάτοχός του τίθεται αυτόματα εκτός νόμου και κινδυνεύει με σύλληψη και απέλαση. Για όσο καιρό ήταν ανοιχτά τα σύνορα αυτό το Υπηρεσιακό Σημείωμα δεν είχε καμία αξία, μάλλον λειτουργούσε ως ενθύμιο από την Ελλάδα αφού αυτοί που το είχαν έμεναν για πολύ λίγες μέρες εδώ. Ωστόσο, αυτοί που δεν μπόρεσαν να περάσουν τα σύνορα βρέθηκαν απλά να κρατάν ένα έγγραφο το οποίο λήγει σε λίγες μέρες θέτοντάς τους εκτός νόμου. Ο μόνος τρόπος να παραμείνουν νόμιμα στη χώρα είναι να υποβάλλουν αίτημα για άσυλο στην Ελλάδα, κάτι που κανένας από αυτούς δεν θα ήθελε καθώς όλοι επιθυμούσαν να υποβάλλουν αίτημα ασύλου σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα και ως γνωστόν (Δουβλίνο ΙΙ) μόνο σε μια χώρα μπορείς να υποβάλλεις αίτημα.
Η διαδικασία για να υποβάλλει κανείς αίτημα ασύλου είναι τραγική: πρέπει να καλεί μέσω skype σε μια γραμμή στην οποία δεν απαντάει κανείς. Μάλιστα, κάθε γλώσσα εξυπηρετείται μια συγκεκριμένη ημέρα, που σημαίνει ότι αν μιλάς αραβικά έχεις μόνο μια μέρα την εβδομάδα να καλέσεις στην υπηρεσία ασύλου μέσω skype για να να λάβεις ημερομηνία για να υποβάλλεις το αίτημα για άσυλο. Πρακτικά απειροελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι καταφέρνουν να πιάσουν γραμμή. Οι περισσότεροι απλά καλούν και δεν απαντάει κανείς. Έτσι, χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται στη χώρα με ληγμένα χαρτιά και πρακτικά χωρίς τη δυνατότητα να υποβάλλουν αίτημα για άσυλο.
Λίγες ημέρες πριν την έναρξη των hot-spot αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ μάζευαν κόσμο με ληγμένα Υπηρεσιακά Σημειώματα, τους κρατούσαν στα κρατητήρια μέχρι να τους στείλουν στα hotspot που θα λειτουργούν και ως κρατητήρια για την επαναπροώθηση.
Πλέον τα hotspot θα ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, αφού όλη αυτή η διαδικασία θα κρατήσει τους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ήδη τα πρώτα γέμισαν και έρχονται κι άλλα. Η συμπεριφορά της κυβέρνησης στους ανθρώπους αυτούς δεν είναι παρά η αντανάκλαση της συμπεριφοράς ολόκληρης της Ε.Ε. Τόσο το Δουβλίνο ΙΙ, όσο και οι αποφάσεις-μονομερείς δήθεν ενέργειες χωρών όπως η ΠΓΔΜ ή η Αυστρία, θα καθιστούν αδύνατη τη μετάβαση των ανθρώπων αυτών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πλην εκείνων που θα δικαιούνται οικογενειακή επανένωση οι οποίοι είναι λίγοι και οι διαδικασίες πάρα πολύ αργές.
Η Αυστρία δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να εφαρμόσει αυτά που ήδη συζητιούνται σε όλη την ΕΕ, λειτουργώντας εντελώς συνειδητά και σίγουρα με την υποστήριξη και συνεννόηση αυτών που σήμερα κάνουν πως την «μαλώνουν». Κανείς πια δε μιλάει ούτε καν για την δήθεν αλληλεγγύη της ΕΕ, αλλά αποκλειστικά για μείωση των προσφυγικών ροών. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θέλουν άλλους πρόσφυγες. Οπότε τους θέλουν κάπου συγκεντρωμένους για να μην μπαίνουν στις χώρες τους και από εκεί να τους επιστρέφουν στις πατρίδες τους. Είχαν φροντίσει να προετοιμάσουν το έδαφος με τις ύποπτες καταγγελίες για μαζικούς βιασμούς στη Γερμανία και γενικότερα προσπαθώντας να παίξουν με την ισλαμοφοβία. Με άλλα λόγια, ετοιμάστηκε το έδαφος για να γίνει πάρκινγκ κανονικό η Ελλάδα, η κυβέρνηση της οποίας ευελπιστεί να κρατήσει τους πρόσφυγες ζητώντας ως λύτρα τη μείωση του χρέους.
Για το λόγο αυτό η παρέμβαση του ΝΑΤΟ χαιρετίστηκε από όλους. Πρέπει να είναι κανείς αφελής για να πιστέψει ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ έχει να κάνει με την απώθηση των προσφύγων και τη διάσωσή τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι με το που άρχισε να εμφανίζεται το ΝΑΤΟ στάλθηκαν από τα τουρκικά παράλια οι πρώτοι πρόσφυγες προς το Καστελόριζο. Ωστόσο η παρουσία του ΝΑΤΟ πρακτικά δεν θα εξασφαλίσει τίποτα άλλο παρά περισσότερους πνιγμούς προσφύγων.
Όπως θα έχετε ίσως παρατηρήσει δεν έχω χρησιμοποιήσει την λέξη «μετανάστης» σχεδόν καθόλου. Ο λόγος είναι ότι επιχειρείται από τα κέντρα εξουσίας να περάσει η διάκριση πρόσφυγα/μετανάστη με τέτοιο τρόπο ώστε να δικαιολογεί κάθε μέτρο ενάντια των μεταναστών αλλά και εν τέλει των προσφύων (καταστολή, απώθηση, απέλαση κτλ.). Με άλλα λόγια προωθείται η αντίληψη ότι «άντε εντάξει, να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες, αλλά με προσοχή μην τύχει και βοηθήσουμε κανένα μετανάστη». Η διαφορά πρόσφυγα και μετανάστη είναι ότι ο πρώτος δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, έφυγε διωκόμενος για την θρησκεία, τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, τη φυλή που ανήκει, τις πολιτικές του ιδέες κτλ. ενώ ο δεύτερος έφυγε για να αναζητήσει καλύτερη ζωή.
Η διαδικασία αναγνώρισης κάποιου ως πρόσφυγα είναι ατομική. Πρέπει δηλαδή να αποδείξεις γιατί δεν μπορείς να επιστρέψεις. Σήμερα, αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες μόνο Σύροι, Ιρακινοί και Αφγανοί και μάλιστα για τους τελευταίους αυτό δεν είναι και πολύ σίγουρο. Ωστόσο χιλιάδες άλλοι άνθρωποι έρχονται από χώρες της Ασίας ή της Αφρικής γιατί έχουν υποστεί δίωξη για κάποιο λόγο που αναφέραμε παραπάνω. Για παράδειγμα, μόλις αλλάζει μια δικτατορία σε κάποια χώρα της Αφρικής οι υποστηρικτές του προηγούμενου διώκονται μέχρι θανάτου. Γυναίκες αναγκάζονται να φύγουν για να γλιτώσουν την κλειτορειδεκτομή, ενώ αν είσαι ομοφυλόφιλος/-η καταδικάζεσαι σε φυλάκιση. Παρόμοιες καταστάσεις ισχύουν και στην Ασία. Αυτοί οι άνθρωποι, αλήθεια, τι είναι; Οικονομικοί μετανάστες όπως εντέχνως θέλουν να τους παρουσιάσουν αυτοί που με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο τους θεωρούν βάρος για τη χώρα και θέλουν να τους στείλουν μακριά από τον κώλο μας και όπου θέλουν ας πάνε;
Αν προσέξει κανείς τις διατυπώσεις γύρω από το ζήτημα θα θυμηθεί ότι το καλοκαίρι μιλούσαν για «προσφυγικό ζήτημα», αργότερα έγινε «προσφυγικό-μεταναστευτικό» και πλέον μιλάνε ξεκάθαρα για «μεταναστευτικό». Σε λίγο θα επιστρέψει και ο όρος «λαθρομετανάστευση» και μην ξαφνιαστείτε αν τον ακούσετε και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ζήτημα αυτό δεν μπορεί να ξεχωριστεί από τα όσα συμβαίνουν σε παγκόσμια κλίμακα. Οι προσφυγικές ροές θα μεγαλώνουν όσο διατηρείται και εντείνεται η κατάσταση στην Ανατολή. Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς οι αναταραχές στην περιοχή είναι τέτοιες που δεν μπορούν πια να ξεπεραστούν διαφορετικά. Ως προς το προσφυγικό όμως κάποια πράγματα θα πρέπει να σημειώσουμε για το επόμενο διάστημα:
- Η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ανθρώπων τους οποίους ολοφάνερα το ελληνικό κράτος δεν τους θέλει και θα πρέπει να τους διώξει το επόμενο διάστημα, σε hot spots και όχι μόνο, θα επιφέρει τεράστιες αντιδράσεις από τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς. Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι φαντάζονταν πως στην Ευρώπη υπάρχει ανθρωπισμός (!) και σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους και βλέπουν πως αυτά καθημερινά καταπατώνται βάναυσα, καθώς αναγκάζονται να κοιμούνται σε παγκάκια, να κρύβονται από την Αστυνομία ή στην καλύτερη περίπτωση να διαβιούν σαν τρόφιμοι χοιροστασίου σε κάκιστες συνθήκες υγιεινής. Ας σκεφτούμε τι θα γίνει όταν οι κρατικές αρχές θα προσπαθήσουν δια της βίας να τους απωθήσουν. Οι φωνές Πορτοσάλτε για στρατό στους δρόμους είναι προάγγελος τέτοιων εξελίξεων, αφού άλλωστε όλους αυτούς τους μήνες δεν υπήρχε η παραμικρή αφορμή για να μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι υπάρχει ανάγκη καταστολής.
- Θα επιχειρηθεί να αλλάξει ριζικά ο προσδιορισμός του ασύλου, της έννοιας του πρόσφυγα και του αιτούντος άσυλο. Για να αποθαρρυνθούν οι πιθανοί μελλοντικοί αιτούντες άσυλο θα επιχειρηθεί η αλλαγή του νομικού στάτους, ώστε να μην μπορεί εύκολα κάποιος να αιτείται την αναγνώριση του ως πρόσφυγα και να μπορεί κατ’ επέκταση το κράτος να τον απελάσει με συνοπτικές διαδικασίες.
- Όταν εδραιωθεί η κατάσταση θα αρχίσουν πολλαπλές φασιστικές επιθέσεις και θα επιχειρηθεί ένα κλίμα αναβίωσης της ξενοφοβίας. Εκτιμώ πως σε αυτό θα πρωτοστατήσει η ΝΔ (χρήσιμη θα είναι η αντιπροεδρία Άδωνι όσο ο Κυριάκος θα κρατάει καθαρά τα φιλελεύθερα χέρια του). Η συζήτηση για το προσφυγικό δεν θα γίνεται σε καμία περίπτωση με όρους αλληλεγγύης ούτε καν αστικής ανθρωπιάς, αλλά ως «πρόβλημα». Η προβληματοποίηση της παρουσίας αυτών των ανθρώπων στη χώρα μας θα οδηγήσει σε μαζικά και χωρίς προηγούμενο πογκρόμ σε βάρος όλων των μεταναστών αδιακρίτως.
- Το προσφυγικό ζήτημα θα αποτελέσει μοχλό ή αφορμή για εξελίξεις σε πολλαπλά επίπεδα. Άλλωστε στη Συρία επιχειρούν ήδη στρατιωτικά σχεδόν όλες οι υπερδυνάμεις.
Κλείνοντας, πρέπει να ρίξουμε μια ματιά και στο τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Είναι αντικειμενικά παραδεκτό ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα ωστόσο η αδυναμία της να εφαρμόσει ουσιαστικές πολιτικές για την υποδοχή των προσφύγων είναι μνημειώδης. Δεν έκανε σχεδόν τίποτα άλλο από το ανοίξει κέντρα υποδοχής, τα οποία σταδιακά θα λειτουργήσουν όπως τα κέντρα κράτησης τα οποία υποτίθεται ότι θα έκλεινε. Δεν συνέβαλλε στο σταμάτημα της απαράδεκτης εισαγόμενης διάκρισης ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες, αντίθετα αποδέχτηκε τον διαχωρισμό που θέλει μόνο Σύρους, Αφγανούς και Ιρακινούς να θεωρούνται πρόσφυγες και τσουβάλιασε όλους τους άλλους στην κατηγορία «μετανάστης» απλά για να μπορεί να τους διώξει αργότερα. Επιδεικνύει αδυναμία να οργανώσει ουσιαστικές πολιτικές για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην χώρα, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στις ΜΚΟ να διαχειριστούν τα χρήματα που δίνονται για τους πρόσφυγες. Τέλος, ανέχεται και συνδράμει στην διαχείριση του προσφυγικού ως σύγχρονου σκλαβοπάζαρου καθώς σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ παζαρεύει τους ανθρώπους αποστεώνοντας κάθε τι ανθρώπινο θεωρώντας τους απλά και μόνο αριθμούς, αλλά και δεν σκοπεύει να εξασφαλίσει για αυτούς καμία πραγματική ανθρώπινη διαβίωση στη χώρα μας. Με τον τρόπο της η κυβέρνηση ακυρώνει όποια καλή διάθεση δείχνουν οι άνθρωποι που εργάζονται στις σχετικές υπηρεσίες της.
Ο μόνος τρόπος που αρμόζει να υποδεχθούμε τους πρόσφυγες είναι με τιμές αρχηγών κράτους. Στο κάτω κάτω εκπροσωπούν το κράτος των ξεριζωμένων, των κατατρεγμένων, των διωκόμενων, των κολασμενων. Αλλά τι λέω; Δεν είναι και άγιο φως…