17 Αυγούστου 1944 Μπλόκο της Κοκκινιάς

Επι­μέ­λεια Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Και σαν πέρα­σε της Πανα­γιάς η μέρα, δεύ­τε­ρο ξημέ­ρω­μα, 17 του τρυ­γη­τή, σκύ­λα μέρα, δίσε­χτη μέρα, κατά­ρα στην κατά­ρα για μέρα, μέρα που δε στα­μά­τα­γε ο χρό­νος, που δε ξεσκί­ζο­νταν τα φύλ­λα του μερο­λο­γιού, μέρα που μάζω­ξαν στην εκκλη­σιά τα παλι­κά­ρια και πλημ­μύ­ρι­σε η χώρα αίμα­τα και έσκου­ζε για χρό­νια ο ουρα­νός από τον καη­μό του, που κάρ­φω­σε στα στή­θια του Χρι­στού το τελευ­ταίο καρ­φί ο Ισκα­ριώ­της… (αφή­γη­ση Μάνος Κατράκης)

Ένα από τα μέτρα μαζι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας των Γερ­μα­νών για να κάμ­ψουν το φρό­νη­μα και να χτυ­πή­σουν την Αντί­στα­ση ήταν τα Μπλό­κα σε συνοι­κί­ες της Αθή­νας. Η επι­λο­γή συγκε­κρι­μέ­νη, οι κόκ­κι­νες συνοι­κί­ες, στη­ρίγ­μα­τα  του ΕΑΜι­κού κινή­μα­τος. Κοκ­κι­νιά, Βύρω­νας, Καλλιθέα…

H αντι­στα­σια­κή δρά­ση των κατοί­κων της Κοκ­κι­νιάς   μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ, προ­κά­λε­σε την οργή των Γερ­μα­νών κατα­κτη­τών και των ντό­πιων συνερ­γα­τών τους, που με επα­νει­λημ­μέ­νες επι­θέ­σεις στην περιο­χή προ­σπά­θη­σαν να την εξου­δε­τε­ρώ­σουν. Τρία Μπλό­κα υπέ­στη η συνοι­κία. Αυτό όμως που έμει­νε στην ιστο­ρία της Αντί­στα­σης ως μια από τις τρα­γι­κό­τε­ρες και συνά­μα ηρω­ι­κό­τε­ρες στιγ­μές, είναι το «Μπλό­κο της Κοκ­κι­νιάς» στις 17 Αυγού­στου 1944.

***

Χαρά­μα­τα Παρα­σκευ­ής  17 Αυγού­στου. Πριν ακό­μα δια­λυ­θεί το σκο­τά­δι η Κοκ­κι­νιά βρέ­θη­κε κυκλω­μέ­νη απ’ όλες τις μεριές. Γερ­μα­νοί, χωρο­φύ­λα­κες και γερ­μα­νο­τσο­λιά­δες ρίχνο­νται με λύσ­σα να εκδι­κη­θούν την προ­λε­τα­ρια­κή συνοι­κία που στά­θη­κε πρω­το­πό­ρα στον αγώ­να για τη ματαί­ω­ση της επι­στρά­τευ­σης και τον εξαν­δρα­πο­δι­σμό των Ελλήνων.

Μέσα σε μια ατμό­σφαι­ρα τρό­μου που επι­τεί­νο­νταν από τους ανα­ρίθ­μη­τους πυρο­βο­λι­σμούς και τις εκρή­ξεις χει­ρο­βομ­βί­δων και την απει­λή της «επι­τό­που επέ­λα­σης» μάζε­ψαν όλους τους άνδρες δεκα­τεσ­σά­ρων ως εξή­ντα ετών. Σύνο­λο 20 χιλιά­δες περί­που στην Πλα­τεία Οσί­ας Ξένης. Κι ύστε­ρα άρχι­σαν τα ομα­δι­κά βασα­νι­στή­ρια, οι ταπει­νώ­σεις και οι εκτε­λέ­σεις. Από τους συγκε­ντρω­μέ­νους στην Πλα­τεία οι μασκο­φό­ροι διά­λε­ξαν πολ­λές δεκά­δες παλι­κά­ρια που εκτε­λέ­στη­καν από τους ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες στη ματω­μέ­νη μάντρα, μπρο­στά στα μάτια των δικών τους.

Με ξυλο­δαρ­μούς, κλο­τσιές, χτυ­πή­μα­τα με τους υπο­κό­πα­νους των όπλων, με πρω­τα­γω­νι­στή τον περι­βό­η­το Πλυ­τζα­νό­που­λο, οδη­γή­θη­καν 76 πατριώ­τες μαζί και η ηρω­ί­δα Δια­μά­ντω Κου­μπά­κη και εκτε­λέ­στη­καν στη «Μάντρα», 50 άλλοι εκτε­λέ­στη­καν σε μια άλλη «μάντρα» στα Αρμέ­νι­κα, 40 κάη­καν στο «Σχι­στό» και άλλοι δολο­φο­νή­θη­καν στους δρό­μους και στα σπί­τια τους.

Οκτώ χιλιά­δες έκλει­σαν στο Χαϊ­δά­ρι και απ’ αυτούς 1.000 σύρ­θη­καν στα κάτερ­γα της Γερ­μα­νί­ας όμη­ροι, απ’ όπου πολ­λοί δε γύρι­σαν ποτέ. Συνο­λι­κά 315 ήταν τα θύμα­τα της θηριω­δί­ας του Μπλό­κου της Κοκ­κι­νιάς (πηγή 902.gr).