Γράφει η Φαίδρα Ζαμπαθά — Παγουλάτου //
Ο συγγραφέας του βιβλίου που θα παρουσιάσουμε απόψε είναι ο αγαπητός συνάδελφος και φίλος Αχιλλέας Τσουράκης. Πρόκειται για ένα Ιστορικό Μυθιστόρημα 650 σελίδων με θέμα Η Κατοχή στην Ελλάδα ‚η οργάνωση του ΕΑΜ ‚το Παρακράτος , δολοφονίες, βασανιστήρια, ολοκαυτώματα με εκατοντάδες νεκρούς, συμπεριλαμβανομένου του άμαχου πληθυσμού ιδιαίτερα παιδιά και γυναίκες, γέρους και ανήμπορους ‚για να φτάσουμε στο Ηρωικό Πολυτεχνείο.
Ο συγγραφέας Αχιλλέας Τσουράκης έχει ένα πλούσιο έργο .Είναι γνωστός για τη Θεατρική του γραφή όπως και την Ποιητική.
Στο Βιβλίο αυτό πειραματίζεται σ ένα είδος αρκετά δύσκολο ‚και βγαίνει νικητής με την ικανότητα του στο χειρισμό του λόγου, και τη δεξιοτεχνία ενός βιρτουόζου. Η Θεατρική του παιδεία θα τον βοηθήσει να μας χαρίσει εικόνες ρεαλισμού γεμάτες ζωή και αλήθεια. Σκηνοθετεί το μύθο του με τέτοιο τρόπο ώστε ο αναγνώστης να περιπλέκεται μέσα στην ιστορία και να ζει μαζί με τους ήρωες του Βιβλίου. Ο ιστός πάνω στον οποίο εκτυλίσσεται η αφήγηση στην πλοκή έxει χαρακτηριστικό στοιχείο το ποιητικό δαιμόνιο του Αχιλλέα, που είναι η ευαισθησία και ο λυρισμός. Όταν διάφορα στοιχεία της Λογοτεχνίας συναντώνται δεν μπορεί παρά το αποτέλεσμα να αγγίζει το τέλειο.
Ο συγγραφέας αναφέρεται στην εποχή του Πολέμου κατά τον οποίο η Αντίσταση του Ελληνικού Λαού φουντώνει στην Πατρίδα μας, ενάντια των Κατακτητών σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια. Βρισκόμαστε μπροστά σε μαζικές διαδηλώσεις, το ΕΑΜ οργανώνεται και οι αγωνιστές αντιμετωπίζουν το θάνατο πρόσωπο με πρόσωπο, γεγονός μοναδικό που συναντάμε στην Ευρώπη εκτός από τους γάλλους Μακί που κι αυτοί δεν πολέμησαν τόσο σκληρά όσο οι Έλληνες. Ενώ παράλληλα μεγαλώνει και η συμπαράσταση του ελληνικού λαού σ αυτούς που αγωνίζονται για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Χώρας μας. Αρχίζουν σαμποτάζ σε τρένα, γαλαρίες και υπόγειες διαβάσεις και όπου κινείτο ο εχθρός . Ακολουθούν εκτελέσεις Γερμανών με σκληρά και τραγικά αντίποινα, όπου καίγανε οι Ούννοι ολόκληρα χωριά, ας θυμηθούμε τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, το Βιάνο κι άλλα ‚κι άλλα. Η αφήγηση αρχίζει με την ανάκριση του Μηνά, ενός παιδιού από την επαρχία που μαζί με τα γειτονόπουλα πολεμάει στο πλευρό των αριστερών. ΄Ερχεται όμως ο θείος , μόνιμος στο στρατό από κείνους τους λοχίες, τα λεγόμενα στραβάδια, τον μαζεύει και τον πηγαίνει στο Στρατόπεδο του Μακρυγιάννη και στον Ανακριτή που τελικά τον φέρνει στον ίσιο δρόμο, του φοράνε μια στολή και ο Ανακριτής του τονίζει .« Θα μου λες ότι βλέπεις και ότι ακούς.» Έτσι αρχίζει ο χαφιεδισμός Τελικά ο Μηνάς σκοτώνεται σε μια μάχη από βόλι αριστερών.
Η Ιστορία αναφέρεται συγκεκριμένα στις περιοχές Καισαριανή, Βύρωνα, Παγκράτι, Αρδηττό. Οι συνοικίες αυτές ‚όπως γνωρίζουμε ήδη είχαν κατοίκους πρόσφυγες από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Άνθρωποι πονεμένοι βασανισμένοι, που είχαν χάσει τις περιουσίες τους και είχαν καταστραφεί. Αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν και τη ζωή τους και αφιερώθηκαν στον αγώνα υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της πολυπόθητης ελευθερίας.
Και όσο προχωρεί η ανάγνωση διαβάζουμε βήμα προς βήμα για τους τάγματα-σφαλίτες , τους δοσίλογους, τους μαυραγορίτες, τους συνεργάτες των Γερμανών, αλλά από την άλλη πλευρά θα θαυμάσουμε τους αληθινούς αγωνιστές, τ αμούστακα παιδιά που κράτησαν όπλα που όχι σπάνια ήταν μεγαλύτερα από το μπόϊ τους. Βρισκόμαστε μπροστά σε σκηνές με παλληκάρια να ετοιμάζονται για σκληρές μάχες και ν αποχαιρετίζονται αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον θυμίζοντας τους Αρχαίους Σπαρτιάτες πριν από την επίθεση. Συναντάμε επίσης ολόκληρες φαμίλιες να οργανώνονται και να πολεμάνε με πάθος αψηφώντας το θάνατο.
Οι ήρωες του Βιβλίου είναι πολλοί αλλά ξεχωριστοί όπως ο Μηνάς , και ο Ηρακλής από την πλευρά και την πολιτική των παρακρατικών που τους κατασκεύασε. Ο μικρός Βαγγέλης, ο Αργύρης, ο κυρ-Ανέστης με το Ψαρή του που ο τελευταίος είχε την τύχη να τον φάνε στη μεγάλη πείνα ενώ τον κλαίγανε. Η γυναίκα του κυρ-Ανέστη ‚η κόνα- Λωξάντρα, η Ιφιγένεια που είχαν σκοτώσει τον πατέρα της και τα είχε χάσει και φώναζε Α Ε Ρ ΑΑΑΑ και βοηθούσε τα παλληκάρια με κάθε τρόπο, και ένα πλήθος από νοικοκυραίους, υπαλλήλους, εργάτες, φοιτητές, κορίτσια κι αγόρια στην πρώτη γραμμή. Μέσα σ αυτή τη λαίλαπα και τον κουρνιαχτό ο συγγραφέας σκέπτεται να ελαφρώσει το κλίμα και βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιες ερωτικές στιγμές που είναι δοσμένες με ρεαλισμό αλλά και με μια ευαισθησία και τρυφερότητα. Η Ευτέρπη ‚μια ώριμη κι όμορφη γυναίκα λιμπίζεται το μικρό Βαγγέλη και αναλαμβάνει να του μάθει τα μυστικά του Ερωτα, κι εδώ κάπου χαμογελάς και κάπου δακρύζεις. Ο Ερωτας και ο Ανθρωπος πάντα περπατάνε μαζί στη ζωή. Έτσι όταν ο Βαγγέλης μετά από καιρό γνωρίζει τη Χαρίκλεια με τα όμορφα ‚πράσινα μάτια είναι γνώστης του ερωτικού παιχνιδιού κι ετοιμοπόλεμος. Αλλά τη Χαρίκλεια θα την αντιμετωπίσει μόνο με το παθιασμένο και γλυκό του βλέμμα. Την αγαπάει αλλά διστάζει και δεν τολμάει να την αγγίξει. Είναι και οι καιροί απάνθρωποι, τραγικοί. Ο πατέρας της Χαρίκλειας είχε εξαφανιστεί με με πολύ περίεργο τρόπο. Εξορίες, βασανιστήρια αγωνιστών και Προδότες ν αλωνίζουν ενάντια στους συμπατριώτες τους.
Στο μεταξύ στο Φαληρικό Δέλτα έχει φτάσει ο αγγλικός στόλος με επισημότητα και όλα τα απαραίτητα στρατιωτικά έγγραφα που παραθέτει ο συγγραφέας μας. Στο Βύρωνα, όλες οι αυλές της γειτονιάς είχαν στήσει γλέντι και ξεφάντωμα μόλις άκουσαν τα νέα της άφιξης του αγγλικού στόλου. ΟΙ Εγγλέζοι μπαίνουν στην Αθήνα. Μια μεγάλη λέξη [ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ] δίνει φτερά σ ολόκληρο το λαό.
Και ξαφνικά ακούγεται το χωνί. Οι διαδηλώσεις αρχίζουν γιορτάζοντας τη φυγή των Κατακτητών ‚και μέσα στη Λαοθάλασσα στο Σύνταγμα ένα μεγάλο Πλακάτ ανέμιζαν οι Λογοτέχνες ‚Νικηφόρος Βρεττάκος, Κούλης Ζαμπαθάς, Γιάννης Μπεράτης, Στρατής Δούκας και σχεδόν όλη η Ε.Ε.Λ.[από φωτ.του Πατέρα μου το αναφέρω εκτός Βιβλίου]
Και μέσα στο εορταστικό κλίμα κλάψανε τους νεκρούς από τα βόλια των Συμμάχων με το ύπουλο χτύπημα από τα γύρο κτίρια του Συντάγματος. Η σκληρή μοίρα της Ελλάδας να την χτυπάνε Φίλοι Σύμμαχοι κι Εχθροί.
Οι ανακρίσεις δεν σταματάνε, και με αυτές αρχίζει το Βιβλίο και μ αυτές κλείνει ο κύκλος του. Είναι η ανάκριση του Ηρακλή που ξεκίνησε με τους Παρακρατικούς για να καταλήξει μέλος του ΕΑΜ και σκληρός μαχητής .Η εξήγηση που έδωσε στον Ανακριτή ‚στην ερώτηση γιατί αυτή η αλλαγή , απάντησε .< Ο θάνατος του Μηνά ‚του καλύτερου φίλου μου μ έκανε να πάω μαζί τους, στην πορεία όμως διαπίστωσα πόσο βρώμικο παιχνίδι παίζανε ενάντια στο λαό. Τάχα ήταν διχασμένη προσωπικότητα ή κατάλαβε το ρόλο του προδοτικού παρακράτους. Πιστεύω στο δεύτερο, κι ελπίζω έτσι να το βλέπει κι ο συγγραφέας.
Τι άλλο θα μπορούσα να πω για το Βιβλίο ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ του Αχιλλέα Τσουράκη. Ο συγγραφέας απεικονίζει με ζωηρά χρώματα όλη την Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας με δεξιοτεχνία τονίζοντας τα χαρακτηριστι,κά της σημεία. Το Βιβλίο καλό θα ήταν , οι Εκπαιδευτικοί να το συστήσουν στα παιδιά για να μάθουν τι έχει περάσει η Πατρίδα τους και ο λαός της.
Εμείς τον ευχαριστούμε γιατί μας γύρισε πίσω, κι είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τα δύσκολα, τραγικά χρόνια, που τα παιδιά και τα γεροντάκια πεθαίνανε στο δρόμο, και τους μαζεύανε τα σκουπιδιάρικα που τους θάβανε σε ομαδικούς τάφους. Να μην ξεχνάμε ποτέ ώστε να μην ξαναζήσουμε παρόμοιες εικόνες ούτε εμείς αλλά ούτε και οι γενιές μετά από εμάς.