Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Το ημερολόγιο του αγώνα»

Karer6Ε.Α.Μ‑Ε.Λ.Α.Σ., η λαϊ­κή αντί­στα­ση στην τρι­πλή κατο­χή (Γερ­μα­νών, Ιτα­λών και Βουλ­γά­ρων) από την πένα του δημο­σιο­γρά­φου και Ελλη­να αγω­νι­στή της περιό­δου, Αλέ­ξη Καρ­ρέρ, έναν από τους πρα­κτι­κο­γρά­φους στις εργα­σί­ες του Εθνι­κού Συμ­βου­λί­ου της Π.Ε.Ε.Α. (κυβέρ­νη­ση του βου­νού), ο οποί­ος κατέ­γρα­ψε, σε εφη­με­ρί­δα της επο­χής, πέντε χρό­νια μετά το τέλος του πολέ­μου, τα κυριό­τε­ρα πολε­μι­κά γεγο­νό­τα. Μικρές και μεγά­λες συρ­ρά­ξεις του λαϊ­κού στρα­τού με τον κατα­κτη­τή, όπως… και τις θηριω­δί­ες του κατα­κτη­τή σε πόλεις και χωριά. Δεν παρα­λεί­πει να παρεμ­βά­λει την πορεία των προ­σπα­θειών της Π.Ε.Ε.Α. για σχη­μα­τι­σμό κυβέρ­νη­σης όλων των ελλή­νων, ειρή­νευ­ση με τα ένο­πλα τμή­μα­τα της άλλης πλευ­ράς, όπως και αντι­με­τώ­πι­ση των αντε­θνι­κά δρώ­ντων ‑συνερ­γα­τών του ξένου δυνά­στη, και των ταγ­μα­τα­σφα­λι­τών του ψευ­το-πρω­θυ­πουρ­γού Ράλ­λη. Ολό­κλη­ρη η επο­ποι­ία του Ε.Α.Μ‑Ε.Λ.Α.Σ. απο­τυ­πώ­νε­ται αδρά και με ακρί­βεια. Ο δημιουρ­γός του βιβλί­ου, Άρης Καρ­ρέρ, επε­ξερ­γά­στη­κε και παρου­σιά­ζει το Δημο­σιο­γρα­φι­κό Ημε­ρο­λό­γιο, προ­σθέ­το­ντας και δυο κεφά­λαια-απο­φά­σεις, Νόμους της Π.Ε.Ε.Α., για να λει­τουρ­γή­σει η Ελεύ­θε­ρη Ελλά­δα, μέχρι να ‘ρθει η Λευ­τε­ριά, που συμπλη­ρώ­νουν δημιουρ­γι­κά το βασι­κό κεί­με­νο: Για τη Λαϊ­κή Δικαιο­σύ­νη και την Τοπι­κή Αυτοδιοίκηση.

Το βιβλίο προ­λο­γί­ζει η Αλέ­κα Παπαρήγα.

Την έκδο­ση επι­με­λή­θη­κε ο γιος του Αρης Καρρέρ.

Ο Άρης Καρ­ρέρ γεν­νή­θη­κε το 1946. Σπού­δα­σε δημοσιογρα­φία, νομι­κά στο Βερο­λί­νο, και στη Λυών Γαλ­λι­κή Φιλο­σο­φία και Φιλο­λο­γία. Εργά­στη­κε ως δημο­σιο­γρά­φος σε αθη­ναϊ­κές εφη­με­ρί­δες. Συν­δι­κα­λι­στής στην ΕΣΗΕΑ και τον ΕΔΟΕΑΠ. Σήμε­ρα ασχο­λεί­ται με μεταφράσεις.

Στη φωτο­γρα­φία εξω­φύλ­λου­του βιβλίου:

Εθνι­κό Συμ­βού­λιο Κορυ­σχά­δων, Μάης 1944. Στιγ­μιό­τυ­πο από τις εργα­σί­ες του (κατα­γρα­φή πρα­κτι­κών). Από αρι­στε­ρά, ο Τάκης Φίτσος, αρχι­συ­ντά­κτης της «Νεο­λαί­ας» του ΚΚΕ, και του «Ριζο­σπά­στη» στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1920 και μετά την Κατο­χή. Εκτε­λε­σμέ­νος το 1949, στη Χαλ­κί­δα. Στο κέντρο, ο Μπά­μπης Κλά­ρας αδελ­φός του Άρη Βελου­χιώ­τη, μετέ­πει­τα διευ­θυ­ντι­κό στέ­λε­χος της εφη­με­ρί­δας «Βρα­δυ­νή». Δεξιά, ο Αλέ­ξης Καρ­ρέρ («Ακύ­λας») δημο­σιο­γρά­φος, δικη­γό­ρος, συγ­γρα­φέ­ας και μετα­φρα­στής. Όρθιος πίσω του ‑με σκυ­φτό κεφά­λι- ο Γιώρ­γος Ζιού­τος (ή Ζωπό­που­λος) δημο­σιο­γρά­φος, συγ­γρα­φέ­ας και διευ­θυ­ντής του εκδο­τι­κού οίκου «Τα Νέα Βιβλία», που άφη­σε επο­χή για τις θεμα­τι­κές επι­λο­γές και την ποιό­τη­τα των εκδόσεων.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο