Σαν σήμερα (12/12/1928) γεννήθηκε στο χωριό Σεκέρ της Κιργιζίας (τότε αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία) ο Τσινγκίζ Αϊτμάτοφ, από τους σημαντικότερους συγγραφείς της μεταπολεμικής σοβιετικής λογοτεχνίας, διεθνώς γνωστός.
Ο Αϊτμάτοφ δούλευε από μικρός. Εκανε σπουδές σχετικές με τη γεωργία και κτηνοτροφία. Ηταν μόλις 14 ετών, στα 1942, όταν είχε αναγορευθεί κιόλας γραμματέας του σοβιέτ στο χωριό του. Εκεί έζησε το πέρασμα από τη νομαδική ζωή στο σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής.
Πρωτοεμφανίζεται το 1952 με το διήγημα «Ο εφημεριδοπώλης Τζούιντο». Συνέχισε να δημοσιεύει διηγήματα παράλληλα με την επαγγελματική του ενασχόληση στη γεωργία και κτηνοτροφία. Το 1956 έγινε δεκτός στα ανώτερα λογοτεχνικά μαθήματα στη Μόσχα, ολοκληρώνοντάς τα το 1958. Την ίδια χρονιά, το περιοδικό «Οχτώβρης» δημοσιεύει το διήγημα «Πρόσωπο με πρόσωπο», σε μετάφραση από τα κιργιζιανά και εκδόθηκε η νουβέλα «Τζαμίλια» — με την οποία γίνεται διεθνώς γνωστός — η ιστορία μιας κοπέλας, μικροπαντρεμένης, που το σκάει με άλλον ενώ ο σύζυγός της είναι στρατιώτης στο μέτωπο και μάλιστα τραυματίας πολέμου. «Η ωραιότερη ερωτική ιστορία του κόσμου» κατά τον Λουί Αραγκόν.
Ακολούθησαν αριστουργήματα, με αλλεπάλληλες εκδόσεις εντός και εκτός ΕΣΣΔ. Στην Ελλάδα, εκτός από την «Τζαμίλια» την οποία μετέφρασε η Αλκη Ζέη, έχουν κυκλοφορήσει επίσης «Το άσπρο καραβάκι», «Το χωράφι της μάνας», το «Αντίο Γκιουλσαρί», τα «Μια μέρα και ένας αιώνας», «Το Ικρίωμα», το «Μάτι της καμήλας». Τέλος «Ο πρώτος δάσκαλος» έγινε ταινία από τον Αντρέι Κοντσαλόφσκι).
Απέσπασε τρία Κρατικά Βραβεία της ΕΣΣΔ (1968, 1977, 1983), Βραβείο Λένιν το 1963 παίρνει το Βραβείο Λένιν για τη συλλογή του «Διηγήματα του βουνού και της Στέπας». Ηρωας Σοσιαλιστικής Εργασίας (1978) και Λαϊκός Συγγραφέας της Κιργιζίας. Διατέλεσε βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Κιργιζίας, στέλεχος σε πληθώρα συλλόγων και συντακτικών επιτροπών περιοδικών. Από το 1994 και μέχρι και το 2007 διατέλεσε πρέσβης της Κιργιζίας, σε διάφορες χώρες. Πέθανε στις 10/6/2008.
Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης