Σήμερα, Σάββατο 24 Γενάρη 2015 «έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφος και φίλος Γιώργος Βελλάς, σε ηλικία 79 ετών.
Ο Γιώργος Βελλάς γεννήθηκε στο χωριό Κάντσικο (Δροσοπηγή) Κόνιτσας το 1936. Το 1948, τον καιρό του εμφυλίου σπαραγμού περίπου 203 παιδάκια του χωριού του, για να σωθούν από τις επιχειρήσεις του Γράμμου, πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και ανάμεσα σ’ αυτά ο Γιώργος και τα μικρότερα αδέλφια του. Πέρασε στην Αλβανία το 1948 και έζησε στον παιδικό σταθμό του Φιέρη και από εκεί στο Βουκουρέστι.
Εκεί σπούδασε και μυήθηκε στην ελληνική γραμματεία, αρχαία και νεότερη, γνώρισε και την παγκόσμια λογοτεχνία. Άρχισε και τις πρώτες μεταφράσεις.
Το 1955 τελικά θα συναντήσει τους γονείς του στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν όπου και θα μετακομίσει. Εκεί άρχισε να δουλεύω στις οικοδομές της Τασκένδης, φορτοεκφορτωτής και αργότερα χτίστης, ταυτόχρονα μάθαινε μόνος του τη ρώσικη γλώσσα. Αρχίζει να γράφει και ποιήματα τα οποία είδανε το φως της δημοσιότητας στο «Νέο Δρόμο», εφημερίδα των πολιτικών προσφύγων της Τασκένδης.
Το 1957 έδωσε εισαγωγικές εξετάσεις στη Φιλολογική Σχολή στην Τασκένδη, στο Κρατικό Πανεπιστήμιο και για την καλύτερη αφομίωση της ρώσικης γλώσσας πέρασε στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της πόλης Βορόνεξ το 1958. Συνέχισε να γράφει ποιήματα τα οποία είδανε το φως της δημοσιότητας σε μεταφράσεις στη ρώσικη γλώσσα, στις εφημερίδες: «ΚΟΜΜΟΥΝΑ», «ΜΟΛΟΝΤΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΑΡ», «ΒΟΡΟΝΕΖΣΚΙΙ ΟΥΝΙΒΕΡΣΠΈΤ» και στα περιοδικά «ΠΟΝΤΙΟΜ», «ΣΜΕΝΑ» κλπ.
Το 1962 είναι ήδη απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου της πόλης Βορόνεζ, όπου και διορίζεται σαν βοηθός επιστημών στην έδρα ξένων γλωσσών. Το 1969 δε εισήχθη στην ασπιραντούρα (ντοκτοράτ) για μεταπτυχιακές διδακτορικές σπουδές, για να ασχοληθεί με την αρχαιοελληνική ιστορία, αρχαιολογία και συγκεκριμένα με το έργο του Γ. Κορδάτου, σαν ιστορικό της Αρχαίας Ελλάδας.
Στην πόλη Βορόνεζ, είδανε φως οι συλλογές ποιημάτων στη ρωσική γλώσσα: «Το μονοπάτι», «Η χειραψία», «Οι ποιητές του Βορόνεζ» και με την επιμέλειά του είδε φως μία ανθολογία ποιημάτων του Πανεπιστημίου, που φέρνει τον τίτλο: «Η Μούσα του Πανεπιστημίου». Το 1992 είδε το φως της δημοσιότητας και το βιβλίο του: «Ελλάδα αγάπη μου». Από το 1977 τα ποιήματα του δημοσιεύονται σε μία σειρά ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες εκτός Σοβιετικής Ενωσης, στο περιοδικό «Πυρσός» στη Λ.Δ. της Γερμανίας, στη «Χαραυγή» και «Βήμα» της Κύπρου και σε δύο μικρές ελληνικές συλλογές «Τα παιδιά μας γράφουν», Βουκουρέστι 1954 και «Η ποίηση της προσφυγιάς», Αθήνα 1979.
Το τελευταίο βιβλίο του με ποιήματα «Με τα φτερά του τραγουδιού» εκδόθηκε το 2000.
Σαν επιστήμονας έχει δουλέψει από το 1962 έως το 1990 στο Πανεπιστήμιο του Βορόνεζ, όπου έχει εκδώσει πάνω από 140 επιστημονικές εργασίες και ανάμεσα σ’ αυτές η διπλωματική μου εργασία «Οι Ελληνισμοί στη ρώσικη γλώσσα», «Ο Γ. Κορδάτος ιστορικός της αρχαίας Ελλάδας», «Οι ανασκαφές στη Δωδώνη» και πολλές άλλες εργασίες, οι οποίες άρχισαν να εκδίδονται από το 1965.
Με τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα και μέχρι το θάνατό του δούλεψε στο Κέντρο Μελέτης Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.
Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα από το Β΄ νεκροταφείο Αθήνας.
Επιμέλεια: Ηρακλής Κακαβάνης