Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών & Επαναστατικών Κομμάτων Λατινικής Αμερικής & Καραϊβικής: Η μόνη βιώσιμη λύση ενάντια στον καπιταλισμό είναι ο σοσιαλισμός

Γρά­φει ο Βαγ­γέ­λης Γονα­τάς //

Πάνω από 20 κομ­μου­νι­στι­κά και αρι­στε­ρά κόμ­μα­τα από 11 χώρες της περιο­χής (Αργε­ντι­νή, Βολι­βία, Βρα­ζι­λία, Κού­βα, Εκουα­δόρ, Ελ Σαλ­βα­δόρ, Μεξι­κό, Νικα­ρά­γουα, Περού, Ουρου­γουάη, Βενε­ζου­έ­λα) συμ­με­τεί­χαν στην διε­θνή (περι­φε­ρεια­κή) συνά­ντη­ση που οργα­νώ­θη­κε στη Λίμα του Περού από το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα του Περού και το Περου­βια­νό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα “Κόκ­κι­νη Πατρίδα”.

Είναι προ­φα­νές ότι το κεντρι­κό ζήτη­μα που απα­σχό­λη­σε ήταν η όξυν­ση και η αντι­με­τώ­πι­ση της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας στην Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή. “Ο βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κος ιμπε­ρια­λι­σμός ανα­πτύσ­σει έναν πολύ­πλο­κο συν­δυα­σμό στην αντε­πί­θε­σή του ενά­ντια στην Δική μας Αμε­ρι­κή: Στρα­τιω­τι­κή ισχυ­ρο­ποί­η­ση, διαρ­κείς απει­λές με την εξά­πλω­ση των στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων σε συν­δυα­σμό με μιντια­κή και πολι­τι­στι­κή επί­θε­ση που προ­σπα­θεί να “νομι­μο­ποι­ή­σει” και να κάνει “φυσι­κά απο­δε­κτή” την στρα­τιω­τι­κή διείσ­δυ­ση και την ιδε­ο­λο­γι­κή κυριαρ­χία πάνω στους λαούς, τα εδά­φη μας και τους στρα­τη­γι­κούς φυσι­κούς μας πόρους. Τα πετρε­λαϊ­κά, υδά­τι­να και ορυ­κτά απο­θέ­μα­τα και η βιο­ποι­κι­λό­τη­τα στα εδά­φη μας, απο­τε­λούν το βασι­κό κίνη­τρο αυτής της  πολι­τι­κής και στρα­τιω­τι­κής αντε­πί­θε­σης”, ανα­φέ­ρε­ται στην ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΛΙΜΑ,  που υπο­γρά­φουν  19 από τα κόμ­μα­τα που συμ­με­τεί­χαν στη συνά­ντη­ση (Περου­βια­νό ΚΚ (PCP), ΚΚ Περού (Κόκ­κι­νη Πατρί­δα), ΚΚ Κού­βας (PCC), Ενω­μέ­νο Σοσια­λι­στι­κό Κόμ­μα Βενε­ζου­έ­λας (PSUV), Κίνη­μα προς τον Σοσια­λι­σμό Βολι­βί­ας (MAS), Κόμ­μα των Εργα­τών της Βρα­ζι­λί­ας (PT), Συμ­μα­χία Χώρα του Εκουα­δόρ, Σαντι­νι­στι­κό Μέτω­πο Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης Νικα­ρά­γουα (FSLN), Mέτω­πο Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης Farabundo Marti Eλ Σαλ­βα­δόρ (FMLN), Ευρύ Μέτω­πο Ουρου­γουά­ης, ΚΚ Αργε­ντι­νής, Αλλη­λέγ­γυο Κόμ­μα της Αργε­ντι­νής, ΚΚ Βολι­βί­ας, ΚΚ Εκουα­δόρ, ΚΚ Ουρου­γουά­ης, Φόρουμ του Σαν Πάο­λο, Επα­να­στα­τι­κό Κόμ­μα Μεξι­κό, Δημο­κρα­τι­κό Κόμ­μα Μεξι­κό, Κόμ­μα Εργα­σί­ας Μεξικό).

Στη συνά­ντη­ση τονί­στη­κε ότι σε όλες τις χώρες της ηπεί­ρου το ζήτη­μα της ενό­τη­τας είναι το κομ­βι­κό στοι­χείο για την προ­ώ­θη­ση της οικο­δό­μη­σης εναλ­λα­κτι­κών. Σε αυτό το πνεύ­μα χαι­ρε­τί­στη­κε η δια­δι­κα­σία ενο­ποί­η­σης που βρί­σκο­νται τα δύο ΚΚ του Περού, μετά από 50 χρό­νια διά­σπα­σης καθώς και άλλες δια­δι­κα­σί­ες για την ενό­τη­τα σε διά­φο­ρες χώρες της ηπεί­ρου. “Απευ­θύ­νου­με έκκλη­ση ενό­τη­τας  προς  όλους τους επα­να­στά­τες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, για να οικο­δο­μη­θεί η ενό­τη­τα όπου δεν υπάρ­χει και να ενι­σχυ­θεί όπου υπάρ­χει. Για την δημο­κρα­τία, την δικαιο­σύ­νη, την εθνι­κή κυριαρ­χία και την ισό­τη­τα. ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚH ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ”, κατα­λή­γει η   Δια­κή­ρυ­ξη της Λίμα.

Η συνά­ντη­ση χαρα­κτη­ρί­στη­κε ιστο­ρι­κή και για  μια σει­ρά άλλους λόγους.  Ένας από αυτούς  είναι ότι για πρώ­τη φορά προ­σπά­θη­σαν να βρε­θούν σε περι­φε­ρεια­κό επί­πε­δο οι πολι­τι­κοί- κομ­μα­τι­κοί φορείς των χωρών της ηπεί­ρου, πράγ­μα που μέχρι τώρα γινό­ταν βασι­κά σε κυβερ­νη­τι­κό και δια­κυ­βερ­νη­τι­κό επί­πε­δο, κυρί­ως των χωρών με προ­ο­δευ­τι­κές κυβερ­νή­σεις, στα πλαί­σια των αντί­στοι­χων δια­κρα­τι­κών θεσμών ενο­ποί­η­σης (ΑLBA κ.α).

Επι­πλέ­ον, μετά τα δυσμε­νή εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, βασι­κά σε Αργε­ντι­νή, και Βενε­ζου­έ­λα, ανα­ζω­πυ­ρώ­νε­ται η συζή­τη­ση για την συμ­με­το­χή ή όχι των κομ­μου­νι­στών σε προ­ο­δευ­τι­κές κυβερ­νή­σεις  που προ­έ­κυ­ψαν με εκλο­γές και για τη στά­ση τους στις δια­κρα­τι­κές ενώ­σεις και δια­δι­κα­σί­ες ενο­ποί­η­σης της ηπείρου.

Παρε­μπι­πτό­ντως, εδώ συμ­με­τέ­χουν περισ­σό­τε­ρο (Βενε­ζου­έ­λα, Βολι­βία, Εκουα­δόρ κ.α)  ενώ στην Ευρώ­πη συζη­τούν πιο πολύ γι αυτό, που ως γνω­στό δεν έχου­με τέτοια θέμα­τα.  Αυτή η συζή­τη­ση επί­σης επι­κε­ντρώ­νε­ται  στο δίπο­λο ένο­πλος – ειρη­νι­κός δρό­μος κατά­λη­ψης της εξου­σί­ας (λες και αυτό είναι στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη σε Ευρώ­πη, ΗΠΑ)   ξεπερ­νώ­ντας το γεγο­νός ότι υπάρ­χουν προ­ο­δευ­τι­κές κυβερ­νή­σεις στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή (Νικα­ρά­γουα, Ελ Σαλ­βα­δόρ) που αρχι­κά του­λά­χι­στον δεν πήραν την κυβέρ­νη­ση με εκλο­γές αλλά με επανάσταση.

Ωστό­σο αυτή η συζή­τη­ση διε­ξά­γε­ται και εδώ  και ο προ­βλη­μα­τι­σμός είναι πιο πλού­σιος και ζωντα­νός για ευνό­η­τους λόγους.  Σε αυτά τα πλαί­σια στη συνά­ντη­ση παρου­σιά­στη­κε από το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Κού­βας το κεί­με­νο «Συναί­νε­ση για τη Δική μας Αμε­ρι­κή – Σχέ­διο για ένα πολι­τι­κό πρό­γραμ­μα της αρι­στε­ράς της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής και της Καραϊ­βι­κής”,  μια πρό­τα­ση που ‑σύμ­φω­να με την εφη­με­ρί­δα Γκράν­μα (29/8)-  “θέτει τις βάσεις ενός κοι­νού προ­γράμ­μα­τος δράσης”.

Jose Balaguer και Βasilio Cutieres (KΚ Κούβας)

Από την άλλη πλευ­ρά, παρου­σιά­στη­κε και κεί­με­νο στην αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση του ΚΚ Μεξι­κό με τίτλο “Συμ­βο­λή του ΚΚ Μεξι­κό στην συνά­ντη­ση των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των στη Λίμα: Ο προ­ο­δευ­τι­σμός είναι μια ξένη σημαία για τα ΚΚ και τους εργά­τες, που έχουν κάθε στιγ­μή την ευθύ­νη να ευαι­σθη­το­ποι­ή­σουν και να οργα­νώ­σουν  την εργα­τι­κή τάξη για την Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση”.  Το κόμ­μα αυτό ΜΕ ανα­κοί­νω­ση που αναρ­τή­θη­κε στον ιστό­το­πό του,  δια­χω­ρί­ζει τη θέση του τόσο από το κου­βα­νι­κό κεί­με­νο όσο και από τη Δια­κή­ρυ­ξη της Λίμα.

Ωστό­σο, τα ζητή­μα­τα αυτά δεν είναι και­νούρ­για, οι θέσεις αυτές είναι σαφώς εκφρα­σμέ­νες και γνω­στές εκα­τέ­ρω­θεν. Όμως το πρα­κτι­κό απο­τέ­λε­σμα της συνά­ντη­σης, είναι η Δια­κή­ρυ­ξη της Λίμα που σκια­γρα­φεί μια κοι­νή πορεία και στά­ση των κομ­μά­των που την υπέ­γρα­ψαν, απέ­να­ντι στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα, την παγκό­σμια καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση και τις προ­κλή­σεις που βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πη η Λατι­νι­κή Αμερική.

Τέλος, ένα ακό­μα ζήτη­μα, που η ανά­λυ­σή του δεν είναι στους σκο­πούς αυτού του κει­μέ­νου, είναι ο ρόλος των Διε­θνών (και Περι­φε­ρεια­κών) Δια­σκέ­ψε­ων των Κομ­μου­νι­στι­κών & Εργα­τι­κών Κομ­μά­των και  τα κρι­τή­ρια πρό­σκλη­σης και συμ­με­το­χής σε αυτές.  Με ποια κρι­τή­ρια δηλα­δή (και από ποιους;) καλού­νται  ή απο­κλεί­ο­νται κόμ­μα­τα. Όσοι  ασχο­λού­νται έστω λίγο με τα διε­θνή, θα δια­πι­στώ­σουν ότι η  κατά­στα­ση  δεν ευνο­εί καθό­λου όσους φαντα­σιώ­νο­νται νέες Κομιντέρν.

Πηγές (ισπα­νι­κά):  http://prensa-latina.cu/     http://www.granma.cu  www.pcperuano.com/

www.comunistas-mexicanos.org/        www.comunistas-mexicanos.org (1)

https://www.facebook.com/EncuentrodepartidosComunistasyRevolucionarios/?fref=ts