Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

20 Δεκέμβρη 1917 δημιουργείται στην ΕΣΣΔ η «ΤΣΕΚΑ»: Μύθοι και πραγματικότητα

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Το ζήτη­μα της υπε­ρά­σπι­σης της σοσια­λι­στι­κής επα­νά­στα­σης, του δικαιώ­μα­τος που έχει για κάτι τέτοιο και των μέσων-μεθό­δων για το σκο­πό αυτό, χρό­νια τώρα τρο­φο­δο­τεί συζη­τή­σεις, αλλά και προ­κα­λεί το μένος κάθε είδους εκπρο­σώ­πων της αστι­κής τάξης. Ξεχω­ρι­στό κομ­μά­τι στο κεφά­λαιο αυτό της σοσια­λι­στής οικο­δό­μη­σης στην ΕΣΣΔ απο­τε­λεί η δημιουρ­γία και λει­τουρ­γία μηχα­νι­σμών από το νεα­ρό σοβιε­τι­κό κρά­τος υπε­ρά­σπι­σης της επα­νά­στα­σης. Πιο συγκε­κρι­μέ­να κάνου­με λόγο για την πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νη «Παν­ρώ­σι­κη Έκτα­κτη Επι­τρο­πή ή αλλιώς «ΒΕΤΣΕΚΑ», γνω­στό­τε­ρη και ως «ΤΣΕΚΑ» (Τσε­ντρά­λι Κομι­τέτ). Ορι­σμέ­νες πλευ­ρές-επε­τεια­κού χαρα­κτή­ρα- παρου­σιά­ζου­με στο σημεί­ω­μα αυτό:

-Για την περι­φρού­ρη­ση της επα­να­στα­τι­κής δημό­σιας τάξης δημιουρ­γή­θη­κε στις πρώ­τες κιό­λας μέρες της Σοβιε­τι­κής εξου­σί­ας εργα­το­α­γρο­τι­κή πολι­το­φυ­λα­κή. Σε αντί­θε­ση προς την αστυ­νο­μία που στις καπι­τα­λι­στι­κές χώρες στέ­κει πάνω από το λαό η σοβιε­τι­κή πολι­το­φυ­λα­κή όπως τόνι­ζε ο ΛΕΝΙΝ εκφρά­ζει τα συμ­φέ­ρο­ντα του λαού και τον υπηρετεί.

-Στις 20 Δεκέμ­βρη 1917 (με το νέο ημε­ρο­λό­γιο) ύστε­ρα από πρό­τα­ση του ΛΕΝΙΝ και διά­ταγ­μα των Επι­τρό­πων του Λαού συγκρο­τή­θη­κε η Παν­ρωσ­σι­κή Έκτα­κτη Επι­τρο­πή (ΠΕΕ) για την κατα­πο­λέ­μη­ση της αντε­πα­νά­στα­σης και των σαμπο­τάζ. Επι­κε­φα­λής της τέθη­κε ο Φέλιξ Εντμου­ντο­βιτς Τζερ­ζίν­σι. Η δρά­ση της Έκτα­κτης Επι­τρο­πής όπως υπο­γράμ­μι­ζε ο ΛΕΝΙΝ κατευ­θυ­νό­ταν από της Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του Κόμ­μα­τος και από τη Σοβιε­τι­κή κυβέρνηση. 

Να σημειώ­σου­με εδώ ότι η ένο­πλη δρά­ση της αντε­πα­νά­στα­σης ενά­ντια στη νεα­ρή σοβιε­τι­κή εξου­σία, η έντα­ση της ταξι­κής πάλης και η ενί­σχυ­ση της ανα­τρε­πτι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας των συνω­μο­τών, των δολιο­φθο­ρέ­ων και των κερ­δο­σκό­πων, ανά­γκα­σε τη σοβιε­τι­κή κυβέρ­νη­ση να συγκρο­τή­σει ειδι­κό όργα­νο για την εξου­δε­τέ­ρω­ση των εχθρών των εργα­ζο­μέ­νων. Στην ΠΕΕ ανα­τέ­θη­κε η κατα­στο­λή και η διά­λυ­ση της αντε­πα­νά­στα­σης ‚η εξου­δε­τέ­ρω­ση της δολιο­φθο­ράς και η παρά­δο­ση των δολιο­φθο­ρέ­ων και αντε­πα­να­στα­τών στο Επα­να­στα­τι­κό Στρα­το­δι­κείο καθώς και η κατα­πο­λέ­μη­ση της κερ­δο­σκο­πί­ας και των υπη­ρε­σια­κών παρα­πτω­μά­των κτλ.

-Το 1918 συγκρο­τή­θη­καν τοπι­κά όργα­να της ΠΕΕ: ΠΕΕ επαρ­χί­ας, περι­φε­ρεί­ας (καταρ­γή­θη­καν τον Γενά­ρη του 1919) μετα­φο­ρών, μετώ­που και στρα­τού. Οι κανο­νι­σμοί της ΠΕΕ και των τοπι­κών της οργά­νων επι­κυ­ρώ­θη­καν από την Κεντρι­κή Εκτε­λε­στι­κή Επι­τρο­πή της Σοβιε­τι­κής Σοσια­λι­στι­κής Δημο­κρα­τί­ας της Ρωσί­ας (ΣΟΣΔΡ) στις 28/10/1918. Στην αρχή τα όργα­να της ΠΕΕ δεν είχαν το δικαί­ω­μα να παίρ­νουν άμε­σα μέτρα τιμω­ρί­ας. Το Φεβρουά­ριο του 1918 μετά την έναρ­ξη της μαζι­κής λευ­κής τρο­μο­κρα­τί­ας από την αντε­πα­νά­στα­ση η ΠΕΕ απέ­κτη­σε τοπ δικαί­ω­μα εκτός της παρα­πο­μπής στα δικα­στή­ρια, και να εκτε­λεί επι­τό­που κατα­σκό­πους, δολιο­φθο­ρείς και άλλους εχθρούς της Επα­νά­στα­σης. –Στα 1919 σύμ­φω­να με ένα διά­ταγ­μα της ΠΚΕΕ της ΣΟΣΔΡ η αρμο­διό­τη­τα λήψης απο­φά­σε­ων για όλες τις περι­πτώ­σεις της ΠΕΕ μετα­βι­βά­στη­κε στα δικα­στή­ρια. Η ΠΕΕ δια­τή­ρη­σε το δικαί­ω­μα της επι­βο­λής άμε­σων κυρώ­σε­ων μόνο στις περιο­χές όπου είχε κηρυ­χθεί ο στρα­τιω­τι­κός νόμος και μόνο για εγκλή­μα­τα που περι­λαμ­βά­νο­νταν στην από­φα­ση της κήρυ­ξης στρα­τιω­τι­κού νόμου. Μπο­ρού­σε επί­σης να εφαρ­μό­ζει κατα­δι­κα­στι­κές απο­φά­σεις για την κατα­στο­λή των ενό­πλων αντε­πα­να­στα­τι­κών εξεγέρσεων.

-Το 9ο Παν­ρω­σι­κό Συνέ­δριο των Σοβιέτ τονί­ζο­ντας τις υπη­ρε­σί­ες της ΠΕΕ για την υπε­ρά­σπι­ση και εδραί­ω­ση των κατα­κτή­σε­ων της επα­νά­στα­σης ‚πήρε από­φα­ση για τον περιο­ρι­σμό της δικαιο­δο­σί­ας των οργά­νων της ΠΠΕ και την ανα­διορ­γά­νω­σή της. Στις 6 Φλε­βά­ρη του 1922 η ΠΚΕΕ αφού εξέ­τα­σε το θέμα αυτό απο­φά­σι­σε τη δημιουρ­γία της Κρα­τι­κής Πολι­τι­κής Διεύ­θυν­σης (Γκε-Πε-Ου) μέσα στο πλαί­σιο τους Λαϊ­κού Επι­τρο­πά­του των Εσω­τε­ρι­κών (Νι-κα-Βε-Ντέ).

tzer

Τι λένε σύγ­χρο­νοι «κατή­γο­ροι»:

1. Δια­βά­ζου­με στην «Μηχα­νή του Χρό­νου»: «…Η δρά­ση της Τσέ­κα ξεσή­κω­σε αντι­δρά­σεις συντη­ρη­τι­κών, δημο­κρα­τι­κών, σοσια­λι­στών και αναρ­χι­κών του εξω­τε­ρι­κού, που είχαν χαι­ρε­τή­σει το θρί­αμ­βο του μπολ­σε­βι­κι­σμού. Χαρα­κτή­ρι­ζαν την Τσέ­κα ως «άκρον άωτον του ηθι­κού αίσχους». Ο διά­ση­μος αναρ­χι­κός Κρο­πότ­κιν, όταν γύρι­σε από την εξο­ρία και αντε­λή­φθη τη δρά­ση της μυστι­κής υπη­ρε­σί­ας, έγρα­ψε γράμ­μα στον Λένιν: «πως είναι δυνα­τόν κανείς σας να μην κατα­λα­βαί­νει, ότι τα συστή­μα­τα αυτά απο­τε­λούν μια επι­στρο­φή στο σκο­τει­νό Μεσαί­ω­να;»… Το Φεβρουά­ριο του 1922, ο ρωσι­κός λαός δέχθη­κε με ανα­κού­φι­ση την από­φα­ση του Λένιν να δια­λύ­σει την Τσέ­κα. Τη θέση της θα έπαιρ­νε η Κρα­τι­κή Πολι­τι­κή Διεύ­θυν­ση που έμει­νε γνω­στή ως Γκε Μπε Ου (O.G.P.U).… (.mixanitouxronou.gr/i‑proti-mistiki-astinomia-tis-sovietikis-enosis-ta-vasanistiria-sto-parthenagogio-ke-i-katangelies-gia-epistrofi-sto-meseona/

2. Δια­βά­ζου­με στο protagon.gr (14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013): «…Κάθε ολο­κλη­ρω­τι­σμός, όποιο κι αν είναι το χρώ­μα του, χωρίς τρό­μο δεν υφί­στα­ται. Έξι εβδο­μά­δες μετά την επέ­λα­ση στα Χει­με­ρι­νά Ανά­κτο­ρα, ο Λένιν σφυ­ρη­λα­τεί τη μετε­πα­να­στα­τι­κή προ­ο­πτι­κή της Σοβιε­τι­κής εξου­σί­ας. Κάθε εξου­σία απαι­τεί μπου­ντρού­μια ∙ όσο πιο ανε­λεύ­θε­ρη, τόσο μεγα­λύ­τε­ρα ∙ όσο πιο αυθαί­ρε­τη, τόσο σκο­τει­νό­τε­ρα… Κρα­τά σε ασφυ­κτι­κή ομη­ρία κρά­τος και κοι­νω­νία. Η από­φα­ση στοι­χειο­θε­τεί με ευκρί­νεια την τοπο­γρα­φία του τρό­μου, η οποία θα κυριαρ­χή­σει στη Ρωσία τις επό­με­νες δεκα­ε­τί­ες: Δήμευ­ση της ιδιο­κτη­σί­ας, αφαί­ρε­ση ιθα­γέ­νειας, εξο­ρία, δημο­σί­ευ­ση των ονο­μά­των των «εχθρών του λαού», μια σφαί­ρα στον αυχέ­να … Ο αμε­ρι­κα­νός δημο­σιο­γρά­φος Τζωρτζ Σέλ­ντες σημείωσε:«Εξαιτίας της Τσε­κά η ελευ­θε­ρία έπα­ψε να υπάρ­χει στη Ρωσία. Δεν υπάρ­χει δημο­κρα­τία. Δεν είναι πια επι­θυ­μη­τή… Ελευ­θε­ρία, δικαιο­σύ­νη, όπως τα γνω­ρί­ζου­με, όλα τα θεμε­λιώ­δη ανθρώ­πι­να δικαιώ­μα­τα, για τα οποία η ανθρω­πό­τη­τα αγω­νί­στη­κε για χρό­νια, όλα έχουν καταρ­γη­θεί για να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί το κομ­μου­νι­στι­κό πεί­ρα­μα. Πρό­κει­ται για τερά­στια επι­τυ­χία. Ο τρό­μος είναι στο μυα­λό και τον μυε­λό της σημε­ρι­νής γενιάς και τίπο­τα παρε­κτός γενε­ών της ελευ­θε­ρί­ας δε θα μπο­ρέ­σει να τον ξεριζώσει…».

Κάθε ολο­κλη­ρω­τι­σμός, όποιο κι αν είναι το χρώ­μα του, χωρίς τρό­μο δεν υφί­στα­ται. Κύτ­τα­ρό του η αυθαι­ρε­σία, τρο­φή του το αίμα…»   

Τι έλε­γε ο Β. Ι. ΛΕΝΙΝ

Παρου­σιά­ζου­με στη συνέ­χεια ορι­σμέ­να γρα­πτά του Β.Ι. ΛΕΝΙΝ για το όλο ζήτη­μα. Αξί­ζει να προ­σε­χτεί ο τρό­πος που αντι­με­τω­πί­ζει συνο­λι­κά το ζήτη­μα της σχέ­ση επα­νά­στα­σης-αντε­πα­νά­στα­σης, του ρόλου της ΠΕΕ, του χαρα­κτή­ρα και του τρό­που ελέγ­χου της, την αντι­με­τώ­πι­ση τυχόν αυθαι­ρε­σιών απ’ αυτήν ‚καθώς και τις προ­τά­σεις για αλλα­γές σ’αυτήν.

1. Ο Β.Ι ΛΕΝΙΝ σε σημεί­ω­μα του για τον Φ.Ε Τζερ­ζίν­σκι, κατα­θέ­τει και σχέ­διο δια­τάγ­μα­τος «για την πάλη ενά­ντια στους αντε­πα­να­στά­τες και σαμπο­τα­ρι­στές» που ανα­φέ­ρει: «Η αστι­κή τάξη, οι τσι­φλι­κά­δες και όλες οι πλού­σιες τάξεις για να υπο­σκά­ψουν την επα­νά­στα­ση που οφεί­λει να εξα­σφα­λί­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των εργα­τών, των εργα­ζο­μέ­νων και εκμε­ταλ­λευο­μέ­νων μαζών. Η αστι­κή τάξη κατα­φεύ­γει στα χει­ρό­τε­ρα εγκλή­μα­τα, εξα­γο­ρά­ζει τα απο­βρά­σμα­τα της κοι­νω­νί­ας και τα δια­φθαρ­μέ­να στοι­χεία, τα μεθά­ει για να κάνουν πογκρόμ. Οι οπα­δοί της αστι­κής τάξης, κυρί­ως από τους κύκλους των ανω­τέ­ρων υπαλ­λή­λων, των τρα­πε­ζι­κών υπαλ­λή­λων κτλ. σαμπο­τά­ρουν τη δου­λιά ‚οργα­νώ­νουν απερ­γί­ες, για να τορ­πι­λί­σουν τα μέτρα της κυβέρ­νη­σης που απο­βλέ­πουν στην πραγ­μα­το­ποί­η­ση των σοσια­λι­στι­κών μετα­σχη­μα­τι­σμών. Τα πράγ­μα­τα φτά­νουν μάλι­στα ως το σαμπο­τά­ρι­σμα της επι­σι­τι­στι­κής δου­λιάς, που απει­λεί με λιμό εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους. Πρέ­πει να παρ­θούν έκτα­κτα μέτρα για την κατα­πο­λέ­μη­ση των αντε­πα­να­στα­τών και σαμπο­τα­ρι­στών…» (Γρά­φτη­κε 20/12/1917 και βρί­σκε­ται 35ο τόμο των Απά­ντων, εκδό­σεις Σ.Ε)

2. Ο Β.Ι ΛΕΝΙΝ στις 3/12/19188 με βάση τη υπάρ­χου­σα εμπει­ρία κάνει προ­τά­σεις για τη δου­λειά της ΠΠΕ: « Επι­κε­φα­λής πρέ­πει να είναι μέλη του κόμ­μα­τος που να έχουν όχι λιγό­τε­ρο από δύο χρό­νια κομ­μα­τι­κή ηλικία…να επι­κυ­ρω­θεί το δικαί­ω­μα των συν­δι­κά­των και των κομ­μα­τι­κών οργα­νώ­σε­ων να δίνουν εγγύ­η­ση. Να κατα­διώ­κο­νται αυστη­ρά και να τιμω­ρού­νται με του­φε­κι­σμό όσοι κάνουν ψεύ­τι­κες καταγ­γε­λί­ες. …Να διε­ρευ­νη­θεί αμέ­σως το Τμή­μα παρα­πό­νων και αιτή­σε­ων της ΠΕΕ για την επι­τά­χυν­ση της δου­λιάς». Σύμ­φω­να με τη σχε­τι­κή από­φα­ση δικαί­ω­μα συμ­με­το­χής στην ανά­κρι­ση παρα­χω­ρού­νταν στα λαϊ­κά Επι­τρο­πά­τα και στις κομ­μα­τι­κές επι­τρο­πές του ΚΚΡ (μπ) μέσω των αντι­προ­σώ­πων τους. (Τόμος 37 ΑΠΑΝΤΩΝ)

3. Στο 9ο Παν­ρω­σι­κό Συνέ­δριο των Σοβιέτ (13–28/12/1921) στην εισή­γη­ση του Β.Ι ΛΕΝΙΝ (τόμος 44 Απά­ντων- εκδό­σεις Σ.Ε) εκ μέρους Παν­ρωσ­σι­κής Κεντρι­κής Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής και του Συμ­βου­λί­ου Επι­τρό­πων του Λαού κάνο­ντας έναν απο­λο­γι­σμό της δρά­σης της «ΤΣΕΚΑ» και καθο­ρί­ζο­ντας ζητή­μα­τα για την παρα­πέ­ρα δρά­ση της σημειώ­νει: «…Πριν τελειώ­σω επι­τρέψ­τε μου να επε­κτεί­νω αυτό το δίδαγ­μα- ότι οι αδυ­να­μί­ες είναι κάπο­τε επέ­κτα­ση των αρε­τών μας – σε μια από τις υπη­ρε­σί­ες και συγκε­κρι­μέ­να στην ΠΕΕ (Προ­σω­ρι­νή Έκτα­κτη Επιτροπή).Σύντροφοι! Ξέρε­τε βέβαια όλοι τι άγριο μίσος προ­κα­λεί αυτή η υπη­ρε­σία στους ρώσους φυγά­δες και στους πολυά­ριθ­μους εκπρο­σώ­πους των κυρί­αρ­χων τάξε­ων των ιμπε­ρια­λι­στι­κών χωρών, όπου ζουν αυτοί οι ρώσοι φυγά­δες. Και για­τί όχι; Η υπη­ρε­σία αυτή ήταν το κοφτε­ρό σπα­θί μας ενά­ντια στις ανα­ρίθ­μη­τες συνω­μο­σί­ες, τις ανα­ρίθ­μη­τες από­πει­ρες που οργά­νω­ναν ενά­ντια στη Σοβιε­τι­κή εξου­σία άνθρω­ποι ασύ­γκρι­τα πιο δυνα­τοί από εμάς. Στα χέρια τους, στα χέρια των καπι­τα­λι­στών και τσι­φλι­κά­δων, έμει­ναν όλοι οι διε­θνείς δεσμοί, αυτοί είχαν όλη τη διε­θνή υπο­στή­ρι­ξη, την υπο­στή­ρι­ξη κρα­τών ασύ­γκρι­τα πιο ισχυ­ρών από το δικό μας. Από την ιστο­ρία αυτών των συνω­μο­σιών ξέρε­τε πως ενερ­γού­σαν οι άνθρω­ποι αυτοί. Ξέρε­τε ότι δεν μπο­ρού­σα­με να απα­ντή­σου­με αλλιώς, παρά με αντί­ποι­να αμεί­λι­κτα, κεραυ­νο­βό­λα, άμε­σα που είχαν την επι­δο­κι­μα­σία των εργα­τών και των αγρο­τών. Αυτή ήταν μια αρε­τή της Παν­ρωσ­σι­κής Έκτα­κτης Επι­τρο­πής. Αυτό θα το τονί­ζου­με πάντα, όταν θα ακού­με άμε­σα είτε έμεσ­σα όπως ακού­με συχνά από το εξω­τε­ρι­κό τις κραυ­γές των ρώσ­σων εκεί­νων εκπρο­σώ­πων που ξέρουν να χρη­σι­μο­ποιούν σε όλες τις γλώσ­σες τη λέξη «Τσε­κά» και να τη θεω­ρούν υπό­δειγ­μα, τυπι­κή μορ­φή της ρωσ­σι­κής βαρβαρότητας. 

Κύριοι καπι­τα­λι­στές, ρώσ­σοι και ξένοι! Ξέρου­με πως ποτέ δεν πρό­κει­ται να συμπα­θή­σε­τε αυτή την υπη­ρε­σία. Και είναι εύλο­γο! Η υπη­ρε­σία αυτή ήξε­ρε, όπως κανείς άλλος, να ξεσκε­πά­ζει τις σκευω­ρί­ες σας και τις ραδιουρ­γί­ες σας, σε μια περί­ο­δο που δοκι­μά­ζα­τε να μας πνί­ξε­τε, που οργα­νώ­να­τε επι­δρο­μές ενα­ντί­ον μας απ’ όλες τις μεριές, που σκα­ρώ­να­τε συνο­μω­σί­ες στο εσω­τε­ρι­κό και δεν στα­μα­τού­σα­τε μπρο­στά σε κανέ­να έγκλη­μα, για να τορ­πι­λί­σε­τε την ειρη­νι­κή μας εργα­σία. Η απά­ντη­σή μας σε όλα αυτά δεν μπο­ρού­σε παρά να είναι η δημιουρ­γία μιας υπη­ρε­σί­ας που θα μπο­ρού­σε να παρα­κο­λου­θεί το κάθε βήμα των συνω­μο­τών και θα χρη­σι­μο­ποιού­σε όχι μόνο τη μέθο­δο της πει­θούς αλλά τη μέθο­δο της άμε­σης τιμω­ρί­ας. Χωρίς μια τέτοια υπη­ρε­σία ή εξου­σία των εργα­ζο­μέ­νων δεν μπο­ρεί να υπάρ­χει, όσο θα υπάρ­χουν στον κόσμο εκμε­ταλ­λευ­τές που δεν έχουν καμία όρε­ξη essdνα προ­σφέ­ρουν με το δίσκο τα δικαιώ­μα­τα των τσι­φλι­κά­δων και των καπι­τα­λι­στών στους εργά­τες και στους αγρό­τες. Αυτό το ξέρου­με πολύ καλά, μα ξέρου­με ταυ­τό­χρο­να πως οι αρε­τές του ανθρώ­που μπο­ρούν να γίνουν αδυ­να­μί­ες και ξέρου­με πως η κατά­στα­ση που δημιουρ­γή­θη­κε στη χώρα μας απαι­τεί επι­τα­κτι­κά να περιο­ρί­σου­με την υπη­ρε­σία αυτή σε μια σφαί­ρα καθα­ρά πολι­τι­κή, να συγκε­ντρώ­σου­με τη δρα­στη­ριό­τη­τα της στα καθή­κο­ντα που την εκπλή­ρω­ση τους, υπο­βοη­θούν η κατά­στα­ση και οι συν­θή­κες που υπάρ­χουν. Εφό­σον οι από­πει­ρες της αντε­πα­νά­στα­σης θα εξα­κο­λου­θούν να είναι τέτοιες που ήταν ως τώρα- και δεν έχου­με απο­δεί­ξεις ότι στο σημείο αυτό η ψυχο­λο­γία των αντι­πά­λων μας άλλαξε‑, δεν έχου­με λόγους να πιστέ­ψου­με κάτι τέτοιο- θα είμα­στε πάντα σε θέση να απα­ντού­με με τέτοιον τρό­πο, ώστε να κατα­λά­βουν ότι δεν παί­ζου­με. Το σοβιε­τι­κό κρά­τος μας δεν θα φτά­σει σε μια τέτοια κατά­στα­ση, χάρη στο γεγο­νός ότι θα εκτι­μού­με πάντα και θα χρη­σι­μο­ποιού­με μια τέτοια υπη­ρε­σία σαν την ΠΕΕ. Μπο­ρού­με να το εγγυ­η­θού­με αυτό σε όλους. Μα παράλ­λη­λα τονί­ζου­με κατη­γο­ρη­μα­τι­κά πως πρέ­πει να ανα­διορ­γα­νώ­σου­με την ΠΕΕ,να καθο­ρί­σου­με τις λει­τουρ­γί­ες της, τις αρμο­διό­τη­τές της και να περιο­ρί­σου­με τη δου­λιά της στα πολι­τι­κά ζητή­μα­τα. Μπρο­στά μας στέ­κει το καθή­κον να ανα­πτύ­ξου­με τις συναλ­λα­γές ανά­με­σα στους πολί­τες-αυτό είναι απαί­τη­ση της νέας οικο­νο­μι­κής πολι­τι­κής- κι ‘αυτό επαι­τεί μια πιο μεγά­λη επα­να­στα­τι­κή νομι­μό­τη­τα. Είναι αυτο­νό­η­το πως, όταν δεχό­μα­σταν πολε­μι­κές επι­θέ­σεις, όταν τη σοβιε­τι­κή εξου­σία την έπια­ναν από το λαι­μό, αν βάζα­με το καθή­κον αυτό πρώ­το, θα ήμα­σταν σχο­λα­στι­κοί, θα παί­ζα­με με την επα­νά­στα­ση, επα­νά­στα­ση όμως δεν θα πραγ­μα­το­ποιού­σα­με. Όσο προ­χω­ρού­με σε συν­θή­κες που δημιουρ­γού­νται από μια στε­ρε­ω­μέ­νη και εδραιω­μέ­νη εξου­σία, όσο προ­χω­ρεί η ανά­πτυ­ξη των συναλ­λα­γών ανά­με­σα στους πολί­τες, τόσο πιο επι­τα­κτι­κή είναι η ανά­γκη να προ­βά­λου­με στα­θε­ρά το σύν­θη­μα της εφαρ­μο­γής μιας μεγά­λης επα­να­στα­τι­κής νομι­μό­τη­τας και τόσο στε­νεύ­ουν τα πλαί­σια δρά­σης της υπη­ρε­σί­ας που απα­ντά με αντι­χτύ­πη­μα σε κάθε χτύ­πη­μα των συνω­μο­τών. Σ’αυτό το συμπέ­ρα­σμα κατά­λη­ξε η κυβέρ­νη­ση το χρό­νο που εξε­τά­ζει η εισή­γη­ση , με βάση την πεί­ρα της, τις παρα­τη­ρή­σεις της και τις μελέ­τες της…» 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο