Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Τα λουλούδια της πλατείας» (4 ποιήματα της Γωγώς Θ. Μπελεκούκια-Σπανού)

Η Γωγώ Θ. Μπε­λε­κού­κια-Σπα­νού γεν­νή­θη­κε και ζει στην Αθή­να. Γρά­φει ποί­η­ση, παρα­μύ­θια, διη­γή­μα­τα (πέντε από αυτά Gvgvέχουν πάρει έπαι­νο από το Σύν­δε­σμο Ελλή­νων Λογο­τε­χνών Αυστρα­λί­ας) ενώ παράλ­λη­λα ασχο­λή­θη­κε με το θέα­τρο ανε­βά­ζο­ντας δύο σχο­λι­κές παραστάσεις.
Τα τελευ­ταία χρό­νια έχουν εκδο­θεί παρα­μύ­θια της «Φίλ­τρο αγά­πης και ονεί­ρων» («Βερ­γί­να»- 2013), και οι ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές «Μια φορά στο κάπο­τε… φύτρω­σαν κόκ­κι­νες παπα­ρού­νες» («Βερ­γί­να» — 2012), «Σαν φυλα­χτό… φόρε­σα και­νούρ­για κόκ­κι­να παπού­τσια» (2011).

ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ

-«Φύτε­ψε τα λου­λού­δια στην πλατεία»
μου είπαν.
Έβα­λα λοιπόν
μια κόκ­κι­νη Oμό­νοια στην πίσω ζαρ­ντι­νιέ­ρα τη μεγάλη,
τρεις άσπρες Συνερ­γα­σί­ες στις πλαϊνές
και άφησα
τη δίχρω­μη Κατα­νό­η­ση για τη ζαρ­ντι­νιέ­ρα της εισόδου.
Το χώμα ήταν αφράτο.
-«Δεν έφται­γε καθό­λου σας βεβαιώ­νω, κύριε εισαγγελέα.
Χαι­ρό­σουν να το ψαχουλεύεις!»
Το νερό δρο­σε­ρό και καθάριο
ντό­πιας πηγής.
Η φύτευ­ση εστέ­φθη από επιτυχία.
Τα άνθη
δυστυ­χώς απέ­θα­νον την επομένη.
Ο αστάθ­μη­τος παρά­γων Άνθρωπος
χαρού­με­νος και σίγουρος
για το καλό της προ­θέ­σε­ώς του
βάλ­θη­κε να τους αλλά­ζει θέση.
Τα ζάλισε
και είπαν να πεθά­νουν να γλιτώσουν!

ΦΕΓΓΟΒΟΛΑ…

Φεγ­γο­βο­λά
χρυ­σό­σκο­νη η αφή σου.
Μονο­πά­τια αόρατα
καθώς χαράζει
στης Αίσθη­σης το χάρτη.
Τις νύχτες
που χάνε­ται η Σελήνη
στις φλέ­βες μου
να φωσφορίζεις.

Poiimata6

ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ

Δε φοβά­μαι τη σιωπή-
φοβά­μαι τον πόνο που κρύ­βουν οι λέξεις.
Δε φοβά­μαι τη μάχη-
φοβά­μαι μη με δουν να ματώνω
εκεί­νοι που αγά­πη­σα και χάσουν το θάρ­ρος τους.
Δε φοβά­μαι το θάνατο-
φοβά­μαι μη ζήσω δίχως αξιοπρέπεια.

ΨΥΧΕΣ

Αν οι Ψυχές
είχαν μορφή
θα ‘σαν πουλιά.

Σαν είσαι Άξιος κυνηγός
σημά­δε­ψέ τα στο κεφάλι.
Τους πρέ­πει θάνα­τος σωστός.
Γεν­νή­θη­καν για να πετούν
Όχι
να σέρνονται.

Η στή­λη «Νέοι Δημιουρ­γοί» θα φιλο­ξε­νεί μία φορά τη βδο­μά­δα ποι­ή­μα­τα ή διη­γή­μα­τα νέων δημιουρ­γών και όχι μόνο. Προ­ϋ­πό­θε­ση, να μην έχουν δημο­σιευ­τεί σε έντυ­πο ή ηλε­κτρο­νι­κό μέσο και φυσι­κά σε βιβλίο. Από αυτά που εσείς θα μας στέλ­νε­τε ο Λου­κάς Σπή­λιος (ψευ­δώ­νυ­μο ποι­η­τή) θα επι­λέ­γει και θα σας προτείνει.

Φιλο­δο­ξία μας είναι, στις αρχές του 2016 να εκδο­θεί μια συλ­λο­γή ποι­η­μά­των (και αντί­στοι­χη διη­γη­μά­των) που θα ανθο­λο­γη­θούν από αυτά που θα φιλοξενήσουμε.

Μπο­ρεί­τε να στέλ­νε­τε τη συμ­με­το­χή σας, μαζί με ένα μικρό βιο­γρα­φι­κό, στο e‑mail του περιο­δι­κού: [email protected]

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο