Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άνθρωποι, χρώμα και σίδερο

Γρά­φει ο Βασί­λης Κρί­τσας //

Όπως προ­δί­δει το όνο­μά της, η έκθε­ση είναι αφιε­ρω­μέ­νη στους ανθρώ­πους από σίδε­ρο, που ξέρουν πώς δένε­ται το ατσά­λι, αλλά δεν ξεχνούν να ντύ­νουν με χρώ­μα και τέχνη τη μου­ντή καθη­με­ρι­νό­τη­τα της βιο­πά­λης, κάνο­ντας πρά­ξη το στί­χο-σύν­θη­μα που κοσμεί την κεφα­λί­δα και του δικού μας περιο­δι­κού: τέχνη είναι οι αγώ­νες του λαού.

Η μετα­φο­ρά της έκθε­σης από τη Ζώνη του Περά­μα­τος και η επι­λο­γή του νέου χώρου στο Κερα­τσί­νι, στο εργο­στά­σιο Καχρα­μά­νο­γλου, απο­δεί­χτη­κε πετυ­χη­μέ­νη. Ο εγκα­τα­λειμ­μέ­νος χώρος του παλιού εργο­στα­σί­ου δια­μορ­φώ­θη­κε κατάλ­λη­λα, με φρο­ντί­δα και μερά­κι από τους διορ­γα­νω­τές, με την απα­ραί­τη­τη στή­ρι­ξη σωμα­τεί­ων και συλ­λο­γι­κών φορέ­ων, κι ήταν έτοι­μος να φιλο­ξε­νή­σει τα έργα τέχνης και τις καλ­λι­τε­χνι­κές εκδη­λώ­σεις της Έκθε­σης, στην οποία συμ­με­τεί­χαν εκα­το­ντά­δες (ερα­σι­τέ­χνες και μη) δημιουργοί.

Πολ­λά έργα ήταν εμπνευ­σμέ­να από το συγκλο­νι­στι­κό αγώ­να επι­βί­ω­σης που δίνουν οι πρό­σφυ­γες, της γης οι κολα­σμέ­νοι, για να νική­σουν τους φρά­χτες και τα τεί­χη που υψώ­νουν γύρω τους κρά­τη και ιμπε­ρια­λι­στές, και να διεκ­δι­κή­σουν με αξιο­πρέ­πεια μια θέση στον ήλιο. Όλα ανε­ξαι­ρέ­τως τα έργα όμως είχαν περιε­χό­με­νο με μηνύ­μα­τα και αντα­να­κλού­σαν μια καλαί­σθη­τη ευαι­σθη­σία, που μόνο η αλλη­λεγ­γύη, η ανθρω­πιά κι οι ταξι­κοί αγώ­νες μπο­ρούν να εμπνεύσουν.

Το πρό­γραμ­μα των εκδη­λώ­σε­ων ήταν ιδιαί­τε­ρα πλού­σιο, περι­λαμ­βά­νο­ντας συζη­τή­σεις, συναυ­λί­ες, θεα­τρι­κές παρα­στά­σεις, καλ­λι­τε­χνι­κά εργα­στή­ρια για παι­διά, προ­βο­λές ται­νιών και ντοκιμαντέρ.

Επι­σκε­φτή­κα­με την έκθε­ση την Παρα­σκευή, τη μέρα που προ­βλή­θη­κε, παρου­σία του σκη­νο­θέ­τη, η ται­νία του Λεω­νί­δα Βαρ­βα­ρού, “Ludlow, οι Έλλη­νες στους Πολέ­μους του Άνθρα­κα”. Όπως είπε κι ο δημιουρ­γός της, η ται­νία για τη σφα­γή του Λάντλο­ου, ανοί­γει παρά­θυ­ρο στην άλλη Αμε­ρι­κή, που έχου­με συνη­θί­σει να συν­δέ­ου­με με δολά­ρια, συμ­φέ­ρο­ντα και πολέ­μους. Πιο συγκε­κρι­μέ­να, μας δεί­χνει το σχε­τι­κά άγνω­στο αγώ­να των Ελλή­νων ανθρα­κω­ρύ­χων (και όχι μόνο) στο Κολο­ρά­ντο, που οργα­νώ­θη­καν με επι­κε­φα­λής τους την εμβλη­μα­τι­κή μορ­φή του Λούη Τίκα και διεκ­δί­κη­σαν στοι­χειώ­δη δικαιώ­μα­τα, για να αντι­με­τω­πι­στούν με άγρια κατα­στο­λή που οδή­γη­σε σε ανθρω­πο­σφα­γή και δολο­φο­νί­ες εργα­τών και να δικαιω­θούν ‑εν μέρει έστω- μόνο σε βάθος χρό­νου. Μια εργα­τι­κή ιστο­ρία που άγγι­ξε το κοι­νό του Κερα­τσι­νί­ου και απέ­σπα­σε το θερ­μό χει­ρο­κρό­τη­μά του στο τέλος.

Οι εκδη­λώ­σεις της Έκθε­σης ολο­κλη­ρώ­θη­καν χτες το βρά­δυ με τη λαϊ­κή γιορ­τή στην πλα­τεία Κύπρου, με το Βαγ­γέ­λη Κορα­κά­κη, αφή­νο­ντας σπου­δαία παρα­κα­τα­θή­κη για το άμε­σο μέλ­λον, που η Έκθε­ση θα συμπλη­ρώ­σει δέκα χρό­νια ζωής.

Ακο­λου­θεί ένα μικρό, χαρα­κτη­ρι­στι­κό δείγ­μα από τα έργα που φιλο­ξε­νή­θη­καν στο χώρο.

13351117_10209902011767403_204562948_o

13384764_10209902024447720_855247437_n

13390784_10209902024767728_836539752_n

13390879_10209902024167713_1669148631_n

babuska

ergaths

ergo

ergostasia

gaitanaki

hellas

prosfyges

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο