Συνέντευξη του ποιητή Αλέκου Πούλου στην Τασσώ Γαΐλα //
Η κυκλοφορία του βιβλίου «Είπαν… για τον Φίλιππα Μαυρογιώργη» /έκδοση Νέα Ικαρία/2016 με επιμέλεια Αλέκου Πούλου , είναι και η αφορμή για την συζήτηση μας μαζί του.
- Το «Είπαν… για τον Φίλιππα Μαυρογιώργη» είναι κ. Πούλο το νέο σας βιβλίο με κριτικές αποτιμήσεις για το έργο του Φίλιππα Μαυρογιώργη. Μας εξηγείται γιατί κρίνατε σκόπιμο την κυκλοφορία του;
Η έκδοση αυτού του βιβλίου ήταν επιθυμία του ίδιου του Φίλιππα και όχι δική μου. Απλά σε μένα ανέθεσε να κάνω την επιλογή των κειμένων συναδέλφων λογοτεχνών ή συμπατριωτών του Νικαριωτών που θα συμπεριελάμβανε η έκδοση. Πρόλαβε την κυκλοφορία του, πέθανε ξέρετε λίγο αργότερα…
- Σημαντική προσωπικότητα ο συμπατριώτης σας Φ.Μ., εσείς πώς θα τον χαρακτηρίζατε σαν άνθρωπο αλλά και σαν λογοτέχνη;
Τον Φίλιππα τον γνώρισα όταν ήμουν πολύ νέος. Με βοήθησε πολύ στο χώρο της λογοτεχνίας, βοηθούσε όλους τους νέους λογοτέχνες. Προσωπικά νοιώθω πολύ δεμένος μαζί του, τον θεωρώ πνευματικό μου πατέρα. Η ιστορία της λογοτεχνικής, κοινωνικής και αγωνιστικής του δράσης υπήρξε πολύ σημαντική. Ο Φ.Μ., αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ουμανιστής και μαχητής στο χώρο της λογοτεχνίας όπου και προσέφερε πολλά από τις θέσεις που κατείχε στην Ε.Ε.Λ. στους Ικαριωτικούς Συλλόγους ή μέσω της εφημερίδας του.
Νεαρός ναυτικός ο Αλέκος Πούλος από το πρώτο του κιόλας ‑το 1980- ταξίδι και μετά τη βάρδια του καταγράφει τις εμπειρίες του σε στίχους, ποιήματα-βιώματα που δημοσιεύονται στην εφημερίδα των ναυτεργατών Ναυτεργατική. Οι συλλογές του Εξ Ωκεανών και Ατέλειωτες Πορείες περιέχουν πολλά από αυτά τα ταξικά ποιήματα αλλά και ποίηση ερωτική ‚κ. ά, γενικά δύο θαλασσινές συλλογές με καράβια, άγκυρες, λιμάνια και μηχανές, γραμμένες με χρήση διαφόρων τεχνοτροπιών.
- Κ. Πούλο στις 2 αυτές συλλογές σας παρατηρούμε το πάντρεμα λογοτεχνίας με ιδεολογία –στα ταξικά σας ποιήματα‑, πράγματα ιδιομορφία να συναντάς στίχους έκφρασης αιτημάτων ναυτεργατών, απεργιών, προβολής δικαιωμάτων, στηλίτευσης της εκμετάλλευσης των ναυτικών.. Γράφετε ταξικά ποιήματα γιατί νοιώθετε ταγμένος σε έναν σκοπό;
Δεν κάνω σοσιαλιστικό ρεαλισμό με την ποίησή μου απλά επιδιώκω μέσω της λογοτεχνίας να δώσω τα πιστεύω μου ‚αυτός είναι ο σκοπός μου. Δηλαδή, μέσα από τη λογοτεχνική δράση μου επιδιώκω να αλλάξει η κατάσταση στα καράβια, στο συνταξιοδοτικό των ναυτικών… μπορούμε να αλλάξομε την κατάσταση, στο χέρι μας είναι…
- Θαλασσινά Σημάδια, συλλογή διηγημάτων σας με 13 διηγήματα από τα οποία θα λέγαμε αρκετά είναι ταξικά, συνδικαλισμός, καταγγέλλετε όλα τα στραβά μέσα από διηγήματα. Αυτή σας η παρέμβαση δεν υπάρχει κίνδυνος να σας στοιχίσει;
Ισχύει ότι και στην ποίησή μου. Το επιδιώκω κ. Γαΐλα το να προωθώ μέσω της λογοτεχνίας τα κοινωνικά προβλήματα, την πάλη ενάντια στο άδικο και την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Καιρός να ορίσεις/τα καινούργια σου πέλαγα/τα νέα σου πλοία./Ως αλύγιστος του κύματος./Έτσι να πορευτείς./Μην τρομάξεις .Αυτούς τους στίχους σας σε ποόν τους απευθύνεται;
Είναι από ένα ποίημά μου γραμμένο για συνάδελφο όταν συνταξιοδοτήθηκε, ποίημα-συμβουλή να συνεχίσει τον συνδικαλισμό, τον αγώνα και σαν συνταξιούχος.
- Οι συγγραφείς που αγαπάτε σας έχουν επηρεάσει στη γραφή σας;
Τάσος Λειβαδίτης είναι το μεγάλο μου πάθος. Τόσο μεγάλο που φοβούμενος μήπως επηρεαστώ ήθελα να σταματήσω να τον διαβάζω…
- Είστε ένας σύγχρονος ποιητής. Θεωρείται την Ελληνική σύγχρονη ποίηση ζώσα;
Ασφαλώς. Και είναι ευτύχημα που έχομε στην Ε.Ε.Λ., νέους λογοτέχνες που γράφουν σύγχρονη ποίηση που αγγίζει τον αναγνώστη. Η ποίηση κ. Γαΐλα γνωρίζει άνθηση και προσωπικά με συγκινούν νέοι ποιητές όπως η Ηλέκτρα Στρατωνίου, ο Αντώνης Κομίνης, η Ελένη Καλαγκιά, ο Κώστας Ευαγγελάτος, ο Γιώργος Αλιγιζάκης κ. ά.
- Από το 2008 ασχολείστε και με το θέατρο που το χαρακτηρίζεται σαν το μεγάλο σας πάθος. Ναυτεργάτης-λογοτέχνης-συνδικαλιστής-ηθοποιός. Τι σημαίνει κ. Πούλο, δημιουργία;
Τώρα συνταξιούχος ναυτεργάτης που στο ξεκίνημά μου είχα οργανωθεί αμέσως στο σωματείο ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ και ναι δημιουργία είναι η συμμετοχή στην κοινωνική ζωή. Με το να συμμετέχεις σε διαδηλώσεις, απεργίες είσαι μέσα στην κοινωνία. Η δημιουργία ‘γεμίζει’ την ζωή.
- Υπάρχει κάτι από την ναυτική σας καριέρα που θέλετε να ξεχάσετε;
Δεν ξεχνώ τίποτα. Όλη μου η ζωή καράβια, Πειραιάς, Π.Ε.Μ.Ε.Ν., όλα όσα έζησα σ’ αυτό το χώρο έμειναν μέσα μου…
- Τι σας προσβάλλει και τι σας θυμώνει;
Το ότι με θεωρούν σκλάβο, υποτακτικό και το ότι δεν λέει να πάει μπροστά ο κόσμος. Ο φτωχός λαός που υποφέρει αλλά δεν κινείται-ενώ καθοδηγείται- να ανατρέψει την κατάσταση και να πλησιάσει το συμφέρον του γιατί τον αποτρέπουν.
- Τι διεκδικείτε;
Τη ζωή μου. Τη ζωή που μου ανήκει, τη ζωή που πρέπει να ζήσω εγώ τα παιδιά, τα εγγόνια μου…
- Στις 26 Νοεμβρίου απεβίωσε ο Φιντέλ Κάστρο. Ένα απόφθεγμα του: Η επανάσταση δεν είναι ένα στρώμα από ροδοπέταλα. Είναι μια μάχη ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν. Το σχόλιό σας;
Σωστό. Πείτε πως ο λαός εξεγείρετε σε λαϊκή κατεύθυνση, να πάρει την εξουσία. Πείτε την πήρε, αλλά χρειάζεται και συνέχιση του αγώνα γιατί οι άλλοι δεν θα παραδώσουν εύκολα την εξουσία. Τότε είναι που θα χρειαστεί περισσότερος αγώνας.
- Μιλήστε μας για το βιβλίο σας που σύντομα θα προστεθεί στη εργογραφία σας.
Πρόκειται για συλλογή ποιημάτων με τον τίτλο «Συνορεύοντας με τη στεριά» και θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ. Εδώ να σας πω ότι μου έγινε πρόταση με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματος να εκδοθεί συλλογή μου 48 ποιημάτων που τα έγραψα από νεαρός ναυτικός μέχρι σήμερα και έχουν ήδη δημοσιευθεί στην Ναυτεργατική.
- Η ευχή σας για τον νέο χρόνο;
Ξέρετε είμαι αισιόδοξος χαρακτήρας. Πιστεύω ότι κάτι θα αλλάξει, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση, θα παλέψω για τα δικαιώματα μου. Να είναι όλοι αισιόδοξοι και καλούς και δυνατούς αγώνες…