Το «ταξίδι» παρουσίασης του νέου βιβλίου του Βεροιώτη δημοσιογράφου-συγγραφέα Αλέκου Χατζηκώστα (συνεργάτη του περιοδικού μας) συνεχίστηκε με μεγάλη συμμετοχή κόσμου στην Αθήνα.
Πιο συγκεκριμένα οι εκδόσεις «Εντύποις» και το περιοδικό «Ατέχνως» παρουσίασαν το νέο βιβλίο του Βεροιώτη δημοσιογράφου-συγγραφέα Αλέκου Χατζηκώστα «Το παρελθόν κρατά πολύ» την Κυριακή 27 Νοέμβρη στις 6.30 στο «Ομικρον2».
Στην εκδήλωση μεταξύ άλλων τίμησαν με τη παρουσία τους ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη, ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και κονοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρ. Συμπαράταξης κ. Θανάσης Θεοχαρόπουλος (συμπατριώτης του συγγραφέα) καθώς και παλιοί φίλοι και συναγωνιστές από τα φοιτητικά χρόνια του συγγραφέα.
Για το βιβλίο μίλησαν:
Ο Στέλιος Κανάκης, συγγραφέας, εκπαιδευτικός (Εκδόσεις Εντύποις) και
ο Ηρακλής Κακαβάνης, συγγραφέας, δημοσιογράφος («Ατέχνως»), ο οποίος μίλησε για την ιστορία και τους ήρωες του μυθιστορήματος (προσεχώς το ΑΤΕΧΝΩΣ θα δημοσιεύσει την ομιλία).
Μίλησε και ο ίδιος ο συγγραφέας Αλέκος Χατζηκώστας ο οποίος εξέφρασε αρχικά τη θλίψη του στο θάνατο του ΦΙΝΤΕΛ τονίζοντας την ανάγκη να εκφραστεί πολύμορφα η αλληλεγγύη στον Κουβανικό λαό καθώς και στην ανάγκη συνέχισης του αγώνα «Μέχρι την τελική Νίκη»
Στην ομιλία τόνισε ανάμεσα στ’ άλλα: «Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ορισμένα ζητήματα:
1.Το βιβλίο είναι η πρώτη μου προσπάθεια για ακόμη μεγαλύτερη λογοτεχνική φόρμα. Ξεπερνώ δηλαδή το διήγημα και προχωρώ προς τη νουβέλα και το μυθιστόρημα. Το άλμα μεγάλο και πρωτόγνωρο για μένα. Δεν θέλω την επιείκεια σας, αλλά την κατανόησή σας, καθώς και την δίκαιη κριτική σας, με την υπόσχεση ότι στην επόμενη προσπάθεια θα είμαι σαφώς καλύτερος!
2. Τα όσα αναφέρονται για ιστορικά ή πολιτικά γεγονότα είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. Δεμένα πάντα με το στοιχείο της μυθοπλασίας. Για παράδειγμα τα όσα αναφέρονται για την τύχη των περιουσιών των Εβραίων έχουν ως βάση τα όσα συνέβησαν στην γειτονική μας Θεσσαλονίκη, αλλά και γιατί όχι και στη Βέροια. Οι αναφορές για περιουσίες που έγιναν την περίοδο αυτή αλλά και το πώς μεγάλωσαν τα επόμενα χρόνια στηρίζεται σε πολλά παραδείγματα. Δεν λείπει επίσης ο κοινωνικός πολιτικός σχολιασμός για τα χρόνια αυτά αλλά και για τα σημερινά της αλλαγής κυβερνήσεων, και φτάνει η ιστορία μας μέχρι την πρώτη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του «δημοσιογραφικού σιναφιού». Πολλά σχόλια δηλαδή (σαν ένα είδος αυτοκριτικής) για τον τρόπο που δρουν πολλά ΜΜΕ, για τον ρόλο των σόσιαλ μίντια, για τις εργασιακές συνθήκες κ.α.
3. Αξίζει τον κόπο να γράφει και να διαβάζει κανείς γενικά και ειδικά λογοτεχνία στην περίοδο της κρίσης; Όταν ο αγώνας της επιβίωσης πνίγει κάθε σκέψη και δραστηριότητα; Κατά τη γνώμη μου στις συνθήκες αυτές ισχύει περισσότερο από κάθε άλλη φορά η ρήση ότι: Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ… Προφανώς και ένα λογοτεχνικό βιβλίο δεν μπορεί από μόνο του όσο και καλό να είναι ν’ αλλάξει την κατάσταση. Όμως μπορεί πέρα από την αισθητική απόλαυση που θα προσφέρει (φυσικά και δεν συμφωνώ με τα βιβλία εκείνα που απλά σε οδηγούν σε κόσμους μακρινούς και ονειρεμένους) μπορεί και να προβληματίσει, φωτίζοντας με λογοτεχνικό τρόπο αθέατες πλευρές της πραγματικότητας. ..»