Γράφει ο Βασίλης Κρίτσας //
Αυτές τις (φ)άγιες μέρες, ο κόσμος κάνει ευχάριστες σκέψεις, τα σχέδια για τη νέα χρονιά που μόλις άρχισε, και δίνει διάφορες ευχές ή υποσχέσεις στον εαυτό του, σαν κι αυτές που ακολουθούν. Κι ας μην είναι πολύ σίγουρο ότι θα τις τηρήσει..
Αυτή τη χρονιά, θα κόψω τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια.
Τα πολλά νεύρα και τον τρίτο καφέ, μες στη μέρα.
Τα πολλά γλυκά.
Τα περιττά έξοδα.
Τις μετακινήσεις με το αυτοκίνητο.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Τις δικαιολογίες για να μην οργανωθώ.
Την ανωριμότητα και τις κακές παρέες.
Αυτή τη χρονιά θα τρώω λιγότερο. Έτσι κι αλλιώς δεν περισσεύουν χρήματα για μεγάλα φαγοπότια και κραιπάλες. Αν και αυτό σημαίνει πως μάλλον θα τρώω πάλι φτηνές βλακείες που παχαίνουν. Οπότε επαναδιατύπωση: αυτή τη χρονιά, θα τρώω λιγότερο, αλλά θα παχύνω πάλι. Τουλάχιστον θα κάνω οικονομία. Και θα γλιτώσω και τα λεφτά που δίνω στο γυμναστήριο, με την ελπίδα πως (αφού πληρώνω) θα φιλοτιμηθώ και θα το επισκέπτομαι τακτικά.
Αυτή τη χρονιά θα δω περισσότερες ταινίες στο σινεμά (με δωρεάν προβολές και εισιτήρια ανέργων). Θα διαβάσω περισσότερα βιβλία. Θα επισκεφτώ περισσότερα μουσεία (αρκεί να θυμάμαι εγκαίρως τις δωρεάν ημέρες). Θα βγαίνω πιο πολύ έξω, έτσι και αλλιώς το σπίτι είναι πιο κρύο. Και θα βλέπω πιο πολύ τους φίλους μου.
Αυτή τη χρονιά θα κάνω ένα ταξίδι. ‘Η έστω μια εκδρομή, στο Λουτράκι, στη Χαλκίδα. Ή μάλλον στο Σούνιο, που δεν έχει (ακόμα) διόδια. Αυτή τη χρονιά, θα κάνω οικονομία, για να κάνω διακοπές.
Θα πάρω δώρα στο παιδί μου. Και κάτι ωραίο για να φορέσω. Και μια καλή σόμπα που να μη φωτίζει απλά, αντί να θερμαίνει κιόλας.
Αυτή τη χρονιά, θα αφήσω αυτήν την τρύπα που μένω, για να ζήσω κάπου ανθρώπινα.
Αυτή τη χρονιά, θα αφήσω το σπίτι των γονιών μου, για να ζήσω μόνος μου.
Θα βρω ένα σπίτι με το/τη σύντροφό μου, για να ζήσουμε επιτέλους μαζί.
Θα πάρω έπιπλα και κάτι για να γεμίσω τον άδειο τοίχο.
Αυτή τη χρονιά, δε θα αφήσω να μου πάρει το σπίτι η τράπεζα.
Θα παίρνω πιο συχνά και το περιοδικό, που πουλάνε οι άστεγοι.
Αυτή τη φορά, δε θα ρίξω το παιδί, γιατί δε θα ξέρω πού ακριβώς θα μείνει.
Αυτή τη χρονιά θα βρω μια δουλειά.
Φέτος, θα βρω το θάρρος να απεργήσω.
Αυτή τη χρονιά, θα ζητήσω αύξηση. Και θα απαιτήσω ένσημα.
Αυτή τη χρονιά, θα ψάξω κάτι να με γεμίζει ως άνθρωπο, κι όχι απλά το πρόγραμμα της μέρας.
Αυτή τη χρονιά θα λέω περισσότερες αλήθειες. Όχι όπως τώρα, με τις εορταστικές υποσχέσεις για το νέο χρόνο.
Θα πάψω να είμαι τόσο εύπιστος με τις “αλήθειες” των άλλων.
Θα ψάξω να βρω τι μου φταίει και θα προσπαθήσω να το αλλάξω.
Θα βρω καινούριες υποσχέσεις, γιατί τις φετινές τις καταπάτησα ήδη.
Θα φροντίσω του χρόνου να μην είμαι στην ίδια θέση και να εύχομαι τα ίδια.